Ο αφρός που λείπει ...

Του Γιώργου Λακόπουλου

Είναι σαν το αυγό του Κολόµβου: η κυβέρνηση έκαψε το Μνηµόνιο ή το Μνηµόνιο έκαψε την κυβέρνηση; Η απάντηση δεν έχει καµιά σηµασία. Ο παρονοµαστής είναι ο ίδιος: η κρίση φουντώνει αντί να περιορίζεται. Στην πραγµατικότητα, η έκβαση αυτής της µάχης έχει κριθεί προτού καν αρχίσει. Γιατί παραβιάσθηκε αβασάνιστα µια... βασική αρχή: όταν έχεις να χειριστείς µια κρίση, χρειάζεσαι τους καλύτερους. Τα προβλήµατα υψηλών απαιτήσεων απαιτούν ανθρώπινο δυναµικό υψηλών δυνατοτήτων. Πολιτικά στελέχη µε πείρα, αντίληψη των κοινωνικών συνθηκών και της διεθνούς συγκυρίας.

Επιστήµονες µε γνώσεις και κύρος. Πρόσωπα µε οξυδέρκεια και συναίσθηση ευθύνης. Που θα έχουν µετρήσει τον ίσκιο τους πριν αναλάβουν το αξίωµα. Σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης στρατεύονται τα ικανότερα στελέχη της παράταξης που κυβερνά. Στα επιτελεία µετέχουν οι επιφανέστεροι ειδικοί της χώρας. Στη διοίκηση κάνουν κουµάντο οι πιο έµπειροι υπάλληλοι. Ο αφρός. Οι άριστοι, όχι οι αρεστοί, όπως έλεγε προεκλογικά ο Πρωθυπουργός. Και όλοι κινούνται στο ίδιο µήκος κύµατος. Με συναντίληψη και κοινό βηµατισµό. Με επάρκεια και συναίσθηση του εγχειρήµατος.

Συµβαίνει αυτό; Οχι παντού! Ικανά στελέχη, σηµαντικοί επιστήµονες, δοκιµασµένοι παράγοντες του δηµόσιου βίου – παλαιοί και νέοι – µένουν παραγκωνισµένοι. Η κυβέρνηση ξεκίνησε για το µέτωπο της οικονοµίας µε το µισό στράτευµα. Ανατέθηκαν κρίσιµοι ρόλοι σε πρόσωπα που µαθαίνουν τη δουλειά και χρειάζονται συντονισµό για το αυτονόητο. Εάν η κρίση των πραγµάτων είναι πρωτίστως η κρίση των προσώπων, τότε απλώς πάµε να σβήσουµε τη φωτιά µε βενζίνη.

Γιατί δεν ζητήθηκε ποτέ η γνώµη ανθρώπων µε αναγνωρισµένη εµπειρία στον χειρισµό δύσκολων καταστάσεων στην οικονοµία, στην Ευρώπη, στη διοίκηση; Πλην του Ραγκούση που δεν δυσκολεύτηκε να πάρει συµβουλές και γνώµες από έναν κύκλο σεβαστών προσώπων, οι περισσότεροι υπουργοί αντιµετώπισαν εξ αρχής αφ’ υψηλού όσους – παλαιότερους και σοφότερους – είχαν να τους πουν κάτι. Ετσι, στην πιο απαιτητική περίοδο από πλευράς διαχείρισης το βασικότερο πρόβληµα αποδεικνύεται η διαχείριση. Ο Πρωθυπουργός διασχίζει την υφήλιο, αλλά δεν έχει οικονοµικό σύµβουλο!

Οι α λα καρτ συµβουλές τού – αξιοπρεπούς, πλην επισκέπτη – Λουκά Παπαδήµου δεν καλύπτουν το κενό. Η κυβέρνηση ανέλαβε να λύσει το πιο µεγάλο στοίχηµα της ελληνικής οικονοµίας, αλλά την καταπίνει ήδη το εγχείρηµά της. Γιατί στον σχηµατισµό της παραβιάσθηκε ο κανόνας του νεοζηλανδού φυσικού Ερνεστ Ράδερφορντ: «Κάποιοι κάνουν και κάποιοι δεν κάνουν».
ΤΑΝΕΑ