Της Πόπης Διαμαντάκου Τι συγκίνηση ήταν αυτή!
Κόντεψε να ραγίσει το γυαλί από τα βουρκώµατα των κυριών της µεσηµεριανής τηλεόρασης µπροστά στην ευτυχία µιας νυφούλας
Μα τι ευαισθησία και τι... Aτρυφερότητα, τι ανθρώπινα συναισθήµατα ξεχείλισαν από τηλεσαλονάκια πουλίγωναν καθώς άκουγαν τη ραγισµένη φωνή της Δέσποινας Μοιραράκη να περιγράφει µε εκείνη τη µοναδική αφηγηµατική δεινότητα, που έχει λατρέψει η τηλεόραση των πολυτελών µύθων και των προσωπικών παραµυθιών, την ευτυχία που έζησε στα σκαλιά της εκκλησίας. Τι στιγµή για την εγχώρια τηλεόραση! Να κρατηθεί στα αρχεία. Γιατί το θέµα δεν είναι ότι µια κυρία που είχε καηµό να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας ήθελε να ζήσει τον δικό της προσωπικό µύθο για τη γαµήλια στιγµή της και έστησε µεγάλο πανηγύρι. Δικαίωµά της. Στο κάτω κάτω, προσκαλούµε τουρίστες να ζήσουν τους µύθους τους σε αυτόν τον τόπο, δεν θα ζήσουµε τους δικούς µας; Ηθελε να στρώσει τα πανάκριβα χαλιά της για να πατήσει η ίδια και οι καλεσµένοι της. Δικά της είναι, ό,τι θέλει τα κάνει.
Ηθελε τον υπερσκηνοθέτη για να κρατήσει το γαµήλιο πανηγύρι σε DVD και να το προβάλλει στα εγγόνια και τους φίλους της, για να το προβάλλει στα γιορτινά µπάρµπεκου-ζ; Δικαίωµά της. Αλλωστε από φιλία, όπως δήλωσε η ίδια, ανέλαβε το µπενχουρικό γαµήλιο σόου ο Τάσος Μπιρσίµ. Ολα αυτά είναι προσωπικές υποθέσεις και σε κανέναν δεν πέφτει λόγος.
Αλλά εδώ δεν πρόκειται για τον µύθο µιας γυναίκας που ονειρεύτηκε στεφάνι και το ‘δε να γίνεται πραγµατικότητα. Πρόκειται για ένα τηλεοπτικό σούργελο σε αλλεπάλληλους σπασµούς ξελιγωµάρας. Για το στεφάνι τής Μοιραράκη! Στήθηκε ολόκληρη σαπουνόπερα, µε τις οικοδέσποινες των τηλεσαλονακίων, τη Λαµπίρη (µέχρι το µακιγιάζ χάλασε), την Καραβάτου, την Τσιµτσιλή να κλαίνε, σαν τον αδελφό τής «Δεσποινίδος ετών 39»– παντρεύοντάς την άνοιγε ο δρόµος να βάλει και αυτός την «κουλούρα».
Τι ρεπορτάζ για ορχήστρες, για τους καλεσµένους που ήταν η απόδειξη της καταδεκτικότητας της νυφούλας, καθώς ανάµεσά τους ήταν και ο Χασάν και ο Αλή που τη βοηθούνστις τηλεπωλήσεις (τα χαλιά κουβάλησαν οι άνθρωποι, να µην πάρουν και µια µποµπονιέρα;)!
Αλλά οι λυγµοί ξέσπασαν όταν η λίγων ωρών νυφούλα έκανε σε όλες τις ανωτέρω εκποµπές την τηλεφωνική της παρέµβαση και µε φωνή ραγισµένη από το κλάµα της ευτυχίας συµπλήρωσε την προσωπική της σαπουνόπερα, στην οποία άλλωστε η τηλεόραση είχε τον κυρίαρχο ρόλο. Σε αυτήν οφείλει τη διασηµότητά της, µέσα από αυτήν έχει επιβεβαιώσει το επαγγελµατικό και προσωπικό σουξέ της και χάρη σε αυτήν ο γαµήλιος µύθος της ξεπέρασε τον ιδιωτικό χώρο,για να γίνει ένα δηµόσιο γκλαµουρογεγονός, απαραίτητο συµπλήρωµα αυτής της ιδιόµορφης, αυτοδηµιούργητης τηλεπερσόνας µε τον αξιοθαύµαστο επαγγελµατισµό στην αξιοποίηση του τηλεοπτικού πολτού.
Ε, αυτός ο πολτός υποκλίθηκε στην τηλεοπτική χαρά του ιδανικού του προτύπου.
Στο κάτω κάτω ο σουσουδισµός αποτέλεσε – και αποτελεί προς το παρόν – τον πολιτισµικό πυρήνα ενός τόπου που µετέτρεψε τα ελαττώµατά του σε φαντασµαγορικό θέαµα και τα κατανάλωσε, συχνά µε βουρκώµατα, σαν µελό σαπουνόπερες.
Πάντως καλύτερα το τηλεοπτικό λάιφ στάιλ να «πηγαίνει γάµους» από το να «πηγαίνει πλατεία», όπως ακούσαµε από ετέρα νύφη-σε-αναµονή, τη Δέσποινα Καµπούρη, που µεταξύ των αφιερωµάτων για τα τεκταινόµενα στη σοουµπίζ, ανήγγειλε και αφιέρωµα της εκποµπής της στην «πλατεία», ενώ δεν παρέλειψε στον πρόλογο να εκθειάσει το κίνηµα των αγανακτισµένων (και η ίδια µία από αυτούς;). Ετσι, γλυκά, ηδονικά, µε την ανυπέρβλητη µέθοδο του τηλεοπτικού µίξερ, η «πλατεία» γίνεται λάιφ στάιλ.
Ουκ ολίγοι άλλωστε εκ των επαγγελµατιών που το έχουν υπηρετήσει µε χέρια και πόδια έχουν κάνει από απλή βόλτα µέχρι και αγωνιστική εµφάνιση µεταξύ των «Αγανακτισµένων» και µετά αξιοποιούν την εµπειρία τους περιγράφοντας προσωπικά τους συναισθήµατα στα διάφορα αφιερώµατα πρωινοµεσηµεριανοαπογευµατινών τηλεσαλονακίων.
Στο κάτω κάτω, τα δάκρυα των µεσηµεριανούδων µπροστά στο απόλυτο σύµβολο της ευτυχίας τους, µια χλιδάτη «κουλούρα» και ένα σινιέ νυφικό, είναι και εκδήλωση υψίστου επαγγελµατισµού. Να ‘ναι καλά, γελάσαµε πάλι.
TAΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου