Της Πόπης Διαμαντάκου
Με µια µικρή ανάσα αισιοδοξίας, ολοκληρώθηκε το ίδιο βράδυ ένα µεγάλο τηλεοπτικό οδοιπορικό που πρόσφεραν δύο διαφορετικές εκποµπές µε τον ίδιο στόχο, να γνωρίσουµε τον «πέρα από τη µύτη» µας ορίζοντα
Αίφνης γίνεται πρωτοσέλιδο στις τουρκικές εφηµερίδες µια «είδηση» που έχει παράδοξη πηγή. Ενα επεισόδιο αµερικανικού σίριαλ, του «Πασίφικ». Εκεί µια...
από τις ηρωίδες είναι υποτίθεται Ελληνίδα και αναφέρεται στην ιστορία της οικογένειάς της ηοποία έφυγε, λέει, από µια Σµύρνη την οποία έκαιγε ο τουρκικός στρατός. Η τουρκική κοινή γνώµη διάβαζε την επόµενη ηµέρα αυτό που προφανώς υπήρχε ως υποψία αλλά ουδείς τολµούσε να το εκφράσει, ότι τηΣµύρνη µπορεί και να µην την έκαψαν Ελληνες, όπως δίδασκε η επίσηµη σχολική ιστορία αλλά ο τουρκικός στρατός.
Ολα αυτά τα αφηγείται στο «Ταξιδεύοντας» της Μάγιας Τσόκλη ο καθηγητής Βαγγέλης Κεχριώτης που διδάσκει Ιστορία στο µεγαλύτερο πανεπιστήµιο της Κωνσταντινούπολης, και µάλιστα την ιστορία για την καταστροφή της Σµύρνης. Φανταζόµαστε κάτι αντίστοιχο εδώ; Εναν Τούρκο για παράδειγµα στο ελληνικό πανεπιστήµιο να διδάσκει για το 1821; Οι πρόσφατοι εθνικοπατριωτικοί σπαραγµοί που ακόµη δεν έχουν κοπάσει για την προβολή µιας ιστορικής σειράς κάνουν αδιανόητη και µόνο τη σκέψη. Στο επόµενο επεισόδιο θα µιλήσει και µια ελληνίδα ιστορικός, η πανέµορφη Ηλέκτρα, η οποία διδάσκει Οθωµανική Ιστορία στους τούρκους φοιτητές.
Μία από τις αντιφάσεις των γειτόνων που ξαφνιάζουν τη δική µας αδιαµφισβήτητα βαθιά ριζωµένη δηµοκρατική συνείδηση. Αυτή που µπορεί να χαµογέλασε παρακολουθώντας στο φινάλε του ίδιου επεισοδίου τα πλάνα από τον εορτασµό της Πρωτοµαγιάς που γιορτάστηκε πέρυσι για πρώτη φορά ύστερα από τρεις δεκαετίες απαγόρευσης και µαζί µε τις κόκκινες σηµαίες και το ενθουσιασµένο πλήθος εµφανίζεται και µια µπάντα µε χορωδία, η οποία συνοδεύει τον παλµό προσδίδοντας στην αγωνιστική στιγµή µια παράδοξη πινελιά από χολιγουντιανό µιούζικαλ. Οσα παρακολουθήσαµε στο «Ταξιδεύοντας» της ΝΕΤ ήταν µόνο ένα κοµµάτι από µια αναστατωµένη «γειτονιά». Φαινόµενα αλυσιδωτά, τα οποία περιβάλλουν τη δική µας πιο σταθερή δηµοκρατία, αποκαλύπτουν έναν κόσµο που αγωνίζεται για λιγότερη φτώχεια και που παλεύει ανάµεσα στην ασφάλεια της συντήρησηςκαι το επιτακτικό καινούργιο.
Στην Αλβανία βρίσκεται ο φακός της «Ερευνας». Εκεί όπου τον περασµένο Γενάρη αναταραχές, οι οποίες ξέσπασαν µε αφορµή διαδήλωση κατά της διαφθοράς στην κεντρική πλατεία των Τιράνων, έµοιαζε να προσθέτουν τη χώρα στην αλυσίδα εκείνων του µεσογειακού Νότου, όπου ο ξεσηκωµένος λαός απαίτησε την πολιτική αλλαγή. Στην Τυνησία ο πρόεδρος Μπεν Αλι εγκαταλείπει τη χώρα ύστερα από 30 χρόνια στην εξουσία, ακολουθεί η Υεµένη και τώρα η Αίγυπτος.
Στο οδοιπορικό του Παύλου Τσίµα, το οποίο έχει αφορµή τις τρεις δολοφονίες διαδηλωτών από πυρά της φρουράς του Μπερίσα, ξεδιπλώνονται οι αντιφάσεις µια άγουρης και εδώ δηµοκρατίας. Συνεντεύξεις των δύο κεντρικών πολιτικών προσώπων, του προέδρου Μπερίσα και του αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης και δήµαρχου Εντι Ράµα, αποκαλύπτουν ατµόσφαιρα πολιτικής βαρβαρότητας. Ο ένας καταγγέλλει τη διαφθορά της κυβέρνησης και ο άλλος συνωµοσία για κλοπή της εξουσίας µε τη βία, µε «µαχαίρια, οµπρέλες και όπλα τελευταίας τεχνολογίας»(!)
Μια σατιρική εκποµπή προβάλλει βίντεο που αποκαλύπτει κυβερνητική διαφθορά και γίνεται η αφορµή για τις διαδηλώσεις. Την ίδια ώρα στα Τίρανα η ανοικοδόµηση δείχνει τους υψηλούς ρυθµούς ανάπτυξης ενώ στις λασπωµένες γειτονιές, σε µια ατµόσφαιρα «Ελλάδας του ‘50»,οι φτωχοί άνθρωποι καταγγέλλουν την κρατική ασυνειδησία. Κι όµως στο Αργυρόκαστρο λειτουργεί ελληνικό σχολείο, απαγορευµένο στον παλιόκόσµο. Τα Γιάννενα είναι µια βόλτα πια για καφέ. Οι πολίτες της Αλβανίας δεν χρειάζονται βίζα. Και δύο από τους πρώτους µετανάστες, ο ηθοποιός ΚαραφίλΣένα που ήρθε τότε, πριν από 20 χρόνια, µε τα πόδια και µε τον τρόµο ότι κάποιος θα τον σταµατήσει να τον γυρίσει πίσω και ο σκηνοθέτης Μπουγιάρ Αλµάνι θα βρεθούν σε λίγο στο Βερολίνο, µε την πρώτη ελληνοαλβανική παραγωγή, δείγµα της δηµιουργικής συνάντησης των δύο πλευρών.
από τα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου