31.8.11

Σκηνές...


ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΟΠΩΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΕ κάποτε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, «ο γάμος έμοιαζε κηδεία…». Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ο εκάστοτε πρωθυπουργός συναντάται με τους λεγόμενους φορείς ενόψει της εμφάνισής του στη ΔΕΘ. Υπουργοί παραγωγικών υπουργείων και παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου πάνε...
Μαξίμου με τα γαμπριάτικά τους. Η κυβέρνηση μιλά για ανάπτυξη και οι άνθρωποι της αγοράς ζητούν μεταρρυθμίσεις.
ΦΕΤΟΣ ΟΜΩΣ δεν είναι όπως τις άλλες χρονιές. Με την ύφεση να γκρεμίζεται στο -4,5%, η ελληνική οικονομία είναι σαν ακριβό πουλόβερ που «μπήκε» στο πλυντήριο. Είτε ήταν λάθος το πρόγραμμα είτε όχι, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: το πουλόβερ δεν φοριέται. Κάπως έτσι έχουμε έναν Πρωθυπουργό που δεν θα τον χάλαγε να μην πάει στη ΔΕΘ. Αντίστοιχα, οι παράγοντες της αγοράς είναι πιο προσεκτικοί στις διατυπώσεις τους.
ΕΙΝΑΙ ο ιδιωτικός τομέας που σηκώνει το βάρος της ύφεσης. Η υπερφορολόγηση ρήμαξε την αγορά - είναι χαρακτηριστικό αυτό που γίνεται στην εστίαση. Η πτώση της ζήτησης έφερε απολύσεις και η ανεργία ήρθε να συμπληρώσει τον κλασικό φαύλο κύκλο της ύφεσης. Παρά τις περικοπές μισθών και συντάξεων, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει αγγίξει το κράτος. Λογικό: εκεί έχουν φωλιάσει για μια τριακονταετία το βαθύ ΠΑΣΟΚ και, βεβαίως, η λαϊκή Δεξιά. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να βάλει τους δημοσίους υπαλλήλους στην εφεδρεία. Για να τους επαναφέρει, αλήθεια, πότε;
ΤΙ ΕΙΠΕ ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος στον Πρωθυπουργό; Οτι το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο έναντι της κοινωνίας. Σωστό. Και ότι ανάπτυξη με δανεικά και κατανάλωση δεν μπορεί να γίνει. Επίσης σωστό. Αν η Ελλάδα ήταν φούσκα, τότε το μπαλόνι που τρύπησε, δεν μπορεί να ξαναφουσκώσει.
Συνεπώς, ο ΣΕΒ διεκδικεί μεγάλες τομές. Μόνο που είναι σαφές ότι κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν είναι αυτή τη στιγμή διατεθειμένο να τις επιχειρήσει. Ο ΣΕΒ ζήτησε μια αναπτυξιακή μελέτη για την Ελλάδα από την McKinsey, τον κορυφαίο οίκο συμβούλων στον κόσμο.
ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ, η μελέτη θα έχει ενδιαφέρον. Αλλά η κάθε McKinsey δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κάθε ελληνική κυβέρνηση. Αναπτυξιακά σχέδια υπάρχουν. Το θέμα είναι ποιος θα μπει μπροστά να τα εφαρμόσει. Ή μάλλον ποιος μπορεί να τα νομιμοποιήσει πολιτικά, δηλαδή να πείσει την κοινωνία ότι πρέπει να εφαρμοστούν. Προτού καν αρχίσει η νέα σεζόν, ένα αίσθημα πολιτικής κόπωσης πλανάται πάνω από τη χώρα. Την ίδια ώρα είναι σαφές ότι η Ευρώπη δεν πρόκειται να λύσει θέματα ελληνικής εσωτερικής πολιτικής. Ούτε πρόκειται να συνεχίσει να επιδοτεί το ελληνικό μοντέλο των τελευταίων δεκαετιών.
ΓΥΡΩ ΑΠΟ τον Δασκαλόπουλο - μα και τους άλλους κοινωνικούς εταίρους - η σκηνή άδειασε απότομα.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: