Πάμε για κούρεμα...

Του Άρη Δαβαράκη

Το έχουμε πια καταλάβει όλοι, ακόμα και τα ντουβάρια : Παίξαμε και χάσαμε. Το παραμύθι της ευμάρειάς μας, που εξυπηρέτησε (και εξυπηρετήθηκε) από όσους σήμερα είναι εκατομμυριούχοι και μας κάνουνε πλάκα, τελείωσε. Οι... «παίκτες» δεν ενδιαφέρονται πια. Το χρήμα τους, τα «λεφτά» τους, δεν έχουν ούτε πατρίδα, ούτε εθνικότητα, ούτε ιδεολογία. Είναι ασφαλή - και σε καλή μεριά. Δεν πάει να πνιγεί η Ελλάδα και όλος ο λαός της μαζί – ή «οι πολίτες» της αν προτιμάτε; Αυτοί την δουλειά τους την κάνανε : They are filthy rich (αηδιαστικά πλούσιοι θα το μεταφράσω ελεύθερα και «ποιητική αδεία») και διόλου δεν ενδιαφέρονται αν αυτή η παράλυτη και σαστισμένη κυβέρνηση του (καλών προθέσεων;) κ. Παπανδρέου δεν ξέρει τι να κάνει και συμπεριφέρεται με μία αξιοθρήνητη πια μαλθακότητα - ενώ οι «συνδικαλιστές» της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ζητάνε λέει (άκου πλάκα!) μερικά εκατομμύρια ευρώ για να δούνε ΑΝ θα επιτρέψουνε μια συζήτηση πώλησης μετοχών της ΔΕΗ στον ιδιωτικό τομέα. Άντε λοιπόν Γιώργο Ανδρέου Παπανδρέου, τηλεφώνησέ τους και κάλεσε τους στου Μαξίμου να τα βρείτε. Και αν το «λεφτά υπάρχουν» δεν ισχύει πια, γιατί δεν ζητάς από τον κ. Τσοχατζόπουλο (λέμε τώρα ένα όνομα τυχαία) και άλλους πολιτικούς συνεργάτες και φίλους να σου δανείσουν αυτά που θέλουν οι συνδικαλισταράδες - όπως είχε κάνει και ο μπαμπάς σου όταν χρειαζόταν δανεικά για τη βίλλα της Δημητρούλας; Στα δύσκολα φαίνονται οι φίλοι.

Δεν φταίει ο Γιώργος βέβαια, δεν λέω αυτό. Είναι, όπως αποδείχτηκε, μελαγχολικά ανεπαρκής – αλλά δεν είναι κακός άνθρωπος, δεν ήθελε να την βουλιάξει την πατρίδα του. Μια πατητή της έκανε για πλάκα βάζοντας τον Υπουργό Οικονομικών του να βγαίνει στις αγορές να δανειστεί αλαλάζοντας «Τιτανικός, Τιτανικός, βυθιζόμαστε!» - αλλά κακός άνθρωπος δεν είναι, ούτε προδότης. Όπως κακοί άνθρωποι και προδότες δεν είναι ούτε όλοι αυτοί οι «πολιτικά ορθώς» περιφερόμενοι μικρομεσαίοι «παγκοσμιοποιημένοι» που ξαφνικά ανακαλύψανε κι’ αυτοί τα Μουράνο και προσπαθούνε να λανσάρουνε το «νέο lifestyle», αυτό που αντικαθιστά τις ανοησίες της «χλιδάτης» προηγούμενης δεκαετίας, με αγριεμένους φανατικούς «διεθνισμούς», απαγορεύσεις (του Χριστιανισμού π.χ, ή του εθνικού μας ύμνου), και άλλες τέτοιες ανοησίες και ελαφρότητες στις οποίες δεν θέλω ακόμα να επεκταθώ . Έγραψε ένα πολύ ωραίο κομμάτι ο Παπαχελάς στην «Καθημερινή» της Τετάρτης με τίτλο «Δυνάμεις θετικής ενέργειας», όπου τους τα λέει χύμα και τσουβαλάτα, αλλά όχι έτσι άγαρμπα όπως εγώ, πιο «δυνατά» και πολύ πιο διακριτικά και ψύχραιμα. Διαβάστε το : Έχει πολύ ζουμί.

Λοιπόν για να μην μακρηγορώ ασκόπως : Είναι σαφές ότι την έχουμε πατήσει και ότι έχουμε μπροστά μας πολλή δουλειά και κόπους για να μπορέσουμε να ξαναβάλουμε μια τάξη στα του οίκου μας. Αυτή η κυβέρνηση τα έχει κάνει όλα τόσο αδιέξοδα ώστε μόνο σε θαύμα θα μπορούσαμε να υπολογίσουμε από εδώ και πέρα – αλλά τα θαύματα αυτοί οι ανόητοι μεταμοντέρνοι Ευρωπαϊτζήδες τα έχουνε θέσει υπό απαγόρευση. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα συνεχίσουμε να υπολογίζουμε και σε αυτά, σημαίνει όμως πώς, δυστυχώς, η ατυχής αυτή Ιστορική συγκυρία μας βρίσκει διχασμένους – και αυτό είναι ακόμα ένα μείον στην μεγάλη σούμα. Αν εγώ πρέπει να κάνω στον Σταυρό μου στα κρυφά για να μην με δει κάνας εκσυγχρονισμένος κουλτουριάρης και με απολύσει απ’ τη δουλειά, η ανάκαμψη θα είναι πιο δύσκολη. Αν αντιθέτως εγώ σεβαστώ τις απόψεις του εκσυγχρονισμένου κουλτουριάρη και εκείνος τις δικές μου, θα μπορέσουμε πιο εύκολα, συνεργαζόμενοι πάνω από τα ερείπια που θα αφήσει πίσω της αυτή η κυβέρνηση, να συν-εργαστούμε με αποφασιστικότητα και ομοψυχία σ’ αυτή την τόσο δύσκολη φάση, ώστε να μπορέσουμε το συντομότερο δυνατόν να ξαναβάλουμε το πόδι μας στο πρώτο, πάλι, σκαλοπάτι της ανάκαμψης.

Αλλά για να ξεκινήσουμε όλοι το έργο μιας ανοικοδόμησης θα πρέπει ο Πρωθυπουργός να αναλάβει την ευθύνη και να αναγγείλει την κατάρρευση μας και επισήμως. Αναδιάρθρωση το λένε, κούρεμα το λένε, πτώχευση το λένε – όπως θέλουνε ας το πούνε : Δεν έχουμε λεφτά και δεν μπορούμε πια ούτε τους τόκους να πληρώνουμε, ούτε, βέβαια, να δανειστούμε κι’ άλλα. Οι «αγορές» δεν μας δίνουν μία. Οπότε για έναν μετρίας ευφυΐας και ικανοτήτων άνθρωπο όπως τον υπογράφοντα, τα πράγματα είναι σαφή: Μας πιάσανε στον ύπνο και μας ληστέψανε τα (δεκάδες χιλιάδες λέμε τώρα ) λαμόγια - και δεν έχουμε μία. Ας το παραδεχτούμε για να προχωρήσουμε : Μη κλαίμε πάνω απ’ το χυμένο γάλα.
protagon.gr