Χαβαλές...

Tου Γιώργου Λακόπουλου

Κουίζ, από τα πιο εύκολα της κατηγορίας «πολιτικά». Σε ποια χώρα μία φορά τον χρόνο η κυβέρνηση μετατρέπεται σε ταξιδιωτικό γραφείο και οργανώνει ομαδική εκδρομή για ... τον εαυτό της, κάπου πεντακόσια χιλιόμετρα μακριά από την έδρα της; Την απάντηση την ξέρουν όσοι βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη τις μέρες που εγκαινιάζεται η Διεθνής Εκθεση.
Ο Στέφανος Μάνος είχε υπολογίσει κάποτε ότι τα λεφτά για τη μετακίνηση του κυβερνητικού μηχανισμού στα συγκεκριμένα εγκαίνια θα έφταναν για να χτιστεί ένα μεγάλο σχολείο ή ένα μικρό νοσοκομείο. Υπερβολή; Μπορεί. Πάντως αυτή η αερογέφυρα Αθήνα - Θεσσαλονίκη κοστίζει.
Κάθε Σεπτέμβρη υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείες, διοικητές, διευθύνοντες σύμβουλοι και πρόεδροι δημόσιων οργανισμών κατασκηνώνουν με τα καλά τους στον Λευκό Πύργο. Για την ακρίβεια, στα καλύτερα ξενοδοχεία της περιοχής. Σχεδόν όλοι ταξιδεύουν αεροπορικώς, αλλά στέλνουν από την προηγουμένη τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα με οδηγούς, αστυνομικούς, γραμματείς και συνεργάτες. Με διαμονή, εκτός έδρας, υπερωρίες και οδοιπορικά - όλα πληρωμένα.
Στις μέρες που διανύουμε αυτά είναι απλώς «δίχως κέρδος κέρατα». Για ποιον λόγο οργανώνεται ανελλιπώς αυτό το παράξενο καραβάνι; Τι δουλειά έχουν όλοι στα εγκαίνια της ΔΕΘ; Στην πλειονότητά τους καμία απολύτως. Η εκδρομή οργανώνεται χωρίς λόγο - τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Παλαιότερα το τελετουργικό των εγκαινίων είχε νόημα. Εθιμικά οι πρωθυπουργοί ανήγγελλαν την οικονομική πολιτική του επόμενου έτους - και την τηρούσαν βεβαίως. Η ίδια η Εκθεση είχε περιεχόμενο. Και κατά κάποιον τρόπο η διήμερη στρατοπέδευση του σύμπαντος κρατικού μηχανισμού στη συμπρωτεύουσα κολάκευε τους Θεσσαλονικείς - και έδινε και ανάσα στην τοπική οικονομία.
Στις μέρες μας αυτή η υπόθεση είναι περισσότερο ένας ιδιότυπος χαβαλές. Οι κυβερνητικοί παράγοντες μέχρι τον βαθμό του γραμματέα αδειάζουν την Αθήνα για να περάσουν καλά στη ΔΕΘ. Η μόνη χρησιμότητά τους είναι να παρακολουθούν την ομιλία τού - εκάστοτε - πρωθυπουργού, ψιλοαδιάφοροι γύρω από τις ροτόντες του επίσημου δείπνου. Οι περισσότεροι δεν το αγγίζουν καν, γιατί έχουν κανονίσει να φάνε κάπου αλλού το βράδυ. Οταν λήξει η τελετή, ακροβολίζονται στα ψαράδικα της Νέας Κρήνης, στα Λαδάδικα και στα μπαράκια της πόλης. Παλιότερα συνέχιζαν και στα μπουζούκια πέριξ του αεροδρομίου, αλλά σταμάτησαν γιατί ορισμένοι το είχαν παρατραβήξει. Εφέτος υπάρχουν και άλλοι λόγοι, όποτε όλοι θα κινηθούν πιο διακριτικά.
Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Αυτοί οι παράξενοι εκδρομείς είναι απλώς ένα μεταφερόμενο ακροατήριο. Αυτό το κάνουν πράγματι αποδοτικά. Αλλά όπως έλεγε ο αυστριακός οικονομολόγος Πέτερ Ντέκερ: «Δεν υπάρχει τίποτα πιο άχρηστο από το να κάνεις αποδοτικά αυτό που δεν έπρεπε καν να γίνει».
ΤΑΝΕΑ