Όσο περνάνε οι ώρες, ο Αθανασιάδης όλο και κάτι θυμάται. Στην Τρέμη είπε πως τον αναγνώρισαν τυχαία στη Βαλαωρίτου. Στη Χούκλη, πως τον παρακολουθούσαν-γενικώς.
Στη Στάη, που παρεμπιπτόντως, την αποκάλεσε "Τρέμη" , αλλά εκείνη έκανε το κορόιδο, θυμήθηκε πως...
αυτοί που τον παρακολουθούσαν ήταν δύο νεαροί.
Σταθερός τύπος. Κι όταν λέει "Ναι" -εντάξει μωρέ, δεν χάθηκε κι ο κόσμος-δεν το εννοεί και κατ' ανάγκην...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου