Πορνό...

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ χώρες φέρονται όπως οι γκάνγκστερ. Οι μικρές όπως οι πόρνες. Είναι η άλλη εκδοχή - σε σκληρό πορνό - αυτού που μάς είπε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Οτι η κυριαρχία της Ελλάδας θα περιοριστεί λόγω της εξάρτησής μας από την ξένη οικονομική βοήθεια.
ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ...
λαϊκής κυριαρχίας ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι - ως συνταγματολόγος - εξπέρ. Οικονομολόγος δεν είναι. Αλλά μαθαίνει γρήγορα. Είναι επίσης έμπειρος πολιτικός. Ωστόσο, οι απαιτήσεις του γραφείου στον έκτο όροφο της οδού Νίκης είναι εξωπραγματικές. Τελειώνεις με τον Αλέκο Αθανασιάδη την Πέμπτη και σου ξημερώνει η Standard & Poor's τη Δευτέρα. Οι οίκοι αξιολόγησης έβαλαν κάτω το περίφημο «rollover» και αποφάσισαν ότι ισοδυναμεί με πτώχευση. Το «ρολάρισμα» μέρους των ελληνικών ομολόγων σε μελλοντικό χρόνο θα απέφερε 30 δισ. ευρώ από το συνολικό πακέτο των 125 δισ. ευρώ που θα μας πάει ώς το 2014-15.
ΦΤΟΥ ΚΙ απ' την αρχή λοιπόν. Μετά τη «λύση της Βιέννης» - που απεδείχθη ότι θα τίναζε τα πέταλα του διεθνούς τραπεζικού τομέα - άλλη μια ιδέα για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους αποδεικνύεται πρόχειρη και επιπόλαιη. Δεν τη σκαρφιστήκαμε εμείς - αλλά οι ξένοι. Ούτως ή άλλως, ο γερμανικός σαδισμός συνεχίζεται. Αν έχουμε ανάπτυξη, τότε το επιτόκιο που θα πληρώνουμε στο πλαίσιο της δόμησης των «ρολαρισμένων» ομολόγων μας σε νέα χρεόγραφα - μη ζητάτε λεπτομέρειες - θα πάει στο 8%. Δηλαδή θα είναι τοκογλυφικό. Αφήνοντας κατά μέρος τη φορτισμένη ορολογία, με τέτοιο επιτόκιο δεν θα ορθοποδήσουμε ποτέ. Απλώς θα χρεοκοπήσουμε μερικά χρόνια αργότερα. Στην αργκό των αγορών «κλωτσάς την κονσέρβα μπροστά...». Η κονσέρβα είμαστε εμείς.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ έχουν αποφασίσει ότι θα τιμωρήσουν την Ελλάδα για παραδειγματισμό των χωρών που χειρίστηκαν με άσωτο τρόπο τα δημοσιονομικά τους αλλά και των ιδιωτών - τραπεζών, επενδυτικών funds ή ασφαλιστικών ταμείων - που τις δάνεισαν. Αυτό έγινε με το μάτι στο γερμανικό εκλογικό σώμα και με τον ρυθμό των τοπικών γερμανικών εκλογών. Ο στόχος ήταν να φανεί ότι οι Ελληνες σωφρονίζονται και οι άπληστοι ιδιωτικοί τραπεζίτες της Ευρώπης αναλαμβάνουν μέρος του κόστους. Οτι δηλαδή δεν θα πληρώσει ο εγκρατής γερμανός φορολογούμενος.
ΩΣΤΟΣΟ, Η άσκηση δεν βγαίνει. Το εξηγεί ο κορυφαίος αμερικανός οικονομολόγος Τζέφρι Σακς στους «Financial Times». Ο αρθρογράφος έχει εμπειρία και ως σύμβουλος των χωρών της Λατινικής Αμερικής που πέρασαν τα ίδια προ εικοσαετίας. Αν το επιτόκιο στα δομημένα αναδιαρθρωμένα ελληνικά ομόλογα δεν είναι 3%, εξηγεί, δεν γίνεται τίποτε. Και απορεί γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται πιο σθεναρά και δεν στριμώχνει τους πιστωτές. Στο κάτω κάτω, ένα ελληνικό μπραφ θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για τη διεθνή οικονομία.
ΕΡΩΤΗΜΑ: Μήπως είναι καιρός να φωνάξουμε κανέναν ειδικό να μας υποστηρίξει; Μήπως είναι ώρα να σταματήσουμε να κάνουμε ό,τι μας λένε διάφοροι Γιούνκερ; Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να διεκδικούμε τα εθνικά συμφέροντά μας έστω και στο ελάχιστο;
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.