Παπαρούνες ...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ: µήπως ο Χρήστος Παπουτσής είναι ο Παυλόπουλος του Παπανδρέου;

Ο ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΣ αφορά τους χειρισµούς του Προκόπη στην Κατεχάκη. Ο ∆εκέµβριοςτου 2008, οι φωτιές καιοι ταραχές οδήγησαν τη διακυβέρνηση Καραµανλή στο χείλος της καταστροφής. Και αµαύρωσαν διεθνώςτην Ελλάδα ως χώρα στα πρόθυρα του χάους.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ δεν ... επαναλαµβάνεται. Ωστόσο, από την Υπατία στην Κερατέα – περνώντας από τον τελικό Κυπέλλου του Σαββάτου – αρχίζει να προκύπτει η εικόνα µιας Αστυνοµίας που είναι πολιτικά πονηρεµένη. Οι µετανάστες και οι συνοδοί τους µπαρκάρισαν ανεµπόδιστοι στην Κρήτη και ξεµπαρκάρισαν στη Νοµική. Οπότε η Κατεχάκη σήκωσε τα χέρια λέγοντας – σωστά –ότι οποιαδήποτε επέµβαση θα είχε θύµατα, ακόµη και νεκρούς.

ΣΤΗΝ ΥΠΑΤΙΑ, το επιχείρηµα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ήταν ότι επρόκειτο για θέµα δηµόσιας υγείας και όχι δηµόσιας τάξης. Αν ο ιδιοκτήτης είχεπρόβληµα, ας έκανε αναγνωριστική αγωγή κυριότηταςστα δικαστήρια! Στην Κερατέα, οι αστυνοµικοί µάζευαν παπαρούνες στους αγρούς, ενώ οι κάτοικοι έσκαβαν κάθε τρεις και πέντε ορύγµατα στην άσφαλτο. Τελικά, η Μεγάλη Εβδοµάδα ήταν το πρόσχηµα για µια άνευ προηγουµένου υποχώρηση της κυβέρνησης στο θέµα του ΧΥΤΥ. Την προκάλεσε ο ίδιος ο Παπουτσής, µε ολίγη βοήθεια από τον Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο.

∆ΑΣΚΑΛΕΜΕΝΗ η Αστυνοµία και στοΟλυµπιακό Στάδιο όπου είδαµε σκηνές Βολιβίας. Εντός γηπέδου η ευθύνη είναι των συλλόγων. Λες καιυπάρχει ποδοσφαιρικό άσυλο! Μόνο έξω, στους δρόµους, µπορούννα παρέµβουν οι δυνάµεις ασφαλείας. Η συλλογιστική αποδείχθηκε άτοπη και τελικώς τα ΜΑΤ αναγκάστηκαν να µπουν στον αγωνιστικό χώρο.

ΑΠΕΙΡΟΣ ο Παπουτσής δεν είναι στην πολιτική. Ή, τέλος πάντων, στο είδος της πολιτικής όπου αποφεύγεις το προσωπικό κόστος και τις συγκρούσεις. Στην περίπτωσητης Κερατέας, πάντως, ο Χρήστος πήρε µε τοµέρος του τον Πρωθυπουργό. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να του αναγνωρισθεί. Αντίστοιχα, στην κρίση Νοµικής -Υπατίας, η υπερευαισθησία του Παπανδρέου σε θέµαταµετανάστευσης έπαιξε ρόλο. Παρ’ όλα αυτά, είναι σαφές ότι ηΚατεχάκη του Χρήστου αποφεύγει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά – όπου µπορεί. Ήµάλλον συνεχίζει να κυνηγάτους εγκληµατίες και τους τροµοκράτες, αλλάαποφεύγει να µπαίνει στην πρώτη γραµµή των κοινωνικών συγκρούσεων.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι η προσέγγιση αυτή έχει µια λογική. Οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις δενλύνονται µε καταστολή σεµια δηµοκρατία. Λύνονται µε διάλογο, πολιτική πειθώκαι σύνθεση. Σύµφωνοι. Οταν όµως ο τοπικός ετσιθελισµός ακυρώνει τον συνολικό σχεδιασµό για τα απορρίµµατα της Αττικής και εκθέτει τη χώρα ή όταν τα στάδια µετατρέπονται σε ανοιχτά αναµορφωτήρια, η συλλογιστική αυτή είναι που καταλήγει έκθετη.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ µειονέκτηµα στην πολιτική είναι η ατολµία. Και το ερώτηµα τελικά ίσως να µην είναι αν ο Παπουτσής θα µπορούσε να είναι ο Παυλόπουλος του Παπανδρέου. Αλλά αν ο Γιώργος θέλει να γίνει Καραµανλής.
Αγιογραφίες από τα ΝΕΑ