Η προτροπή του Μαρινάκη...

olympiacos24.gr
Γράφει ο Δημοσθένης Καρμοίρης

Έπρεπε δηλαδή να φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Να ξεχειλίσει το ποτήρι της αγανάκτησης του κόσμου, να πιάσει πάτο η αξιοπιστία του ποδοσφαίρου, να έρθει το «σημείο μηδέν» της απόγνωσης, για να... ιδρώσει καν’ αφτί! Να ευαισθητοποιηθούν οι ελληνικές αρχές στον τομέα της δραστηριοποίησης και να κινηθούν αποτελεσματικά, ζητώντας – μέσα σε πλαίσιο πραγματικής διάθεσης συνεργασίας με σηκωμένα μανίκια – τη διαμεσολάβηση των «Ευρωπαίων εταίρων» για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, με την ιδιότητα του προέδρου της Λίγκας, αλλά και του μεγαλοεπενδυτή του ποδοσφαίρου μας, ανησυχώντας για την κατιούσα πορεία του αθλήματος, είχε προτείνει το αυτονόητο πριν από λίγο καιρό, στο συμβούλιο της ΕΠΟ, ύστερα κι από τον τελικό Κυπέλλου, του… αίσχους, στο ΟΑΚΑ: «Να εφαρμοσθούν πιστά, κατά γράμμα, οι οδηγίες της UEFA». Και αναφέρθηκε στις συγκεκριμένες, βασικές κατηγορίες προάσπισης του κύρους, της αξιοπιστίας, της γενικής «υγείας» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ήτοι, την καταπολέμηση της βίας, τη βελτίωση της διαιτησίας και την εξάλειψη του ντόπινγκ.

Η προτροπή του ηγέτη του Ολυμπιακού και του Συνεταιρισμού – ειδικά από τη στιγμή που ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν σκόπευε να συνεχίσει να βρίσκεται στην προεδρική καρέκλα της Λίγκας και κατά το δεύτερο χρόνο θητείας του – είμαι βέβαιος ότι θα έβρισκε… «τοίχο». Ότι θα απευθυνόταν σε ώτα μη ακουόντων, αν δεν ακολουθούσαν οι αποκαλύψεις του παράνομου στοιχηματισμού και του (μερικού) ελέγχου του ποδοσφαίρου. Της χειραγώγησης αποτελεσμάτων αγώνων από κάποιους επιτήδειους.

Ίσως να το ‘θελε πια κι η τύχη μας να ξεφύγουμε από τη μιζέρια του χαμηλού θεάματος που παρακολουθούμε πολλά χρόνια στην Ελλάδα, να απομονωθούν οι ταραξίες, να ανακτηθεί η χαμένη υπόληψη και να ξαναζήσουμε γεμάτα γήπεδα στη χώρα.
Ίσως να είναι κάθε εμπόδιο για καλό εν τέλει, όπως πολλά άλλα σ’ αυτή τη ζωή, που βγήκαν «φόρα παρτίδα» τα… άπλυτα παρασκηνιακών παιχνιδιών, για να τελειώσει και το… μπιλιάρδο στην πλάτη του ποδοσφαίρου μας.

Να πιάνουν πλέον τόπο τα λεφτά με τη σέσουλα που ρίχνει ένας επενδυτής στη μπάλα, τύπου Μαρινάκη, ούτως ώστε να πάει… αλυσίδα μετά και να τον ακολουθήσουν όλο και περισσότεροι υγιείς επιχειρηματίες.
Να αναδειχθεί εκ νέου το ποδόσφαιρο, ως ωφέλιμο προϊόν για κάποιους οικονομικά ισχυρούς, για να τους ελκύσει και να το «αναστήσουν», κερδίζοντας κι εκείνοι μέσα από αυτό.

Εύχομαι και ελπίζω, να υπάρξει πραγματική συνεργασία και σκληρή δουλειά, όλων των φορέων, κάθε έννοιας ελληνικής αρχής, με τα κλιμάκια της UEFA, που θα αναλάβουν τον «καθαρισμό» του χώρου από τα… μικρόβια μόλυνσης και τα παράσιτα του χώρου.
Και να μην ξαναμείνουμε στα λόγια, επιδιώκοντας να ξεχαστεί το πράμα…