Η αγωνία των ανθρώπων σε όλη την διάρκεια του βίου τους είναι να αποθηκεύουν κάτι σε ώρα ανάγκης. Αυτή η πανάρχαια επιταγή στις κοινωνίες είχε βέβαια και τα αποτελέσματα της.
Έδειχναν στους υπόλοιπους του κοινωνικού συνόλου την προκοπή του νοικοκύρη αλλά και την ώρα της μεγάλης ανάγκης την απαλλαγή από τον πιστωτή του πληρώνοντας το τίμημα της εξόφλησης του χρέους. Αυτό ...
βέβαια κάνουν οι άνθρωποι οικονομικές μονάδες μέχρι και σήμερα. Άλλωστε ο μύθος της ανέμελης ζωής του τζίτζικα με τον εργατικό και προσεκτικό μέρμηγκα όπως περιγράφηκε από τον Αίσωπο χιλιάδες χρόνια πριν αποδεικνύει τα παραπάνω.
Πολύ δε περισσότερο ισχύει και για τα κράτη όπως πήραν την μορφή από τον 19ο αιώνα και μέχρι σήμερα. Δύσκολα να κυβερνηθούν εκατομμύρια άνθρωποι με διαφορετικά θέλω και πιστεύω. Η μέριμνα των εκλεγμένων ηγετών είναι να φροντίζουν, την επικράτεια που ορίζεται από τις διεθνείς συνθήκες, και να εξασφαλίζουν την προκοπή και την ανάπτυξη.
Το ερώτημα είναι αν γίνεται αυτό στην εποχή μας ,και πως συμπεριφέρονται οι Έλληνες πλέον στην πλειοψηφία τους , ως τζιτζίκια ή ως μυρμήγκια. Πολύ φοβάμαι ότι συμπεριφέρονται ακόμη πιο απαράδεκτα και ελεεινά από τα τζιτζίκια του μύθου. Η συμπεριφορά μας ήταν λες και μας χρωστούσαν και λεφτά και αξιώματα με συνέπεια να γινόμαστε τόσο αλλοπρόσαλλοι και αλλόκοτοι που πλέον δεν αναγνωρίζει ο ένας τον άλλο. Τώρα όλα αυτά τελείωσαν και ζητάνε να πληρωθεί ο λογαριασμός της ανέμελης ζωής. Φυσικά ζητάνε τα χρυσαφικά δηλαδή τα καλύτερα κομμάτια γης αλλά και τις λίρες τους τόκους που συμφώνησαν οι άσσοι των οικονομικών που ούτε περίπτερο ξέρουν να διοικήσουν . Καιρός να τους στείλουμε στον αγύριστο μια και καλή...
http://www.arxaiaithomi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου