Εποχές ...

Του ∆ηµήτρη Μητρόπουλου
ΚΑΤΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ στην ελληνική κοινωνία. Ισως γιατί – παραφράζοντας τον Σαίξπηρ – κάτι είναι σάπιο στο πολιτικό µας βασίλειο. Μέχρι οι διάφοροι Αµλετ της κυβέρνησης να πάρουν αποφάσεις – ή να ξεµπερδέψουν µε τα φαντάσµατά τους – το τοπίο αλλάζει. Ιδίως ...
στην ύπαιθρο. Εκεί που στους κάµπους είχαµε τα µπλόκα των αγροτών, τώρα έχουµε τους οδηγούς που σηκώνουν τις µπάρες των διοδίων.

Ο ΓΕΝΑΡΗΣ είναι ο επικίνδυνος µήνας σε θέµατα αγροτικών κινητοποιήσεων. Το 2009 η κυβέρνηση Καραµανλή βρέθηκε απέναντι στον αγροτικό κόσµο. Το πρόβληµα έλυσε κυνικά ο τότε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σωτήρης Χατζηγάκης µε ένα πακέτο επιδοτήσεων 500 εκατοµµυρίων ευρώ που οι γνώστες ευρωπαϊκών θεµάτων ήξεραν πως οι Βρυξέλλες θα µας το γυρίσουν πίσω και µάλιστα µε πρόστιµο. Ευρωγνώστρια ήταν, ως πρώην ευρωβουλευτής, η Κατερίνα Μπατζελή. Ωστόσο, πέρσι τέτοια εποχή, έβαλε σε σοβαρούς µπελάδες την κυβέρνηση Παπανδρέου, χάνοντας τον έλεγχο της κατάστασης στην ύπαιθρο. Κάπως έτσι η Κατερίνα έχασε το χαρτοφυλάκιό της.

ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ιστορία από µόνος του είναι ο Κώστας Σκανδαλίδης. Μπήκε στην κυβέρνηση στον ανασχηµατισµό του περασµένου Σεπτεµβρίου. Εκτοτε κρατάει µια προσεκτική ισορροπία µεταξύ αστικής πολιτικής και εθνικής ενδοχώρας. Μέχρι στιγµής, οι αγρότες είναι µια κοινωνική οµάδα που δεν έχει εκτραπεί. Ισως γιατί πληρώθηκαν εγκαίρως οι αγροτικές ενισχύσεις. Αλλά και γιατί ο Σκανδαλίδης τρέχει ανά την Ελλάδα και δεν φοβάται να µιλήσει, να ακούσει και να απαντήσει. Εδώ κι εκεί ακούγονται τις τελευταίες ηµέρες διάφορα για µπλόκα. Ωστόσο, το υπουργείο ετοιµάζεται να πληρώσει τις αποζηµιώσεις για το βαµβάκι και είναι σε διαρκή σύσκεψη µε διάφορες οµάδες αγροτών.

ΟΠΩΣ Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ – που είναι στην κυβέρνηση εξαρχής – και η Βάσω – που είναι εκτός κυβέρνησης εξαρχής – ο Σκανδαλίδης είναι ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, σε αντίθεση µε τους άλλους, η συνταγή του Κώστα είναι να µην προκαλεί. Ισως γιατί το πολιτικό ένστικτο του λέει ότι η Ελλάδα µπαίνει σε µεγάλη περιπέτεια, ότι η περιπέτεια αυτή συνεπάγεται ζόρια και αλλαγές και ότι το να ερεθίζεις διαρκώς τον κόσµο µε δηλώσεις ή να κεντρίζεις διαρκώς τους άλλους στο ΠΑΣΟΚ και στην κυβέρνηση µε ευφυολογήµατα ή διαφοροποιήσεις αποτελεί συνταγή καταστροφής, αλλά και αυτοκαταστροφής.

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ στην πολιτική δεν είναι βέβαια η ισορροπία, αλλά η σύνθεση. Πώς να µετατρέψεις την ελληνική γεωργία από αρχιπέλαγος συνεταιρισµών σε αστερισµό προϊόντων; ∆εν χρειάζεται καλύτερη απόδειξη για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας από τη – σχεδόν – µανία της κινεζικής ηγεσίας µε το ελαιόλαδο. Το ζητούµενο είναι να πάµε από τις επισκέψεις των Κινέζων στην Κρήτη, σε ένα σύγχρονο ενοποιηµένο µοντέλο παραγωγής, µάρκετινγκ και εξαγωγών. Προς το παρόν η ελληνική γεωργία είναι εγκλωβισµένη στη γραφειοκρατία των επιδοτήσεων…

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ