Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΤΙ ΚΟΙΝΟ έχει η διακυβέρνηση Παπανδρέου του 2011 µε τη διακυβέρνηση Καραµανλήτου 2009; Ελάχιστο πολιτικό κεφάλαιο στα µάτια των ξένων.
ΤΟΝ ΜΑΪΟ του 2009, η Ν.∆. ήταν σε αδιέξοδο. Οικονοµικά µέτρα δεν ήθελε να πάρει. Εκλογές δεν έβρισκε παράθυρο για να κάνει. Η χώρα βυθιζόταν σε... δηµοσιονοµικό τέλµα. Καιο τότε υπουργός Οικονοµίας Γιάννης Παπαθανασίου άκουγε ταεξ αµάξης στα Eurogroup. Τον Μάιο του 2011, το ΠΑΣΟΚ εµφανίζεται αδρανές. Εδώ και πέντε µήνες δεν έχει γίνει τίποτε. Οι ιδιωτικοποιήσεις εξαγγέλλονται, αλλά δεν ξεκινούν. Το Μεσοπρόθεσµο Πρόγραµµα για το 2015 πάει από βδοµάδα σε βδοµάδα. Oφετινός προϋπολογισµός µπορεί να κλείσει µε απόκλιση πάνω από πέντε δισ. ευρώ. Και ο νυν υπουργός Οικονοµικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου άκουσε δυσάρεστα πράγµατα από τους ευρωπαίους συναδέλφους του ένα απόγευµα Παρασκευής στο Λουξεµβούργο.
Ο ΚΑΙΡΟΣ ζεσταίνει σιγά σιγά, µα η αλήθεια παραµένει κρύα. Η κυβέρνηση δεν θέλει ή δεν µπορεί να προχωρήσει µε το πρόγραµµα. Γοητεύεται από την αναδιάρθρωση του χρέους – σε µορφή επιµήκυνσης – αλλά δεν συµµαζεύει τη χώρα. Αρα «σπρώχνει» το πρόβληµα πίσω. Ωστόσο, το ελληνικό µοντέλο – µε το υπερτροφικό κράτος και τη χαµηλή ανταγωνιστικότητα – δεν είναι πλέον βιώσιµο εφόσον δεν µπορούµε να δανειστούµε. ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΜΠΛΑΝΣ ΝΤΙΜΠΟΥΑ, η εύθραυστη ηρωίδα του Τενεσί Ουίλιαµς στο«Λεωφορείον ο πόθος», η Ελλάδα εξαρτάται πλέον «από την καλοσύνη των ξένων». Αυτή δεν περισσεύει. Οι ξένοι θέλουν εφαρµογή του Μνηµονίου. Είναι για τρία χρόνια, αλλά η Αθήνα θέλει ήδη να το παρατήσει για να κάνει αναδιάρθρωση χρέους. Μας σιγοντάρει το Βερολίνο, κυρίως γιατί δεν θέλει να µας δοθούν άλλα εξήντα δισ. από χρήµατα των γερµανών φορολογουµένων. Αλλά ακόµη κι η Γερµανία θέλει να δει το πρόγραµµα να εφαρµόζεται πριν δούµε τι θα γίνει µε το χρέος.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ δεν εφαρµόζεται και η διάγνωση των ξένων είναι ότι το πρόβληµα είναι πολιτικό. Φαίνεταιαπό τις δηλώσεις του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ή του Ολι Ρεν.Η λύση είναι διπλή: ηλεκτροσόκ στην κυβέρνηση και αφόρητη πίεση στην αξιωµατική αντιπολίτευση. Στο επιτελείο του Αντώνη Σαµαρά επιµένουν ότι δεν έχουν σπάσει ακριβώς τα τηλέφωνα στη Συγγρού. Ωστόσο, η αχλάδα έχει πίσω την ουρά. Μεθοδικοί όπως πάντα, οι ξένοι µάς λένε πρώτα τι ακριβώς πρέπει να κάνουµε. Και µετά, εκεί προς τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. του Ιουνίου, θα έχουµε το µεγάλο στρίµωγµα.
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ της Μεταπολίτευσης έβλεπαν τη λιτότητα όπως οπαχύσαρκος τη δίαιτα. Προσπαθούσαν να την αποφύγουν. Η αλήθεια είναι ότι βοήθησε και η ανάπτυξη. Στην εποχή του Μνηµονίου, η λιτότητα σερβίρεται ως προϊόν συναίνεσης κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Αλλά αυτά δυστυχώς συµβαίνουν, αν χάσεις τονέλεγχο του εστιατορίου.
Αγιογραφίες από τα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου