Κουνώντας το μαντίλι...

Tης Πόπης Διαμαντάκου

Ποιος θα είναι στη θέση του, ποιος δεν θα είναι, ποιος φεύγει, ποιος μένει; Τέτοιου είδους κορυφαία ερωτήματα τίθενται για την πρωινάδικη ζώνη καθώς έφτασε το τέλος της σεζόν και φαίνεται άδηλο το μέλλον

Η αλήθεια είναι ότι ... έχουν ανέβει μερικές σκάλες οι δραματικοί τόνοι για το αν θα βρίσκονται στη θέση τους οι μεν ή οι δε.
Κάτι οι σκληρές οικονομίες των καναλικών επιχειρήσεων, κάτι η «διάβρωση» ορισμένων κόνσεπτ και κατά συνέπεια των εκπροσώπων τους, λόγω λανθασμένων χειρισμών και από τους ίδιους και από τους υπευθύνους προγράμματος (π.χ. η Μανωλίδου στους Καραμεροχαριτάτους που έμεινε ξένο σώμα από την αρχή ώς το τέλος), έχει διαμορφωθεί κλίμα ανασφάλειας σε όλους, το οποίο επιτείνει η ακατάσχετη σεναριολογία, τα κουτσομπολιά, οι σιβυλλικές απαντήσεις διάφορων στελεχών που προσφέρονται για πλήθος ερμηνειών από την «αγορά» του τηλεκουτσομπολιού. Για παράδειγμα, ειδικώς τους Καραμεροχαριτάτους τούς είχε η εν λόγω «αγορά» υπό διωγμόν από την αρχή σχεδόν της σεζόν και καθ' όλη της διάρκειά της. Δεν πέρασε ημέρα που να μην βλέπουν διάφοροι «ειδήμονες» περί τα τηλεοπτικά ότι το δίδυμο βρίσκεται σε «δυσμένεια» ή είναι «προς αντικατάσταση». Τελικώς αυτό το βαρύ κλίμα για την εκπομπή τροφοδότησε παντός είδους ρεπορτάζ που γέμισαν ώρες μεσημεριανάδικου πανελικού κουτσομπολιού, έγινε το βασικό θέμα για ερωτήσεις προς το μεγαλοστέλεχος-ειδικών-καθηκόντων Γιάννη Λάτσιο, που καθ' όλη τη χρονιά απαντούσε σιβυλλικώς για το δίδυμο τροφοδοτώντας τα κουτσομπολιά, έγινε επίσης μέτρο σύγκρισης για τους απέναντι και διπλανούς ανταγωνιστές, με άλλα λόγια έγινε ο κύριος καμβάς πλήθους σεναρίων γύρω από την πρωινάδικη ζώνη.
Η αλήθεια είναι ότι η υπερβάλλουσα δραματοποίηση της ανασφάλειας των τηλεαστέρων, ειδικώς των πρωινατζήδων που απευθύνονται σε λαϊκό κοινό, τους κάνει πιο «προσιτούς», καθώς σε τέτοιους καιρούς δεν υπάρχει εργαζόμενος που να μην αισθάνεται το ίδιο. Ως εκ τούτου, υπάρχουν και εκείνοι που ανεβάζουν τους τόνους μόνοι τους, πετούν υπονοούμενα πλακατζήδικα μεν, διφορούμενα δε και παντοιοτρόπως ερμηνευόμενα. Υπέγραψαν ή όχι οι Σκορδολιαγκαίοι, θα είναι μαζί του χρόνου ή ο καθείς θα έχει την εκπομπή του; Κορυφαίοι προβληματισμοί.
Μέχρι και η Μενεγάκη αναρωτήθηκε από τη δική της εκπομπή αν επιτέλους έβαλε την υπογραφή το ζεύγος και θα τους έχει «απέναντι». Τώρα που συνήθισε η ίδια, τακτοποιήθηκε ο ανταγωνισμός και είδε ότι δεν παρουσιάζουν κανένα διαφορετικό μοντέλο εκπομπής που μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα της ζώνης, αυτά που και η ίδια γνωρίζει και τη συντηρούν στη θέση της. Η μεγάλη ανησυχία όλων είναι η ανατροπή. Μη βρεθεί εκείνος που θα αλλάξει τα δεδομένα, ο άλλος «λόγος», η ποιότητα εκείνη της πρωινής ψυχαγωγίας που θα υπογραμμίζει τη γύμνια της μενεγάκειας μανιέρας και τον συντηρητισμό της σκορδολιαγκαίικης παρεΐστικης πλάκας.
Πάντως, οι συνήθεις αποχαιρετισμοί του φιλοθεάμονος για τις θερινές διακοπές έχουν δύο τόνους μελοδραματισμού υψηλότερους του συνήθους. Με τους Σκορδολιαγκαίους να το ρίχνουν στην πλάκα για το ποιος θα μπορούσε να τους αντικαταστήσει, του τύπου ποιος-να-συγκριθεί-μαζί-μας και τους Καραμεροχαριτάτους, διά στόματος Χαριτάτου, να αποχαιρετούν πριν από την ώρα τους, μία εβδομάδα νωρίτερα από το προγραμματισμένο φινάλε της σεζόν, με τον φόβο των απεργιών που μπορεί να τους εμποδίσουν να κάνουν εκπομπή. Και όχι μόνο. Αφησαν να εννοηθεί ότι μπορεί του χρόνου να μην κάνουν διόλου τηλεόραση.
Ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι. Ετσι κι αλλιώς, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές της αποθέωσης των προσώπων. Εχει αλλάξει και το κοινό. Το οποίο δυσφορεί πλέον με το σταριλίκι, όταν άλλοτε ήταν έτοιμο να λατρέψει σταρ πασπαλισμένους χρυσόσκονη και διάφοροι επένδυαν στην επίδειξη πλούτου και σε γκλαμουροζωές. Δεν είναι η περίπτωση των Καραμεροχαριτάτων βέβαια, αλλά η τηλεόραση πλέον θέλει αναλώσιμους.
Οσο για το σενάριο που θέλει την επιμήκυνση της εκπομπής του Γιώργου Παπαδάκη του χρόνου, ώστε να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της πρωινής ζώνης, όπως και να έχει είναι μια ήπια προσαρμογή του ίδιου μοντέλου τηλεόρασης στις απαιτήσεις των καιρών. Ισως η κρίση να γίνει αφορμή για αλλαγές που θα εκσυγχρονίσουν την εγχώρια τηλεόραση, η οποία μοιάζει κολλημένη και αδιέξοδη στο μοντέλο που αφορούσε αλλοτινές εποχές και αλλοτινές αγορές.
TANEA