Γράφει η ΔυσδεμόναΠολύ μου άρεσε. Τι εικών! Η Σεμίνα-για φανταστείτε, 30 χρόνια πριν-να ανεβαίνει χεράκι-χεράκι με την Έλλη τα σκαλιά της "πράσινης" ΕΡΤ.
Κι η Πιπιλή να τις κοιτάζει εκ του μακρόθεν και να βγάζει σπυράκια. "Τις πουτ..., από τη κλαδική έρχονται" .
Η Σεμίνα, γάτα-πανούργα-είδε (και...
το είδε πολύ γρήγορα) πως το ντιριντάχτα είναι πιο αποδοτικό από την-ποιος την χέζει τώρα-ενημέρωση.
Η άλλη-γάτα και πανούργα επίσης, αλλά άλλης ιδιοσυγκρασίας-δεν τα άντεχε τα παλαμάκια.
Το χάσμα των επιλογών έφερε μία κάποια διαταραχή και στα αισθήματα που έτρεφε η μια για την άλλη (μη με ρωτάτε να σας πω! ) .
Τα ματς μουτς και τα "Έλλη μου" , "Σεμίνα μου" ήταν για τα μάτια του-αδαή-κόσμου.
Το δολοφονικό της κείμενο προχθές με εντυπωσίασε.
Εγώ, έστω και για πλάκα να έλεγα πως κάποια είναι φίλη μου, δε θα το 'γραφα ποτέ.
Δε σημαίνει, όμως, πως έχει άδικο σε πολλά απ' αυτά που επισημαίνει.
Και κυρίως, σ' ένα: ότι αυτή η κυβέρνηση είναι η χειρότερη-και η πιο επικίνδυνη-που είχαμε ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου