Φαεινές ιδέες...

Γράφει ο Ριχάρδος Σωμερίτης

Αντιγράφοντας τον Ανδρέα Παπανδρέου, που ήθελε ή να φύγουμε από την ΕΟΚ ή να επαναδιαπραγματευτούμε μια «ειδική σχέση» με τις Βρυξέλλες ο Αντωνάκης Σαμαράς επαναλαμβάνει συνεχώς ότι το ζητούμενο όλων πρέπει να είναι η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Και ήταν αυτό ένας από τους κύριους λόγους της... αποτυχίας μιας συναίνεσης για τη σωτηρία του τόπου. Οι άλλοι ήταν οι απίστευτες αξιώσεις να απαρνηθεί το ΠαΣοΚ τα όσα (όχι και τόσο πολλά) πρόλαβε να προωθήσει όπως τον νόμο για τους μετανάστες και να δεχτεί διάφορα άλλες ακροδεξιές αξιώσεις για πολιτικές και πολιτικούς.

Ως προς την καραμέλα της «επαναδιαπραγμάτευσης» ας θυμηθούμε ότι ήδημετά το 1981 όλοι οι εταίροι μας, με πρώτο τον Μιτεράν, αρνήθηκαν κάθε ιδέα επαναδιαπραγμάτευσης της ένταξής μας στην ΕΟΚ με στόχο μια «ειδική σχέση» και προχώρησαν μόνο στα λεγόμενα «μεσογειακά προγράμματα» που χρησιμοποίησαν πρώτα οι Γάλλοι και οι Ιταλοί και μετά οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι. Ιμπεριαλιστική κακία τους; Όχι, απλά θέμα αρχής που δεν αποδέχεται το είπα-ξείπα στις διεθνείς και ευρωπαϊκές σχέσεις.

Ως προς το Μνημόνιο έγιναν χωρίς τις σαμαρικές σοφιστείες σημαντικές βελτιώσεις με τη μείωση του επιτόκιου του δανεισμού, την παράταση των προθεσμιών αποπληρωμής και της αποδοχής της προοπτικής ενός νέου μεγάλου δανείου. Δηλαδή της αποδοχής της κακής εμπειρίας από την πρώτη περίοδο εφαρμογής του. Μπορεί να γίνουν ίσως και άλλες βελτιώσεις, αλλά, προφανώς, όχι αυτές που ενδιαφέρουν τις πλατείες.

Ο κ.Σαμαράς είδε πρόσφατα όλους τους κοινοτικούς παράγοντες και όλοι του εξήγησαν ότι θέμα επαναδιαπραγμάτευσης δεν συζητούν καν. Και μάλιστα ο Γάλλος πρωθυπουργός κ.Φιγιόν του σύστησε δημόσια να προχωρήσει σε συναινετικές λύσεις και να αποδεχτεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ο κ,.Σαμαράς είναι πια καμένο χαρτί για την Ευρώπη. Δεν πρέπει να συμπαρασύρει και την Ελλάδα.

Το αίτημα της επαναδιαπραγμάτευσης είναι κουφό όταν το θέτει η μία πλευρά και το απορρίπτει η άλλη. Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας θα έπρεπε να το γνωρίζει. Είναι μάλιστα σίγουρο ότι το γνωρίζει.

Μολοντούτο δεν πιστεύω την ιταλική πληροφορία σύμφωνα με την οποία εξήγησε στούς συνομιλητές του ότι τα όσα λέει δημοσίως είναι μόνο προπαγανδιστικά και αφορούν το ελληνικό πόπολο. Υπάρχει όμως μία ένδειξη ότι μπορεί και να πιστεύει τελικά τα όσα λέει : σύμφωνα με τον κυριότερο και βαρύγδουπο συνεργάτη του Λαζαρίδη, ναι του έκανε τις συστά σεις που μάθαμε ο κ.Φιγιόν αλλά αυτός, ο Αντωνάκης, του είπε «όχι» όπως ο Μεταξάς είπε «όχι» στον Μουσολίνι. Υποθέτω ότι θα χάρηκε πολύ ο κ.Φιγιόν αν το έμαθε: νά πώς αποκτάς συμμάχους και φίλους.

Όταν μάλιστα τρεις μεγάλες γαλλικές τράπεζες υποβαθμίστηκαν λίγο μετά από τους «αξιολογητές» γιατί έχουν πάντα ελληνικά ομόλογα...
ΒΗΜΑ