Του Κοσμά ΒίδουΠοιος να μου το έλεγε ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα νοσταλγούσα τις... τίμιες εκπομπές της Βίκυς Μιχαλονάκου. Τα μεταμεσονύκτια «Ερωτοδικεία» όπου η κυρία Πατσιούρα και ο «Μίστερ Εθνικά Μπούτια» εκτόνωναν με ακραίους αλλά ξεκαρδιστικούς τρόπους την απεγνωσμένη ανάγκη τους για διασημότητα. Τότε που το...
trash «μεγαλουργούσε» στον χώρο και στον χρόνο που του αρμόζει: σε στούντιο της παρακμής, τις ώρες τις μικρές, όταν εκτός από εσένα, τον ξενύχτη, ήταν ξύπνιος μόνο ο απόλυτος σουρεαλισμός. Τότε που τα κανάλια αντιμετώπιζαν το trash ως trash: είδος για λίγους που δεν έχει θέση στην prime time ζώνη. Αλλαξαν όμως οι καιροί. Το «τηλεσκουπιδαριό» της trash ΤV εντάχθηκε στη ζώνη υψηλής θεαματικότητας και έγινε (και με τα ριάλιτι, μια χονδροειδή αποτύπωση της ελληνικής πραγματικότητας ενίοτε με trash στοιχεία) η διασκέδαση των πολλών. Χάνοντας τη «γοητεία» του ακατάλληλου, χαρακτηρισμού που το συνόδευε όταν ο Γιώργος Λεωτσάκος εξαπέλυε δριμύ κατηγορώ κατά του στείρου κοινωνικού συντηρητισμού από το «Αυτόφωρο» και η «άλλο Πέπη και άλλο πρέπει» συμπαρουσιάστριά του Πέπη Τσεσμελή απαντούσε στα αγοραία σχόλια των τηλεθεατών.
«Συγγενείς» λοιπόν του trash, εκτός από τις... εκπομπές κοινωνικής κριτικής, και τα ριάλιτι: από το «Βar» που ανέδειξε τη Στέλλα Μπεζαντάκου ως τον πρόσφατο «Βig Βrother». Το παιχνίδι που ολοκληρώθηκε με τη νίκη ενός «λεβέντη», ο οποίος διαθέτει όλα τα στοιχεία που συγκινούν το ευρύ κοινό- ξεκινώντας από την αφέλεια και καταλήγοντας στην κουτοπονηριά. Το θέμα μας όμως δεν είναι ο «Φούκος», όπως ο Αlpha «βάφτισε» τον νικητή Γιάννη Φουκάκη (κατά το Τσάκας, για να θυμηθούμε άλλον έναν σταρ των ριάλιτι), αλλά πώς το κανάλι εξαργυρώνει την πρόσκαιρη δημοτικότητα αυτού του επιεικώς ιδιόμορφου ανθρώπου.
«“Φούκος”, η μεγάλη επιστροφή» ήταν ο τίτλος εκπομπής που προβλήθηκε στις 9 το βράδυ της περασμένης Δευτέρας με θέμα την υποδοχή ήρωα που επεφύλαξαν ορισμένοι Κρητικοί στον δικό τους Γιάννη, το φτωχόπαιδο που είδε τη ζωή του να αλλάζει μόλις του ανακοινώθηκε ότι κέρδισε το έπαθλο των 170.000 ευρώ. Μέσα από στιγμιότυπα κακού γούστου και ενώ φίλοι και συγγενείς του τιμωμένου φιλοτεχνούσαν την αγιογραφία του, η παρακμή της ελληνικής τηλεόρασης έγινε και πάλι εμφανής. Μιας τηλεόρασης που επενδύει το παρόν της στον κάθε Φούκο ο οποίος, τη στιγμή που χιλιάδες νέοι παλεύουν με αξιοπρέπεια να κερδίσουν το μεροκάματο, επιλέγει να πλουτίσει με τον εύκολο τρόπο: ποζάροντας στις σεζ λονγκ της πισίνας του «Βig Βrother», μυξοκλαίγοντας στις κάμερες όποτε θυμόταν τη μαμά του, παραδίδοντας μαθήματα φιλοπατρίας. Θα διαφωνήσω με εκείνους που βγή καν να τον επαινέσουν για τη μεγάλη λαϊκή καρδιά του και για τη γνησιότητά του, στοιχεία που εγώ δεν διέκρινα. Αυτό που είδα ήταν ένας σκληρός παίκτης ριάλιτι ή ένας ιδανικός καλεσμένος στα trash «Παρατράγουδα» της Αννίτας Πάνια. Αλλά το θέμα μας, είπαμε, δεν είναι αυτό. Ο «Φούκος» τη δουλειά του έκανε, και πίνει τώρα τις ρακές του στην υγεία των κορόιδων που τον ψήφισαν. Το τρομακτικό είναι ότι άλλο ένα τηλεοπτικό υποπροϊόν αποθεώνεται ως πρότυπο αγνότητας και λεβεντιάς την ώρα που όλη η οικογένεια βρίσκεται συγκεντρωμένη μπροστά στον δέκτη της. Το παράδειγμα προς αποφυγήν γίνεται παράδειγμα προς μίμηση. Αυτό κατάφεραν τα κανάλια ρίχνοντας διαρκώς το επίπεδο του προγράμματός τους για λόγους τηλεθέασης· ακόμη και παίρνοντας το trash και τα... παιδιά του από τη μεταμεσονύκτια ζώνη (στην πραγματικότητα εκεί παίχτηκαν τα πρώτα «ριάλιτι» της ελληνικής τηλεόρασης) για να τα βαφτίσουν ψυχαγωγία για όλη την οικογένεια.
οn air, ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου