Της Πόπης Διαμαντάκου
Κάτω από άλλες συνθήκες, θα ήταν η εποχή που θα αναδείκνυε καινούργια τηλεοπτικά πρόσωπα. Γιατί μερικά πάλιωσαν, γιατί άλλα αρνούνται να ακολουθήσουν τις αλλαγές των καιρών και γιατί κάθε δεκαετία η τηλεόραση ανανεώνεται και έχει ... έτοιμη την επόμενη γενιά των παρουσιαστών που θα αναλάβουν να εκφράσουν την εποχή τους. Μέχρι στιγμής δεν διαφαίνεται να μπορούν να πράξουν κάτι τέτοιο χαριτωμένες νεαρές σαν την Ελένη Καρποντίνη ή την Μαρία Σινατσάκη ή την ωραιότατη Δούκισσα Νομικού, που χαμόγελο ωραίο έχουν, αλλά ίχνος στο γυαλί δεν αφήνουν. Μηδέ εξαιρουμένης της επίσης χαριτωμένης και εργατικής Νάντιας Μπουλέ, που περισσότερη είναι η φασαρία γύρω από το όνομά της και λιγότερη η επιτυχία των τηλεοπτικών της εμφανίσεων παρά τις επίμονες και συντονισμένες προσπάθειες να συμβεί.
Δυστυχώς η εγχώρια τηλεόραση επένδυσε περισσότερο σε πυροτεχνήματα, όπως η Ευγενία Μανωλίδου, που άστραψε, έσκασε με αλλεπάλληλους θορύβους στο τηλεοπτικό στερέωμα αλλά η υπερπροσπάθεια να κερδίσει χρόνο και να καθιερωθεί γρήγορα, δημιούργησε υπερβάλλουσες προσδοκίες και από την ίδια και από τις επιχειρήσεις των καναλιών για τις δυνατότητές της. Οπως κι αν έχει, η τηλεόραση είναι πρόσωπα και η έλλειψη φρέσκων με προσωπικότητα που να ταιριάζουν στην εποχή τους είναι ένα ακόμη ελάττωμα της εγχώριας τηλεόρασης.
TANEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου