Σαδισμός...

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ.
ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ που σέβεται τον εαυτό της δεν βάζει χέρι στα πανεπιστήμια το μεσοκαλόκαιρο. Αν είναι να συγκρουστείς με τους πρυτάνεις και να βγάλεις τους φοιτητές στον δρόμο, το κάνεις το φθινόπωρο που αρχίζει η σχολική χρονιά. Διότι μόνο έτσι μπορείς να ...διαλύσεις τη χώρα - ρωτήστε και τη Μαριέττα Γιαννάκου.
ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ καλοκαίρι όμως δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Ή μάλλον μοιάζει με καλοκαίρια που δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Καλοκαίρια πολιτικής αστάθειας που να φθάνει στα όρια της αποσταθεροποίησης. Οι μεσημεριανές νεροποντές τέλειωσαν μαζί με τον Ιούνιο. Ωστόσο, το σύννεφο της χρεοκοπίας συνεχίζει να δεσπόζει στον ελληνικό ουρανό. Την ίδια ώρα τίποτε δεν πάει καλά στην οικονομία. Η ύφεση βαθαίνει. Τα δημόσια έσοδα δεν είναι επαρκή. Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που ψηφίστηκε στη Βουλή σε άρωμα δακρυγόνων μάς λέει ότι τα χρόνια ώς το 2015 θα είναι πέτρινα. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει ελπίδα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς προοπτική. Μια χώρα που ζει με τον εφιάλτη μιας επιστροφής στο μέλλον. Δηλαδή με τον εφιάλτη της δραχμής.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ βγήκε η μεταρρύθμιση των ΑΕΙ από το συρτάρι. Ηταν να γίνει πέρσι τον Οκτώβριο, αλλά πήγε πίσω. Την ενεργοποίησαν καλοκαιριάτικα για να τη φέρουν στη Βουλή τον Ιούλιο και να την ψηφίσουν Αύγουστο. Αναρωτιέται κανείς αν είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο στην εκπαιδευτική ιστορία της χώρας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολιτική επιλογή απελπισίας. Για ανάγκη να μπει στην ατζέντα κάτι που θα μπορούσε να εμπνεύσει τον κόσμο.
Η ΑΝΝΑ Διαμαντοπούλου είναι υπουργός Παιδείας σε μια κυβέρνηση που μετράει - σε πείσμα του Βίσμαρκ - πάνω από τρεις καθηγητές. Δίπλα στον Βενιζέλο, τον Λοβέρδο και τον Παμπούκη ήρθε να προστεθεί ο Ηλίας Μόσιαλος ως κυβερνητικός εκπρόσωπος. Η Αννα τρέχει τη μεταρρύθμιση της Τριτοβάθμιας με τον γνωστό πολιτικό της σαδισμό. Πέρα από την οικονομική επιχειρηματολογία που λέει ότι η παιδεία είναι καταλύτης ανάπτυξης, η Διαμαντοπούλου αισθάνεται ότι έχει με το μέρος της την κοινωνία. Οι δημοσκοπήσεις είναι θετικές.
ΩΣΤΟΣΟ, διαισθάνεται κανείς μια αμφιθυμία στη γωνιώδη φυσιογνωμία της υπουργού Παιδείας. Η αμφιθυμία είναι πολιτική. Να αναζητήσει αντίπαλο στη μεταρρύθμιση ή να το πάει πιο μαλακά; Το άσπρο - μαύρο είναι χρήσιμο στην πολιτική. Αλλά το να πολωθείς με τα πανεπιστήμια είναι σαν να κάνεις πικνίκ σε ναρκοπέδιο. Η Διαμαντοπούλου είναι συγκρουσιακός τύπος. Αλλά εδώ το θέμα δεν είναι να πλακωθείς με τους πρvυτάνεις ή να δώσεις πεδίο στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι να προχωρήσει κάτι σε μια χώρα όπου, από το 2009, όχι μόνο δεν προχωράει τίποτε μπροστά, αλλά πάνε όλα πίσω.
ΑΠΟ ΤΗΝ άποψη αυτή, η μεταρρύθμιση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην εκδοχή του 2011 δεν είναι σαν τις προηγούμενες.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.