Διακοπές για πάντα...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

ΤΟ - ΟΧΙ και τόσο μακρινό - 2008 οι τράπεζες δεν δάνειζαν η μια την άλλη. Η διατραπεζική ήταν κλειστή γιατί καμία τράπεζα δεν εμπιστευόταν την άλλη. Γιατί; Διότι δεν μπορούσε να έχει εικόνα για την έκθεσή της σε ... χρεόγραφα που τιτλοποιούσαν «σάπια» αμερικανικά στεγαστικά δάνεια. Κανείς δεν ήξερε ποια ήταν η επόμενη Lehman. Κανείς δεν ήθελε το «κανόνι» της διπλανής τράπεζας να ανοίξει μια μαύρη τρύπα στη δική του. Ετσι η FED και η ΕΚΤ άνοιξαν πιστωτικές «γραμμές» ως έσχατα καταφύγια. Σιγά σιγά οι αγορές πήραν μπροστά.
Εκτοτε οι πιστωτικές γραμμές των κεντρικών τραπεζών ατόνησαν. Δεν ήταν πια αναγκαίες. Ωστόσο, προχθές Πέμπτη, έγινε γνωστό πως μια μεγάλη τράπεζα τράβηξε δολάρια από την ξεχασμένη πιστωτική «γραμμή» μεγάλης κεντρικής τράπεζας. Μόνον η κεντρική τράπεζα ξέρει ποια είναι αυτή η τράπεζα. Η αγορά όμως κατάλαβε ότι η κατάστασή της είναι τέτοια που δεν τη δανείζει κανείς στη διατραπεζική. Αποτέλεσμα; Ομαδικό ξεπούλημα τραπεζικών μετοχών σε Ευρώπη και Αμερική. Οπως κι ο Αμλετ, οι αγορές κατάλαβαν πως «κάτι είναι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».
QQQ
ΟΙ ΑΠΙΣΤΟΙ Θωμάδες το έλεγαν καιρό. Τα χρέη του ευρωπαϊκού Νότου είναι ό,τι και η τιτλοποίηση των επισφαλών αμερικανικών στεγαστικών δανείων. Ακόμη χειρότερα: η κρίση χρέους της ευρωζώνης έχει μεταλλαχθεί σε κρίση των ευρωπαϊκών τραπεζών. Γιατί; Διότι αυτές έχουν μαζέψει τα ομόλογα του Νότου. Οι αμφισβητίες του πακέτου της ΕΕ της 21ης Ιουλίου για την Ελλάδα είχαν, άλλωστε, επισημάνει το εξής: Το «κούρεμα» 20%-21% των ελληνικών ομολόγων δεν φθάνει για να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τον βραχνά του χρέους. Αλλά δεν αντέχουν παραπάνω ψαλίδι οι ευρωπαϊκές τράπεζες.
Από τις αρχές Αυγούστου, βοηθούσης και της εξάτμισης της ανάπτυξης σε Ευρώπη και Αμερική, ένα πράγμα διαγράφεται καθαρά. Η κρίση μας πρόλαβε και είναι πάλι μπροστά μας. Στα χρηματιστήρια όλες οι μέρες είναι μαύρες. Μας νοιάζει; Κρίνοντας από τις κραυγές και τους ψιθύρους που εκπέμπει το πολιτικό σύστημα, δεν μας πολυνοιάζει. Τα κόμματα της Αριστεράς και οι πάσης φύσεως αγανακτισμένοι έχουν πάει διακοπές ώστε να είναι φρέσκοι και μαυρισμένοι για τις κινητοποιήσεις του φθινοπώρου. Σαμαράς και Σία δεν είναι ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα της συνάντησης Μέρκελ - Σαρκοζί. Ο Γιώργος Παπανδρέου πάλι έκανε μια κλήση στον γάλλο πρωθυπουργό Φρανσουά Φιγιόν για το ευρωομόλογο.
Εξυπνη κίνηση γιατί εκεί θα καταλήξουν αναγκαστικά τα ευρωπαϊκά πράγματα. Θα είμαστε όμως κι εμείς στη φωτογραφία; Το καλοκαίρι χάθηκε εν μέσω συσκέψεων προγραμματισμού και ταξιτζήδων. Η χώρα δεν αλλάζει, βουλιάζει στη ραθυμία και την άρνηση. Τουλάχιστον έχουμε καλό καιρό - άρα, αν καταρρεύσουμε, θα μπορούμε να πούμε πως είμαστε σε «καλοκαιρινές διακοπές για πάααντα» που λέει και το τραγουδάκι.
TANEA