Του Πέτρου Μπιρμπίλη.
Ε! Αρκετά πια με τις εισπρακτικές εταιρίες των τραπεζών! Αρκετά με τις θρασύτατες τακτικές που δεν υπακούουν ούτε νόμο ούτε γράμμα.
Είχε ανακοινωθεί ότι... σύντομα, δια νόμου θα μπορούν να ενημερώνουν για τις εκκρεμείς δόσεις των δανειοληπτών, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες κι σε συγκεκριμένα τακτικά διαστήματα.
Χτες, ψηφίστηκε ο νόμος που προστατεύει τους πολίτες από την ταπείνωση και τη διαπόμπευση. Κι αν εφαρμοστεί θα είναι μια ανάσα για όλους εμάς που δεχόμαστε καμία 30ρια και περισσότερα τηλεφωνήματα κάθε μέρα ακόμη κι αν η δόση έχει πληρωθεί κι έχουν απομείνει 5-10 ευρώ (λόγω αυτόματης ανάληψης από λογαριασμό!).
Τέρμα οι καταδότες, εκβιαστές που μέχρι και σήμερα τηλεφωνούν στους εργασιακούς μας χώρους, που ακόμη και Σαββατοκύριακα ενοχλούν ηλικιωμένους (σε τηλέφωνα που κάποιοι έδωσαν όταν έμεναν στα πατρικά τους) ασθενείς με καρδιακά, εγκεφαλικά ή γεροντική άνοια, ασκώντας ανελέητη λεκτική και ψυχολογική βία.
Συνήθως είναι φοιτητές, απόφοιτοι νομικών σχολών που ελπίζουν (μέσα στην απελπισία τους) πως αν λιώσουν, αν εξαντλήσουν ψυχολογικά τόσους όσους χρειάζονται για να πιάσουν τον καθημερινό στόχο τους, ίσως να τους κρατήσουν, να τους δώσουν κάτι πιο σταθερό αργότερα.
Αλλά οι πιο πολλοί, το κάνουν μονάχα για τα λεφτά. Συνήθως πληρώνονται με ποσοστά ανάλογα με τα πόσα ... " απίδια έπιασαν"!
Σημασία έχει ότι εμάς κοντεύουν να σπάσουν τα νεύρα μας. Κι επειδή η ανοχή έχει και τα όριά της, μέχρι να δούμε το νόμο να εφαρμόζεται, ορίστε μερικές απαντήσεις που θα σας διώξουν το άγχος που προκαλούν τα Ες Ες της Κοματαντούρ, αλλά και θα σας διασκεδάσουν.
Καλύτερα να γελάτε παρά να παίρνετε αγχολυτικά όπως η μισή Ελλάδα.
ΤΡΕΛΑΝΕΤΕ ΤΟΥΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥΣ ΤΗΛΕΦΩΝΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΏΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΙ. ΣΠΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΑ ΝΕΥΡΑ!
-Ντριιιιιίν (χτύπημα τηλεφώνου)
- Ναι; Α, εσείς πάλι, ναι! Από την τράπεζα... Μάλιστα. Κοιτάξτε, είμαι σε κηδεία τώρα. Για την ακρίβεια πετάμε στο φέρετρο χώμα. Μπορείτε να πάρετε αργότερα. Τουλάχιστο σε ένα δίωρο γιατί έχουμε και τον καφέ της παρηγοριάς; (Αν δεν σας πουν συλλυπητήρια , πείτε τους εσείς. Εγώ αυτό έκανα - αλλά όχι επίτηδες. Από κεκτημένη ταχύτητα.)
- Από που είπατε ότι καλείτε; Από την Ιεράπετρα; Και τι θέλετε; Τη δόση; Ποια δόση; Δεν έχουμε κάνει κράτηση κυρία μου! Λάθος. Γεια! Τι να κάνουμε στην Ιεράπετρα; (Το κλείνετε θυμωμένοι).
- Α, μάλιστα… Ναι, οι δόσεις, βέβαια! Να τα πούμε σε λίγο για να μη μου κόψει η μαρέγκα; Ναι, φτιάχνω κοτόσουπα.
- (Τάδε..) σας λένε ; Και καλείτε από την τράπεζα Κρήτης; Έχω κάποιον συγγενή που τον λένε... (τάδε). Μήπως τον ξέρετε. Αυτόν που συλλάβανε με την καραμπίνα. Απ' τα Ανώγεια! Ξέρετε προς τα που πέφτουν τα Ανώγεια;
- Καθυστέρηση; Τωωωωώρα!!! Ναι, περιμένω παιδί... Ευχαριστώ, να ΄στε καλά. Είμαι κατάκοιτη. Σας αφήνω γιατί με κλωτσά! .
- Μα ναι, βέβαια! Τα στεγαστικά! Μεγάλο λάθος κυρία μου. Σε λίγο δεν θα υπάρχω. Μόλις πήρα 120 διαφορετικά χάπια κι ένα μπουκάλι λίπασμα σε γρανίτα με παγωτό φράουλα... Άντε, ζωή σε σας!
- Α! Μάλιστα. Κατάλαβα. Ε, ναι φυσικά. Τάδεbank! H πιο ωραία Τράπεζα. Μπλε και κόκκινο. Τέλεια! Έχετε και ωραία φωνή. Είστε ελεύθερη; Είμαι λεσβία. να πίναμε κανένα καφεδάκι; Έχετε πρόβλημα;
- Είμαι στην εντατική. Με μάσκα. (Κρατάτε τα ρουθούνια με τα δάχτυλα). Μόλις βγω … άμα βγω, γιατί μου τα μασάνε οι γιατροί, θα σας τα ξεπληρώσω… Μάλιστα!
- Αχού! Από την τράπεζα, ε; Καλά που το σήκωσα εγώ κι όχι η γυναίκα μου. Τα έχασα όλα χτες στο Λουτράκι! Black Jack. Μαύρη η ώρα… Τι να σου πω βρε κοπέλα! …Πάρτε με από εβδομάδας μπας και τις επόμενες μέρες έχω ρέντα.
-Τι δόση αγάπη μου. Εδώ δεν έχω να πάρω τη δόση μου. Ξέρετε πόσο κάνει η κόκα;
- Είμαι σε σύσκεψη, πάρτε αργότερα (φωνή χαμηλή).
-Δεν σας ακούω. Ναι; Ναι; Ποια είσαι 'συ καλέ; Δεν ενδιαφέρομαι. Αμάν πια με τα διαφημιστικά!
-Άσε τα "σάπια" παλιοθήλυκο κι άσε τον άνδρα μου ήσυχο! ξέρεις ποια είμαι εγώ; Η Μαριώ η παραλίγο θανατοποινίτισσα.
- Αχ, καλέ ναι! Τις δόσεις! Τι αφηρημάδα! Πόσες είναι Έντεκα; Αφήστε τις να γίνουνε δωδεκάδα... Φεύγω, πάω Μπαλί τώρα.
- Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, είναι από την τράπεζα. Τους μιλάτε εσείς σας παρακαλώ; Γιατί εγώ θα τους ρίξω τα συνηθισμένα "καντήλια" και θα με επιπλήττει ύστερα; (Με γυρισμένο το στόμα πλάι, δήθεν απευθυνόμενος σε κάποιον - τον Χριστό!)
- Χαίρω πολύ. Ακούγεστε υπέροχη. Ηθική, πρόσχαρη, καλοσυνάτη, γεμάτη κατανόηση... Θέλετε να γίνουμε φίλες; Κώστα με λένε. Έχω και κούκλες. Έχω και την Barbie μπαλαρίνα! Αν έχετε κι εσείς κούκλες μπορούμε να παίζουμε παρέα!
- Είμαι στο κομμωτήριο. Κάνω ανταύγειες. πάρτε με όταν συννεφιάσει γιατί τώρα κλ@νω ανταύγειες... (Άσχετο αλλά πολύ αποτελεσματικό)
-Αχ! Αγόρι μου μάνα δεν έχεις εσύ; Πάει, σε κώμα είναι από χτες. Τη χάνουμε την κυρά Μαρία! Αχχχχχχ! Γιατί μας το κ΄νεις αυτό Μαριιιιία! (Θρηνείς)
-Πάσχω από διπολική διαταραχή είπε ο ψυχίατρος. Σήμερα δεν κάνω πληρωμές. Θα έρθω αύριο και θα σας αφήσω και πουρ μπουάρ.
-Σεισμός! Πειραιάς! Τσουνάμι! Βοήθεια!
- Λεφτά δεν υπάρχουν αγόρι μου. Άμα θέλετε, μιας κι είσαστε τράπεζα, να 'ρθω να σας κάνω έναν ωραίο μπουφέ. Είμαι μαγείρισσα. Μόνη μου έμαθα. Από τον Μαμαλάκη και την Βέφα.
-Ναι! Πείτε μου γρήγορα. Θα μείνω από μπαταρία! Φτου ... έμεινα! (ψέμματα)
-Α, γεια σας τι κάνετε. Καλέ πως με βρήκατε πάλι; Τι συνέπεια είναι αυτή; Η οικογένεια είναι καλά; Λιονταράκι με ωροσκόπο Καρκίνο είπαμε, ε; Εγώ Σκορπίνα!
-Αχ! Κλείνω, κλείνω… Κώστα, βοήθεια! Μια κατσαρίδα! (Ποιος Κώστας; Ποια κατσαρίδα;)
- Εσείς είστε πάλι; Οι Εξωγήινοι! Σας ξέρω εγώ καθίκια. Θυμάστε που με γκαστρώσατε στο διαστημόπλοιο; Τι σας φταίει το παιδί που το λένε όλοι UFO τώρα, ε;
- Έχω κάνει τάμα, στην Παναγία της Τήνου, να με προσλάβουν σας λέω! Τόσο άθεη είστε; Δεν πιστεύετε ούτε καν στην Παναγία;
- Κοιτάξτε επειδή χρωστάω και σε άλλη τράπεζα, τα δίνω στην άλλη. Με εμπνέει πιο πολύ το όνομα!
- ΄Η θα σας δώσω τη δόση ή θα πάρω το νυφικό. Δεν κατάλαβα! Δηλαδή στο ράφι θα μείνω εγώ;
-Κάτι έφαγα και με πείραξε. Είμαι στην τουαλέτα τώρα. Συγνώμη! Να τραβήξω το καζανάκι και να σας πάρω μετά;
Αυτά αξιότιμοι λωποδύτες μου που δεν φτάνετε την απατεωνιά τους ούτε στο Χάρβαρντ να την κάνατε μάθημα. Συνήθως τα χάνουν. Άλλοι πάνε να σας την βγουν ("γιατί ειρωνεύεστε κύριε;" κλπ. Το κλείνετε αστραπιαία. Επίσης δεν απαντάτε από την αρχή ή απαντάτε και το κλείνετε. Απ' ότι μου έχουν πει οι γραμμές πέφτουν, η μία μετά την άλλη, από το τηλεφωνικό κέντρο αυτόματα… Οπότε θα αργήσουν να σας ξανασπάσουν τα ούμπαλα!
Το πιο καλό πάντως, και το πιο ειλικρινές είναι το ακόλουθο:
- Όταν μου τα δώσει το κράτος που μου τα χρωστάει, ή με έχει ένα χρόνο άνεργο, ή που μου έκοψε σχεδόν στο μισό τον μισθό θα σας τα δώσω. Μην έχετε καμιά αμφιβολία!
Διότι αυτό μόνο ψέμα δεν είναι. Τρέλα ναι. Μα όχι ψέμα.
mediasoup.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου