Ποιος είσαι εσύ ρε; ...

Ένα ψιλοθαυμασμό για τον Πάγκαλο, τον έχει. Γενικά, γουστάρει τρελά τους τύπους που μαστιγώνουν το πλήθος. Ακόμη και ένα κρυφός θαυμασμός για τον παππού του το δικτάτορα αφήνεται να διαφανεί περίτεχνα κάτω από τις λέξεις του σημερινού του άρθρου ( "ο Πάγκαλος κουβαλάει το διαχρονικό βάρος του Πάγκαλου-πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου αμελητέο! " ) .
Και στο τέλος αμολάει και την κουμπουριά! Του ακούγεται χρήσιμη η ρήση του Παγκάλου "μαζί τα φάγαμε" .

Γιατί ο Πάγκαλος;
Ι. Κ. Πρετεντέρης
Οι ιστορικοί (και λοιπές επιστημονικές ειδικότητες...) του μέλλοντος έχουν να επιλύσουν έναν ενδιαφέροντα γρίφο: Πώς συμβαίνει και...

ο Πάγκαλος ξεσηκώνει όλο τον κόσμο εναντίον του, ακόμη κι όταν λέει σωστά πράγματα;

Ομολογώ ότι το ερώτημα επιδέχεται ενδεχομένως πολλές απαντήσεις.

Υπάρχει, ας πούμε, ένα ζήτημα εκφοράς. Εκεί ο Πάγκαλος είναι χαμένος από χέρι. Μπορείς να έχεις όποια γνώμη θέλεις για τους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να τους αποκαλείς «κοπρίτες»ακόμη κι αν δεν εννοείς ότι είναι κοπρίτες όλοι τους... Γενικώς δηλαδή δεν κατανοώ γιατί πρέπει να προσβάλλεις ή να απαξιώνεις όποιον επικρίνεις. Και ο Πάγκαλος το συνηθίζει.

Υπάρχει ύστερα ένα γενικότερο ζήτημα διαλόγου. Στην Ελλάδα βλέπετε οι άνθρωποι δευτερευόντως δίνουν σημασία σε ό,τι λέγεται. Κυρίως ασχολούνται με εκείνον που το είπε. Είναι η λογική του «ποιος είσαι εσύ που μιλάς, ρε;», η οποία ξεκινάει από τον καβγά για το αν πέρασες με κόκκινο και κορυφώνεται στην αντιπαράθεση για τη χρεοκοπία της χώρας. Λες και γνώμη για τα πράγματα οφείλουν να έχουν μόνον οι ανεπίληπτοι και οι αμέτοχοι.

Καλώς ή κακώς, σε αυτήν την προσωποποιημένη αντίληψη της δημόσιας αντιπαράθεσης, ο Πάγκαλος κουβαλάει το διαχρονικό βάρος του Πάγκαλου- πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου αμελητέο!

Υπάρχει όμως και τρίτη παράμετρος: ο πολιτικός καθωσπρεπισμός.

Στη χώρα μας βλέπετε ο λαός θεωρείται εξ ορισμού αλάνθαστος και ανυποψίαστος. Δεν έχει καμία ευθύνη για τίποτα. Για ό,τι συμβαίνει ευθύνονται πάντα κάποιοι «άλλοι» που παραπλάνησαν, ή πρόδωσαν, ή κορόιδεψαν τον αθώο και αγνό λαό. «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα!».

Διότι ο λαός δεν φταίει ποτέ, αφού είναι λαός, οι πολλοί δεν φταίνε ποτέ, επειδή είναι οι περισσότεροι, και οι φτωχοί δεν φταίνε ποτέ, επειδή είναι οι φτωχότεροι.

Είναι ένας ιδιότυπος πολιτικός καθωσπρεπισμός αριστερής προέλευσης αλλά λαϊκιστικού περιεχομένου, όπου στο όνομα της Δημοκρατίας καταργείται η ουσία της. Διότι στη Δημοκρατία ο κυρίαρχος λαός έχει συνολικά την ευθύνη της κυριαρχίας του, χωρίς εκπτώσεις και ελαφρυντικά.

Οταν λοιπόν ο Πάγκαλος δηλώνει «Ολοι μαζί τα φάγαμε!» έρχεται σε αντίθεση με αυτήν τη σύμβαση της πολιτικής. Στο «όλοι μαζί» υπάρχει μέσα και ο λαός, και οι πολλοί, και οι φτωχότεροι. Χωρίς εξαιρέσεις.

Για τα πολιτικά μας ήθη είναι μια προκλητική άποψη. Προκλητική και προφανώς ενοχλητική. Ενοχλητική και ενδεχομένως κυνική. Αναρωτιέμαι όμως μήπως είναι και χρήσιμη...
ΤΟ ΒΗΜΑ