8.7.11

Αμ μας χορεύουν (στο ταψί), αμ τους κερνάμε!...


Toυ Κοσμά Βίδου

* Ποιος είπε ότι οι εταίροι μας στην ΕΟΚ μάς κρατάνε μούτρα για τα οικονομικά μας χάλια; Το αντίθετο! Αν δεν το πήρατε είδηση «το Αιγαίο κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο»!

* Αυτό πληροφορήθηκα διαβάζοντας τηλεγράφημα εκ Στρασβούργου, σύμφωνα με... το οποίο «ευρωβουλευτές, ευρωπαίοι επίτροποι, εργαζόμενοι και επισκέπτες του Κοινοβουλίου χόρεψαν με τους ήχους της τσαμπούνας, του τουμπιού, του βιολιού, του λαούτου και του σαντουριού, γεύτηκαν παραδοσιακούς μεζέδες του Αιγαίου και απόλαυσαν ένα φωτογραφικό ταξίδι στα λημέρια των πανηγυριών». Είμαστε που είμαστε για τα πανηγύρια, καλούμε και τους επιτρόπους τώρα, για να μας χτυπούν το ντέφι... (Δεν μας φτάνει που μας χορεύουν στο ταψί;)

* Ηταν πάντως, σύμφωνα με τους πληροφοριοδότες μου, ενθουσιασμένοι οι καλεσμένοι μας στη λαμπρή αυτή γιορτή. Τόσο ενθουσιασμένοι ώστε να ενισχύσουν την οικονομική βοήθειά τους και να ελαττώσουν την γκρίνια; Οχι δα! Είπαμε. Η μουσική εξημερώνει, αλλά δεν κάνει και θαύματα.

* Το επόμενο πάρτι θα είναι όμως ρεφενέ. Δηλαδή, κάθε επίτροπος θα έρχεται με το ταπεράκι του και τις σπεσιαλιτέ της πατρίδας του. Αλλιώς δεν συμφέρει. Η αύξηση στην τιμή της ζάχαρης ανέβασε και πάλι τις τιμές των τροφίμων, όπως ανακοίνωσαν σήμερα τα Ηνωμένα Εθνη. Οπότε, ελαττώστε το φαγητό. Και όταν πεινάτε, να πίνετε νερό για να φουσκώνετε. Δημιουργεί κορεσμό. Παλιά (κατοχικά) δοκιμασμένα κόλπα.

* Αλήθεια, εσείς πόσο νερό πίνετε; Ή μάλλον, πίνετε όσο πρέπει;

* Νέα μελέτη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών συμπεραίνει ότι μόλις το 10% των Ελλήνων γνωρίζει ότι η επαρκής ημερήσια ποσότητα νερού (απ' όλες τις πηγές, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων και ροφημάτων) είναι περίπου 2 λίτρα για τις γυναίκες και 2,5 λίτρα για τους άνδρες. Κατά την ίδια μελέτη περίπου το 20% των γυναικών και το 35% των ανδρών προσλαμβάνουν λιγότερο νερό. Τόσο όσο χρειάζεται για να πάνε τα φαρμάκια κάτω; Που, δεδομένης της κατάστασης, δεν πηγαίνουν με τίποτε...

***

Κύριε διευθυντά

Οικονομολόγος δεν είμαι, τα περί υπερχρεωμένων κρατών τώρα τα μαθαίνω. Και τα πληρώνω. Και ακριβώς επειδή τα πληρώνω πολύ ακριβά, όταν διαπιστώνω την αδικία, την εκπορευόμενη συχνά από σκοτεινά συμφέροντα, φουντώνω και εξανίσταμαι η καταφορολογημένη και καταδεικνυόμενη ως κακό παιδί της διεθνούς οικονομίας. Παρακολουθώντας λοιπόν τις δραματικές προσπάθειες του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα να αποτρέψει τη χρεοκοπία της υπερδύναμής του, και επειδή με πνίγει για άλλη μία φορά το άδικο, δεν μπορώ να μην καταγγείλω τους αμερικανικούς οίκους αξιολόγησης (τους έμαθα και αυτούς) για τον τόσο ευγενικό, τρυφερό και μαλακό τρόπο με τον οποίο χειρίζονται την υπόθεση του υπέρογκου αμερικανικού χρέους. Οταν την ίδια στιγμή χτυπάνε αλύπητα την Ευρώπη και περισσότερο την Ελλάδα. Είναι δυνατόν, όταν η κακή πλοήγηση δεκαετιών προκαλεί το ναυάγιο της ναυαρχίδας, όλοι να κάνουν σαν να μην τρέχει τίποτε, και να εξαντλούν την αυστηρότητά τους σε μια βαρκούλα (για να μην πω... σχεδία) που, έστω από καθαρά δική της υπαιτιότητα, έπεσε πάνω σε ξέρα;

Μετά τιμής
Πανδώρα
ΒΗΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: