Η μάχη του εισαγγελέα...

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ
Την περασμένη Πέμπτη στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου δύο θεσσαλονικείς υπουργοί, οι υπουργοί Αμυνας και Δικαιοσύνης κκ. Ευ.
Βενιζέλος και Χ. Καστανίδης, έδωσαν επί δίωρο μάχη με τον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου για τον θεσμό του οικονομικού εισαγγελέα.

Το...
είχαν ξανακάνει σε άλλες δύο προηγούμενες συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, στη διάρκεια των οποίων ο υπουργός Οικονομικών θέλησε να περάσει τη σχετική διάταξη. Ο πρώτος αρνιόταν την καθιέρωση του οικονομικού εισαγγελέα, διερωτώμενος «τι χρειαζόμαστε έναν εισαγγελέα-“Φρανκενστάιν”» και ο δεύτερος πάλευε να είναι αυτός που θα επιλέγει το πρόσωπο και θα παρακολουθεί το έργο του.

Oύτε ο ένας ούτε ο άλλος ωστόσο κατάφεραν να πείσουν τους υπολοίπους για τις αγαθές προθέσεις τους, γιατί αντιδρούν με τόση ένταση σε έναν θεσμό που κάτι μπορεί να διασώσει σε μια χώρα όπου το οικονομικό έγκλημα κατά γενική ομολογία ανθεί, η φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και τόσα άλλα στην κυριολεξία βασιλεύουν.

Παρά ταύτα κατάφεραν, επειδή ο Πρωθυπουργός έδρασε για ακόμη μία φορά ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, να αποδυναμώσουν και- το κυριότερο- να ελέγξουν τη διαδικασία επιλογής των προσώπων που θα κληθούν να στελεχώσουν τον νέο θεσμό.

Ωστόσο οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι η διαφορά εκδηλώθηκε από τη στιγμή που ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου συνεργάστηκε για το θέμα με τον εισαγγελέα Εφετών κ. Β. Φλωρίδη, ο οποίος κατά σύμπτωση είναι επίσης Βορειοελλαδίτης και οι δύο συντοπίτες υπουργοί δεν τρέφουν τα καλύτερα των αισθημάτων γι΄ αυτόν.

Πιθανώς να θεωρεί τον εισαγγελέα Εφετών καταλληλότερο για τη συγκεκριμένη θέση. Και όχι αδίκως, αφού ο εν λόγω εισαγγελικός λειτουργός είναι μάχιμος, θεωρείται νομομαθής και επιπλέον τον συνοδεύει φήμη αποτελεσματικότητας και εντιμότητας.

Κανείς δεν θέλει να πιστέψει ότι οι δύο υπουργοί αντιδρούν στο πρόσωπο και εναντιώνονται με αυτόν τον τρόπο στον θεσμό για λόγους εντοπιότητας. Τα γεγονότα όμως αναγκαστικά οδηγούν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα.

Αλλά και αν προσπεράσει κάποιος τον κ. Φλωρίδη, ευλόγως τίθεται το ερώτημα για τον κ. Παπακωνσταντίνου. Αν ο υπουργός Οικονομικών δεν μπορεί να προωθήσει έναν νέο θεσμό και δεν καταφέρνει να τοποθετήσει προϊστάμενο σε αυτόν το πρόσωπο που θεωρεί καταλληλότερο για το συγκεκριμένο έργο της πάταξης του οικονομικού εγκλήματος, τότε τίθεται θέμα για τον υπουργό και τη θέση του στην κυβέρνηση.

Πολύ περισσότερο όταν όλα αυτά συμβαίνουν στην παρούσα δημοσιονομική συγκυρία, η οποία απαιτεί και για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης πάταξη της φοροδιαφυγής και του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος. Οπως και να έχει, κάτι δεν πάει καθόλου καλά στην κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Και καλόν είναι να το γνωρίζει.
BHMA