Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ κ. Γ. Παπανδρέου πήγε την περασμένη Παρασκευή στην προπαρασκευασμένη από την Ανγκελα Μέρκελ και τον Νικολά Σαρκοζί σύνοδο των Βρυξελλών για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, εξοπλισμένος με...επιχειρήματα από τη «φωτιά» του Καΐρου και ιδία γνώση των αιματηρών γεγονότων.
Είχε φροντίσει, προτού πάει στις Βρυξέλλες, να έχει επικοινωνήσει τηλεφωνικά με την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Χίλαρι Κλίντον, με τον αμφισβητούμενο αιγύπτιο πρόεδρο Χόσνι
Μουμπάρακ, τον αντιπρόεδρο και εκλεκτό των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων Ομάρ Σουλεϊμάν και τους αντιπολιτευόμενους το καθεστώς κ. Ελ Μπαραντέι και Αμρ Μούσα.
Απέναντι στην ευρωπαϊκή αμηχανία για την αιγυπτιακή κρίση και τις πολλές διαφωνίες για τη γερμανική μέθοδο αντιμετώπισης της κρίσης χρέους που απειλεί την ευρωζώνη προέταξε τους φόβους του για όσα μπορεί να μεταφέρουν στην Ευρώπη τα κύματα της βορειοαφρικανικής εξέγερσης, για να διεκδικήσει ταχεία και ολοκληρωμένη λύση σταθερότητας στη Γηραιά Ηπειρο και να δηλώσει πρόθυμος και έτοιμος να αναλάβει διαμεσολαβητική πρωτοβουλία για ειρηνική μετάβαση από το καθεστώς Μουμπάρακ σε ομαλή μεταπολίτευση.
Ο κ. Παπανδρέου αιφνιδίασε τους ευρωπαίους ηγέτες, μίλησε για το κύμα προσφυγιάς που μπορεί να απειλήσει την Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη, για τα συμφέροντα του Ελληνισμού στη διακεκαυμένη ζώνη της Αιγύπτου, για το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και βεβαίως για τους κινδύνους που εγκυμονεί η εξέγερση των νέων σε ολόκληρη τη Βόρειο Αφρική και έτσι δικαιολόγησε την πρωτοβουλία του να μεταβεί την Κυριακή στο Κάιρο, αναλαμβάνοντας ρίσκο που κανείς άλλος ευρωπαίος ηγέτης δεν ήθελε να επωμιστεί.
Η πρόταση Μέρκελ
Με το βάρος της αιγυπτιακής κρίσης να πλανάται στη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών, ξετυλίχθηκε το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής η πρόταση της γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών στην ευρωζώνη. Η οποία ήταν τεχνηέντως προφορική και άρα μη δεσμευτική, πιθανώς επειδή δεν είχε την απόλυτη συμφωνία του συμμάχου της, γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Ωστόσο υπήρξε συμφωνία για την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Νομισματικής Σταθερότητας με ικανούς πόρους και διεύρυνση των χρηματοδοτικών δυνατοτήτων του. Κατά τον κ. Παπανδρέου η επιμήκυνση του δανείου της τρόικας πρέπει να θεωρείται δεδομένη, όπως και η μείωση του επιτοκίου, καθώς και οι άλλες δυνατότητες επαναγοράς ομολόγων.
Από εκεί και πέρα η κυρία Μέρκελ περιέγραψε την πρότασή της για ευρωπαϊκή οικονομική ολοκλήρωση έχοντας ως βάση το γερμανικό πρότυπο της δημοσιονομικά πειθαρχημένης ανταγωνιστικής οικονομίας, το οποίο κατά την άποψή της απεδείχθη πιο ανθεκτικό απ΄ όλα τα άλλα. Ουσιαστικά μετέδωσε στους συναδέλφους της ότι εφεξής οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να σέβονται με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας και πως πρέπει να την κατοχυρώσουν με νομικώς δεσμευτικούς τρόπους, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως συνταγματική κατοχύρωση.
Επιπλέον η κυρία Μέρκελ μίλησε και για την ανάγκη ενός συμφώνου ανταγωνιστικότητας που θα κατατείνει σε στενότερο οικονομικό συντονισμό όχι μόνο μεταξύ των μελών της ευρωζώνης αλλά όλων των μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα στοχεύει στην υιοθέτηση κοινών αρχών και κανόνων στην κοινωνική ασφάλιση, στην πολιτική μισθών και στη φορολογία των επιχειρήσεων. Κατά την άποψή της η εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα, κοντά στα 67 χρόνια, η απάλειψη μηχανισμών τιμαριθμικής αύξησης των μισθών και η μείωση της φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών συνιστούν συντονισμό των πολιτικών και θα οδηγήσουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών χωρών.
Αντιδράσεις
Κάτι που όμως δεν έδειξαν να συμμερίζονται οι άλλοι ευρωπαίοι πρωθυπουργοί. Θα έλεγε κανείς, παραφράζοντας την τρέχουσα ελληνική πολιτική πρακτική, ότι οι Ευρωπαίοι έδειξαν τάσεις ευρω-ανυπακοής στην κυρία Μέρκελ. Οι Βέλγοι δήλωσαν αντίθετοι στην κατάργηση της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των μισθών, το ίδιο και οι Ισπανοί, οι Αυστριακοί από την πλευρά τους δεν ήθελαν να ακούσουν για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια και οι Γάλλοι είχαν και αυτοί αντιρρήσεις, παρ΄ ότι καλύτεροι σύμμαχοι των Γερμανών. Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της διαφοράς απόψεων πηγάζει από το γεγονός ότι δεν υπήρξε γραπτό κείμενο, το οποίο όλοι ζήτησαν από τους Γαλλο-γερμανούς. Μέρκελ και Σαρκοζί δεσμεύθηκαν να το φέρουν το επόμενο διάστημα ώστε να γίνουν προπαρασκευαστικές διαβουλεύσεις και το θέμα να κλείσει στην έκτακτη σύνοδο των ηγετών της ευρωζώνης στις 4 Μαρτίου και μετά να έλθει προς τελική έγκριση στην εαρινή σύνοδο των «27» στις 25 Μαρτίου.
Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι δεν τον φοβίζουν αυτά, ότι η Ελλάδα έχει ήδη ικανοποιήσει το 90% με 95% αυτών και έχει προχωρήσει σε ακόμη πιο προχωρημένες αλλαγές και ότι απόφασή του είναι να στηρίξει τις μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν τη χώρα, για να απορρίψει στη συνέχεια σενάρια που ήθελαν όλη αυτή την ευρωπαϊκή μεταβολή μαζί με τα μέτρα διάσωσης της ελληνικής οικονομίας να συνδυάζεται με προσφυγή στις κάλπες.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου