Κερκίδα ...

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ.
ΔΕΝ ΠΑΝΕ όλοι στο γήπεδο να δουν - μόνο - ποδόσφαιρο. Πάνε και για να βρίσουν. Τον διαιτητή, τον προπονητή, τους παίκτες ή τη μάνα τους. Το ξέσπασμα αυτό είναι μια μορφή αυτοθεραπείας - κυρίως για ενηλίκους κάποιας ηλικίας. Αυτοί φθάνουν ώς τις βωμολοχίες. Οι οργανωμένοι οπαδοί και χούλιγκαν προτιμούν την καθαρή βία.
ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ δεν το έχει καταλάβει, η Ελλάδα του Μνημονίου πάει να γίνει μια τεράστια κερκίδα. Οποιος έχει ανάγκη να εκτονωθεί, βρίζει όποιον βλέπει μπροστά του, μπορεί να τον αναγνωρίσει και θεωρεί ότι σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με την εξουσία. Οι «Αγανακτισμένοι» του Συντάγματος δημιούργησαν μια μάζα που μούντζωνε τη Βουλή κι έφτυνε τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων των βουλευτών αδιακρίτως. Οσοι από τους τελευταίους δεν το 'κοψαν μέσα από τον Εθνικό Κήπο, προτίμησαν τελικά μοτοσυκλέτες για τη διακίνησή τους. Παράλληλα, τα πιο ακραία - και συνήθως οργανωμένα - στοιχεία επιδόθηκαν σε πράξεις ψυχολογικής βίας. Με θύματα, ως επί το πλείστον, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
ΜΕ ΤΗΝ πολιτική να μετατρέπεται σε ποδόσφαιρο - και μάλιστα χωρίς γκολ - η κυβέρνηση αποφάσισε να αναλάβει δράση. Επειτα από όσα έγιναν στο Σύνταγμα την περασμένη εβδομάδα και με όσους ψήφισαν το Μεσοπρόθεσμο να είναι προγραμμένοι, είναι σαφές ότι η ελληνική δημοκρατία αποκτά χαρακτηριστικά οχλοκρατίας. Ετσι αναμενόταν με μεγάλο ενδιαφέρον η προαναγγελθείσα παρέμβαση του Πρωθυπουργού στο προχθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο για το θέμα της πολιτικής βίας. Παρ' όλα αυτά, η κυβερνητική πρόταση, όπως την εξέφρασε ο Γιώργος Παπανδρέου, απογοητεύει. Αραγε η λύση στα προβλήματα της δημόσιας ζωής είναι να συσταθεί διακομματική επιτροπή για τη βία; Η αντιπολίτευση, όπως αναμενόταν, δεν τσίμπησε κι έτσι το θέμα θα πάει τελικά στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.
ΕΚΕΙ ΠΟΥ οι μπαχαλάκηδες του Συντάγματος έσπαγαν τα μάρμαρα με τις βαριοπούλες, έχει κανείς την αίσθηση ότι η κυβέρνηση απλώς έσκισε το καλσόν. Η ελληνική πολιτική γίνεται πλέον στο πεζοδρόμιο. Οχι κεκλεισμένων των θυρών στις κλιματιζόμενες αίθουσες της Βουλής. Ποιος θα ασχοληθεί με τις συνεδριάσεις μιας ακόμη επιτροπής; Ακόμη περισσότερο: ποιος θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους, εξηγώντας χωρίς φόβο και δέος ότι όσα πάνε διάφοροι να σκαρώσουν είναι εντελώς αντιδημοκρατικά; Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση Παπανδρέου παγιδεύεται σε έναν θεσμικό φορμαλισμό, την ώρα που οι δομές της Μεταπολίτευσης τινάζονται η μία μετά την άλλη στον αέρα. Μετά το open gov, τη διαβούλευση, τις εξεταστικές - ας κάνουμε και μια Επιτροπή για τη Βία.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν κάνουμε - αυτό είναι το πρόβλημα. Πολιτική όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ - κι ας ήταν στον τοίχο - το 1989-90. Ολα αυτά ενώ η κρίση δανεισμού έγινε πρώτα κρίση της οικονομίας, μετά κρίση πολιτική και τώρα κρίση της κοινωνίας.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.