Σήµερα (Τρίτη 24 Μαΐου) ο Μποµπ Ντίλαν γίνεται 70 χρονών. Εβδοµήντα! Μια «παραφωνία» στην ποπ κουλτούρα, που έχει ψύχωση µε ό,τι νέο, τη στιγµή µάλιστα που τα καινούργια είδωλα της µουσικής ξεπετιούνται κιόλας από την κούνια. Και ο Μποµπ, 70άρης, παραµένει ένας... διαφορετικός σταρ, που ενδιαφέρει το κοινό, που παράγει έργο και είναι κάπου εκεί έξω και µαγεύει τους φαν. Πάνταµε έναν µυστήριο δικό του τρόπο.
Ο Ρόµπερτ Σέλτον, φίλος του και βιογράφος, επανεκδίδει το «No Direction Home», συµπληρωµένο µε νέο υλικό. Είναι άλλωστε ο άνθρωπος στον οποίο ο Ντίλαν χρωστάει τα πρώτα καλά λόγια που γράφτηκαν γι’ αυτόν και εκείνος στον οποίο είχαν µιλήσει οι γονείς του».
«∆εν έφυγα από το σπίτι µου από περιέργεια να γνωρίσω καινούργια πράγµατα και να δω τι συνέβαινε αλλού. Απλά ήθελα να φύγω. Βαριόµουν και ήθελα να φύγω. Ποτέ δεν ησύχασα και δεν δέχτηκα την ανία», έλεγε ο Ντίλαν στον Σέλτον, τον άνθρωπο που τον «ανακάλυψε» και έγραψε εκείνη την περίφηµη κριτική το 1961 που τον περιέγραφε ως «το καινούργιο λαµπερό πρόσωπο της φολκ µουσικής».
«Μπορώ να µείνω ξαπλωµένος το κρεβάτι µου για τρεις ώρες και να κοιτάω το ταβάνι, αλλάαυτό δεν είναι ανία», εξηγούσε ο Ντίλαν στον Σέλτον που το 1986 υπέγραφε τη βιογραφία του.
Η µητέρα του Μπέτι έδινε την εικόνα: «∆εν ήταν ποτέ αποκοµµένος από την οικογένεια και τους φίλους, αλλά του άρεσε να ονειρεύεται, πήγαινε πάνω στο δωµάτιό του και ονειρευόταν ότι κάποια µέρα θα γινόταν πολύ διάσηµος», έλεγε η κ. Ζίµερµαν το 1966.
«Βλέπεις – έλεγε οΝτίλαν στον Σέλτον –δεν προέρχοµαι από καµία σπουδαία κοινωνία της µεσαίας τάξης των προαστίων. Εκεί που ζούσα δεν υπήρχαν προάστια. ∆εν υπήρχε η περιοχή των φτωχών και η περιοχή των πλούσιων, η σωστή πλευρά του δρόµου και η λάθος πλευρά του δρόµου. ∆εν υπάρχουν γραµµές στα µέρη µου.
Ποτέ δεν υπήρχαν. Από όσο ξέρω, εκεί που ζούσα κανείς δεν είχε κάτι που να µην έχει ο άλλος. Ολοι όσοι ήξερα είχαντα ίδια πράγµατα... Το σκέφτοµαι συχνά ότι το Χίµπινγκ δεν µε επηρέασε στο να γίνω αυτό που είµαι σήµερα» – έλεγε στον Σέλτον, λίγο πριν εκείνος επισκεφτεί το Χίµπινγκ (όπου ο 6χρονος Ντίλαν µε την οικογένεια είχαν µετακοµίσει).
Του είχε πει και κάτι άλλο. «Εχεις ποτέ µυρίσει...
γέννηση; Λοιπόν αυτόςείναι ο λόγος πουµετακινούµαι, όταν κάτι καινούργιο γεννιέται». Γι’ αυτό άλλαζε σπίτια µε το που τέλειωνετη δουλειά ενός άλµπουµ.
TANEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου