ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ
Οι φαρμακοποιοί δεν λένε να ησυχάσουν. Κλαίνε και οδύρονται για όσα χάνουν.
Τόσα και τόσα χρόνια διαμεσολάβησης στη λεηλασία των Ταμείων δεν έχυσαν ούτε ένα δάκρυ.
Απήλαυσαν οι περισσότεροι - όχι όλοι, είναι αλήθεια- υπερέσοδα και...
επιμένουν στα ίδια, παρ΄ ότι γνωρίζουν ότι η χώρα δεν δύναται να υποστηρίξει τα προνόμια και τα αγαθά της προηγούμενης περιόδου.
Το ίδιο συμβαίνει τώρα και με τους γιατρούς του ΙΚΑ. Αντιδρούν στον νόμο που επιχειρεί να δημιουργήσει ενιαίο μηχανισμό Πρωτοβάθμιας Υγείας και να επιβάλει υποτυπώδες καθεστώς ελέγχου των δαπανών, συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν αίσθηση των συνθηκών της χώρας. Οι τηλεθεατές έβλεπαν χθες το πρωί τον δήμαρχο Αμαρουσίου και αντιπρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών κ. Γ. Πατούλη να ωρύεται και δεν πίστευαν στα μάτια τους. Και διερωτώνται ευλόγως πώς ο κ. δήμαρχος θα χειρισθεί τα ελλείμματα του δήμου του. Κανένα μέτρο, ουδεμία αναγνώριση του προβλήματος της χώρας, καμία αντίληψη ευθύνης, παρά μόνο τυφλός συντεχνιασμός.
Οσοι έχουν αίσθηση των πραγμάτων γνωρίζουν ότι οι γιατροί του ΙΚΑ στην πλειονότητά τους συμμετείχαν συστηματικά και οργανωμένα στο πάρτι της υπερσυνταγογράφησης, ότι επί πολλά έτη ήταν συνδεδεμένοι με τις φαρμακευτικές εταιρείες και ότι συνδιαμόρφωσαν ένα πεδίο υπερκατανάλωσης φαρμάκων και υπερδαπανών για τα Ταμεία και το κράτος. Είναι κοινό μυστικό επίσης ότι οι περισσότεροι των γιατρών του ΙΚΑ διατηρούσαν ιδιωτικά ιατρεία και η σχέση τους με το ίδρυμα δεν εμπόδιζε αντίστοιχες συμβάσεις και με άλλα ασφαλιστικά ταμεία.
Δεν το λένε, αλλά ουσιαστικά παλεύουν για το δικαίωμα σε πολλαπλές συμβάσεις με διαφορετικά Ταμεία και για ανεξέλεγκτη συνταγογράφηση, προϊόν της αμαρτωλής σχέσης με τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Ωστόσο, όπως και αν έχει, η πραγματικότητα παραμένει πεζή.
Η χώρα δεν δύναται να λειτουργήσει όπως λειτουργούσε πριν από την κρίση. Δεν έχει τους πόρους, δεν έχει τις δυνάμεις, δεν μπορεί πλέον να ξοδεύει αφειδώς, ούτε να συντηρεί ανορθολογικά καθεστώτα και σπάταλα ατελέσφορα συστήματα παροχής υπηρεσιών. Κακά τα ψέματα, η χώρα συνολικά και το κράτος ειδικότερα οφείλουν να ξεπεράσουν τους προηγούμενους ράθυμους και αλόγιστους ρυθμούς και να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι ασθενέστεροι γενικώς ήδη έχουν υποστεί εισοδηματικές μειώσεις και έχουν αποδεχθεί περικοπές σε πλήθος παροχών. Οφείλουν και οι άλλες τάξεις, οι πιο προνομιούχες, όσες τα προηγούμενα χρόνια είχαν ευκαιρίες αποθησαύρισης, να αποδεχθούν συμμετοχή στο κόστος της προσαρμογής και της σταθερότητας που χρειάζεται η χώρα.
Η διεκδίκηση των γιατρών, των φαρμακοποιών και άλλων προνομιούχων ομάδων του πληθυσμού αυτή την ώρα δεν στέκει, δεν μπορεί να στηριχθεί, ούτε να βρει υπερασπιστές. Αντιθέτως, δημιουργεί περιβάλλον αποσταθεροποίησης και διάλυσης. Αν η χώρα δεν βρει τρόπο να σταθεροποιηθεί, θα διολισθήσει σε καταστάσεις σαν κι αυτές που μας φθάνουν από τη Βόρεια Αφρική.
Ας το γνωρίζουν αυτό όσοι τούτο τον καιρό χωρίς μέτρο και χωρίς αίσθηση των πραγμάτων ασκούνται επί μιας σχεδόν μισογκρεμισμένης χώρας.
ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου