Πιτσουνάκια ...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ έζησαν την εποχή εκείνη, θυµούνται πού ήταν και τι έκαναν όταν έµαθαν για τη δολοφονία του Κένεντι. Ο γάµος του Ουίλιαµ και της Κέιτ δεν είναι, βεβαίως, η ίδια περίπτωση. Ωστόσο, στην υπερµιντιακή εποχή µας όλοι ρίξαµε έστω και µια κλεφτή µατιά στα... πλάνα της τηλεόρασης από τον γάµο του γιου του διαδόχου του βρετανικού θρόνου µε µια καστανοµάλλα µεσοαστή.

ΕΝΤΑΞΕΙ για τους Ουίνδσορ – αλλά και την οικονοµικώς πάσχουσα Αλβιώνα – ο γάµος ήταν αυτό που λέµε «showtime». Η ευκαιρία να φανεί ότι η χώρα, αλλά και ο γερασµένος θεσµός, έχει προοπτική. Κάτι που εκφραζόταν σε δύο πολύ πολύ νεανικές φυσιογνωµίες. Αλλά και στο γεγονός ότι η Κέιτ Μίντλτον δεν είχε γαλάζιο αίµα. Αρα η κοινωνική άνοδος είναι υπαρκτή δυνατότητα – και µάλιστα µε σφραγίδα το βασιλικό οικόσηµο. ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλές αναγνώσειςτης γαµήλιας τελετής της Παρασκευής.Η προσωπική θα µπορούσε να έχει ως οδηγό ένα πρόσφατο βιβλίο τού – όχι λονδρέζου αλλά παριζιάνου – συγγραφέα Πασκάλ Μπρικνέρ. «Εχει αποτύχει ο γάµος από έρωτα;» είναι ο προκλητικός τίτλος του. Εικονογραφείται, στο εξώφυλλο, από δύο βατράχους που κοιτάζονται –ερωτικά – πάνω σε ένα κλαδί.

Η ΑΝΑΛΥΣΗ του Μπρικνέρ θα µπορούσε να αποδοµήσει όλα αυτά τα πολύ τρυφεράστιγµιότυπα για τα οποία είναι σίγουρα υπερήφανοι οι επικοινωνιολόγοι και οι αυλικοί του Μπάκιγχαµ. Οι νεόνυµφοι µπορεί να συµπεριφέρονταν σαν πιτσουνάκια. Ωστόσο, εξηγεί ο Μπρικνέρ, το σύγχρονο παντρεµένο ζευγάρι έχει τόσους ρόλους να εκπληρώσει, που στο τέλος χάνει την µπάλα. Επαγγελµατική επιτυχία, κοινωνική καταξίωση, παιδιά, οικονοµική ευηµερία, ακόµη και µια αιώνια νεανική εµφάνιση – αυτοί είναι οι στόχοι του ζευγαριού σήµερα. Ουίλιαµ και Κέιτ δεν αποτελούν εξαίρεση. Απλώς δεν θα έχουν τηναγωνία του χρήµατος σε µια εποχή κρίσης, όπως όλοι οι υπόλοιποι.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ συµπέρασµα ήταν ότι ο γάµος σκοτώνει τον έρωτα. ΟΜπρικνέρ – µε τησαρκαστική σκέψη ενός θαµώνα του καφέ «Flore» –εξηγεί ότι ο γάµος, στις µέρες µας, είναι µια ακόµη µικροµεσαία επιχείρηση. Από εκεί και πέρααρχίζουν οι στατιστικές. Στην Ευρώπη, ένας στους δύο γάµους καταλήγει σε διαζύγιο. Τόσο απλά. Απότην άποψη αυτή, η κατάληξη του γάµου του Καρόλου µε την Νταϊάνα είναι απόλυτα φυσιολογική. Ο Μπρικνέρ εξηγεί ότι είναι τα παιδιά που υποφέρουν κυρίως από τα διαζύγια και θέλουν, κόντρα σε κάθε λογική, να σταθεί ο γάµος των γονιών τους. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ανάγνωση θα µπορούσε πάλι να εµπνέεται από ένα παλαιότερο βιβλίο του Μπρικνέρ. Τη«Μελαγχολική ∆ηµοκρατία». Χαµένες στη δίνη της οικονοµικής κρίσης – που θέτει τα πάντα σε αµφισβήτηση – οι µελαγχολικές δηµοκρατίες της ∆ύσης έχουν ανάγκη από λίγη λάµψη. Κάπως έτσι οι Ουίνδσορ µπόρεσαν να φανούν χρήσιµοι – έστω και για ένα Σαββατοκύριακο.
ΤΑΝΕΑ