Συµπλέγµατα...

ΤΟΥ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΝΝΙΑ – Ή ΜΗΠΩΣ ΕΝΤΕΚΑ; – χρόνια είναι πολύς καιρός στις διεθνείς σχέσεις. Ηαµφιβολία για τη διάρκεια έχει να κάνει µε το εναρκτήριο ορόσηµο. Μετράµε από το 1999, όταν το Ελσίνκι έβαλε σε ευρωπαϊκή ρότα προσέγγισης Ελλάδα και Τουρκία. Ή από το 2002, όταν πρωτοαναδεικνύεται κυρίαρχο στις...
κάλπες τοAKP του Ταγίπ Ερντογάν; Ο Ερντογάν βγήκε πάλι νικητής από τις προχθεσινές εκλογές.

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ την αριθµητική, η Ελλάδα βγαίνει χαµένη. Το 1999, έλληνες κυβερνητικοί και αθηναίοι φωστήρες της διπλωµατικής ανάλυσης εξηγούσαν ότι «δεν χάσαµε και τίποτεστο Ελσίνκι. Η Τουρκία δεν θα µπει ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ενωση.Η διαδικασία θα κρατήσει δέκα µε δεκαπέντε χρόνιακι εµείς θα έχουµε το κλειδί στο χέρι». Η Ελλάδα ήταν τότε στο κατώφλι της ΟΝΕ. Κάτι που εξηγεί την εθνική αυτοπεποίθηση – σχήµα λόγου ιδιαίτερα δηµοφιλές τότε στο Μαξίµου του Κώστα Σηµίτη – ή, τέλοςπάντων, το σύµπλεγµα ανωτερότητας µε το οποίο αντιµετωπίζαµε τα ελληνοτουρκικά.

ΕΝΤΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ µετά κινδυνεύουµε να βγούµεαπό την ευρωζώνη και να βρεθούµε στην περιφέρεια της Ευρώπης. Μη γελιέστε: ο κύβος θα ριφθεί το 2013-14. Μέχρι τότε η Ελλάδα είναι περισσότερο αδύναµη παρά ποτέ διεθνώς, αν δεν είναι παρίας. Και η Τουρκία; Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται πια τόσο για την Ευρώπη – σε λογική «όποιος δεν µε αγαπάει, δεν µε αξίζει». Αλλωστε, η απογείωση της τουρκικής οικονοµίας και το «κρύο - ζεστό» µε το ∆ΝΤ έχειβάλει την Τουρκία στο G20,για το οποίο εµείς διαβάζουµε στις εφηµερίδες.

ΤΑ Ι∆ΙΑ και στηνεξωτερική πολιτική. Νοµίζαµεότι θα εγκλωβίσουµε την Τουρκία στοευρωπαϊκό γήπεδο. Μάλιστα, η κυβέρνησηΚαραµανλή κατηγορήθηκε ότι το 2004 έδωσε πράσινο φωςγια να πάρει η Αγκυρατο status χώρας υποψήφιας για συµµετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς να ζητήσειανταλλάγµατα. Ωστόσο, οι ευρω-διαπραγµατεύσεις έχουν παγώσει, ενώ ο περιφερειακός αναπροσανατολισµός της εξωτερικής πολιτικής της Αγκυρας έχει αλλάξειτα δεδοµένα. Ο µεγαλοϊδεατισµός του Ερντογάν εκτείνεται, όπωςφάνηκε στο νικητήριο µήνυµά του την Κυριακή, µέχρι το Σαράγεβο και τη∆αµασκό. Στο µεταξύ, η Τουρκία ανέβηκε κατηγορία επιλέγοντας να ανταγωνίζεται όχι τηνΕλλάδα αλλά το Ισραήλ. Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ήτανπολιτικόςτον οποίο οι έλληνες οµόλογοί του ξεχώρισαν αµέσως, αλλά αντιµετώπιζαν µόνιµα αφ’ υψηλού. Στο επιτελείο Σηµίτη, ο Ερντογάν θύµιζε «τον λαϊκισµό του Ανδρέα». Ο Καραµανλής τον έκανε κουµπάρο, αλλά ύστερα από ενάµιση χρόνο οι συνεργάτες του παραπονούνταν ότι ο τούρκος πρωθυπουργός «ή έχει άγνοια των θεµάτων ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει». Ο Γιώργος Παπανδρέου πήγε στην Κωνσταντινούπολη την πρώτη εβδοµάδα της πρωθυπουργίας του κι έφερε τον Ερντογάν και τη µισή τουρκική ελίτ στην Ελλάδα πέρσι το καλοκαίρι. Είναι όµως σαφές ότι η Αγκυρα βλέπει πια πέρα από την Αθήνα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: οι Τούρκοι ψήλωσαν – εµείς ;
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΌ ΤΑ ΝΕΑ