Αριθµοί...

ΤΟΥ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΙΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΟΝΟΣ πρωθυπουργών είναι οΓιώργος Παπανδρέου, κάτι που εξηγεί το καµάρι της οικογένειας. Ο Γέρος της ∆ηµοκρατίας έγινε διάσηµος για τηφράση «ευηµερούν οι αριθµοί, αλλά πένονται οι πολίτες». Μόνο που σχεδόν µισόν αιώνα αργότερα, µε συνονόµατο Πρωθυπουργό, φθάσαµε στην... εξίσωση των όρων. ∆εν ευηµερούν ούτε οι αριθµοί ούτε, βεβαίως,οι πολίτες. Με ένα σµπάρο δυο τρυγόνια.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ γράφουν ιστορία. Το ίδιο όµως και κάποιοι αριθµοί. Ας πούµε, η συρρίκνωση της ελληνικής οικονοµίας κατά 4,5% το 2010αποτελεί, όπως σηµειώνουν οι «Financial Times», ρεκόρ πεντηκονταετίας για τη χώρα µας. Η διαπίστωση προκαλεί ρίγος. Το -4,5% προέρχεται από την έκθεση της Τραπέζηςτης Ελλάδος για τη Νοµισµατική Πολιτική 2010-2011.∆εν προσφέρεται για χαρούµενη ανάγνωση. Η πρόγνωση για φέτος είναι ότι η οικονοµία θα συρρικνωθεί ακόµη κατά 3%,αν τα πράγµατα δεν πάνε χειρότερα.

ΚΑΤΙ ΗΞΕΡΕ ο Κώστας Καραµανλής που πήγε σε εκλογές – και βασικά «τηνέκανε» – µια κρύα νύχταΣεπτεµβρίου. Αφήνοντας κατά µέρος τα κοινοβουλευτικάχρονικά, µπορεί κανείς ναεπικαλεστεί έναν στίχο τουσυγκροτήµατος Doors: «Περάσαµε καλούς καιρούς, µα τώρα τέλειωσαν». Η κατάστασή µας είναι ροκ – ή, εν πάση περιπτώσει, είµαστε ακριβώς στο χειρότερο σηµείο της κρίσης µε όρους πραγµατικής οικονοµίας.

ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΕΙ∆ΙΚΩΝ, δεν έχει κανείς ιδιαίτερη υποµονή για να διατρέξει το κείµενο µιας έκθεσης της Τραπέζης της Ελλάδος. Ωστόσο, οι γενικές γραµµές των επισηµάνσεων του Γιώργου Προβόπουλου είναιαπλές. Οι µεταρρυθµίσεις πρέπει να είναιπιο γρήγορες. Το κράτος πρέπει να µαζευτεί κιάλλο. Χρειάζονται αποκρατικοποιήσεις. Κάτι πρέπει να γίνει µε τη φοροδιαφυγή. Είναι απολύτως αναγκαίο ένα συνολικό σχέδιο ανάπτυξης. Γνωστά πράγµατα, που όµωςδεν γίνονται µε τηναναγκαία ταχύτητα.

ΑΝ ΒΡΕΘΕΙΣ στη µέση µιας καταιγίδας, ταχαίνεις το βήµα σου για να φύγεις.Σύµφωνα µε τη λογική αυτή, πρέπει να κάνουµε γρήγορα όσα χρειάζονται, όσο οδυνηρά κι αν είναι,για να ξαναπάρει η χώρα µπροστά. ∆υστυχώς, αυτό δεν συµβαίνει. Οχι γιατί η χώρα είναι χαµένη ή δεν έχει εφεδρείες ή δεν έχει δυνατότητες γιαανάπτυξη. Αλλά για δύο αλληλένδετους λόγους.Οι θεσµοί είναι ξεχαρβαλωµένοι. Και το πολιτικό σύστηµα σέρνει τα πόδια του.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ αποφασισµένοι να βάλουν το µαχαίρι στο κόκαλο. Και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση. Είναι όµως µειοψηφία. Οι περισσότεροι προτιµούν να µην κάνουν κάτι, αν αυτό δεν πρέπει να γίνει αµέσως και επί τόπου ή αν, ακόµη καλύτερα, µπορεί να το κάνει κάποιος άλλος. Αντί λοιπόν να κινηθούµεγρήγορα και αποφασιστικά, καταλήγουµε σεαλληλοκατηγορίες και διάλογο κραυγών.

ΕΤΣΙ ΟΜΩΣ ούτε τα νούµερα θα πιάσουµε ούτε κανέναν µπορούµε να ευχαριστήσουµε. Αυτό είναι το µήνυµα της χθεσινής έκθεσης του Γιώργου Προβόπουλου.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ