ΑΛ. ΚΑΨΥΛΗΣ Σενάρια επί σεναρίων εξυφαίνονται και συζητήσεις επί συζητήσεων έχουν ξεσπάσει έπειτα από τη δήλωση που έκανε ενώπιον του Μπαράκ Ομπάμα ο Νικολά Σαρκοζί περί αδιαμφισβήτητης ηγεμονικότητας των ΗΠΑ και του δολαρίου. Πρόκειται για μια δήλωση προκλητική για τους ευρωπαϊστές και δη τους φεντεραλιστές, που...
μπορεί μεν να αποτελούν μειοψηφία μεταξύ των πολιτικών ηγετών της Ευρώπης, αλλά είναι βέβαιο ότι πλειοψηφούν και στους 17 λαούς της ευρωζώνης. «Γνωρίζω πόσο σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι ΗΠΑ στον κόσμο, πόσο σημαντικό είναι το αμερικανικό δολάριο ως υπ' αριθμόν 1 νόμισμα στον κόσμο», είπε χαρακτηριστικά ο γάλλος πρόεδρος.
Γιατί να κλίνει κατά τέτοιον ιταμό τρόπο το γόνυ μπροστά σε έναν υπερχρεωμένο (εν πολλοίς εξ αιτίας της μακρόχρονης οικονομικής αιμορραγίας της χώρας του στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν) πλανητάρχη, του οποίου το νόμισμα έχει υποτιμηθεί κατά 40% έναντι του ευρώ τα τελευταία 9 χρόνια - από τότε δηλαδή που μπήκε στις τσέπες των Ευρωπαίων το νέο νόμισμα;
- Η πρώτη εξήγηση
, «για να ανοίξει την όρεξη στον συνδαιτυμόνα του», απορρίπτεται ως ανεπαρκής - υπενθυμίζεται ότι η δήλωση έγινε λίγο προτού οι Σαρκοζί και Ομπάμα καθήσουν στο τραπέζι για γεύμα εργασίας.
- Η δεύτερη εξήγηση
, «επειδή ο Σαρκοζί είναι γνωστός φιλοαμερικανός», είναι πιο πειστική. Ακόμη και οι μέσω του Monde αποκαλύψεις των Wikileaks έδειξαν ότι πολύ πριν από το 2007 που εξελέγη, ο Σαρκοζί επισκεπτόταν τακτικά την αμερικανική πρεσβεία στο Παρίσι, όπου υπερηφανευόταν για το προσωνύμιο «Σαρκό ο Αμερικανός», που του είχαν προσάψει οι υπάλληλοι της πρεσβείας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτες διακοπές που έκανε ο «Σαρκό» ως νεοεκλεγείς πρόεδρος της Γαλλίας ήταν στην... Αμερική. Εγινε δεκτός από την οικογένεια Μπους στο ράντσο τους στο Τέξας, φωτογραφήθηκε με μπλουτζίν και κόκκινο καρό πουκάμισο πάνω σε άσπρο άλογο να συνοδεύει ένα κοπάδι βουβάλια... «Ο Σαρκοζί εγκαινιάζει μια νέα σχέση της Γαλλίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες», έγραφαν στις 7 Μαΐου 2007 οι New York Times. Διότι είχαν προηγηθεί τα «παγερά» χρόνια της προεδρίας του «εθνικιστή» Ζακ Σιράκ.
- Η τρίτη εξήγηση
, «επειδή οι σχέσεις του Σαρκοζί με τον Ομπάμα ουδέποτε ήταν καλές», συμπληρώνει τη δεύτερη εξήγηση. Πριν από τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου 2008, ο Σαρκοζί φέρεται να είπε «αν εκλεγεί ο Τζον Μακέιν θα συνεχίσω να υπάρχω, αν εκλεγεί ο Ομπάμα θα είναι πιο δύσκολο...», σύμφωνα με δημοσίευμα του Monde. Οντως, οι συναντήσεις των δύο ανδρών στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν ήταν επιεικώς «ψυχρές». Τον Απρίλιο του 2009 στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο ο Ομπάμα έμοιαζε να μην αναγνωρίζει ποιος είναι ο γάλλος ομόλογός του. Τον Ιούνιο ο Ομπάμα επισκέφθηκε τη Γαλλία για τον εορτασμό των 65 χρόνων από την Απελευθέρωση. Πέρασε ένα Σαββατοκύριακο στο Παρίσι μαζί με τις κόρες του και... μόνο η σύζυγός του έγινε επισήμως δεκτή στο Μέγαρο των Ηλυσσίων για να συναντηθεί με την Κάρλα Μπρούνι.
Το Σεπτέμβριο του 2009 ο Σαρκοζί μεταβαίνει στις ΗΠΑ για να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής του G20 και να προτείνει μια αυστηρότερη ρύθμιση του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος. Ο Ομπάμα δεξιώνεται το Γάλλο ομόλογό του με τη σύζυγό του στο Λευκό Οίκο. «Ηταν μια πρεμιέρα, μια απόδειξη στενής φιλίας», ανακοινώνει το Παρίσι. Αλλά οι Ομπάμα δεξιώθηκαν πλήθος προσωπικοτήτων, μεταξύ των οποίων με αφορμή τη σύνοδο εκείνη, συμπεριλαμβανομένων του Δαλάι Λάμα και του Μπραντ Πιτ. Επιπλέον, ο Ομπάμα έκανε ένα επικοινωνιακό καψώνι άνευ προηγουμένου στο γάλλο ομόλογό του: ούτε μία τηλεοπτική κάμερα, ούτε ένας φωτογράφος δεν βρέθηκε να απαθανατίσει τη συνάντησή τους.
- Η τέταρτη εξήγηση
, «επειδή ο Σαρκοζί πρέπει "κάτι" να δώσει προκειμένου να προωθήσει την ατζέντα του», είναι συμπληρωματική της δεύτερης και της τρίτης εξήγησης. Η Γαλλία προεδρεύει, ως γνωστόν, του G8 και του G20 και μόλις χθες ο Σαρκοζί (προτού κάνει τη διαφιλονικούμενη δήλωση για το δολάριο) καθόρισε τις τρεις προτεραιότητες της γαλλικής προεδρίας: την αναθεώρηση του διεθνούς νομισματικού συστήματος, τη φορολόγηση των χρηματοοικονομικών συναλλαγών για τη χρηματοδότηση της Αφρικής και τη ρύθμιση των αγορών παραγώγων, κυρίως όταν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια που παίζονται σ' αυτές επηρεάζουν τις τιμές των πρώτων υλών. Εξάλλου, πριν από τη συνάντηση δυόμιση ωρών που είχε τη Δευτέρα ο Σαρκοζί με τον Ομπάμα, ο γάλλος πρόεδρος και η γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ είχαν εκφράσει την άποψη ότι «η εξέχουσα θέση που κατέχει το δολάριο στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος επιδείνωσε την χρηματοοικονομική κρίση καθώς ενθάρρυνε τις παγκόσμιες ανισορροπίες».
- Η πέμπτη εξήγηση
«επειδή το ευρώ ουδόλως απειλεί την πρωτοκαθεδρία του δολαρίου ως πρώτου αποθεματικού νομίσματος στον κόσμο, ενώ αντιθέτως απειλείται από τις... επιθέσεις φιλίας που δέχεται από την Κίνα και την Ιαπωνία», φαίνεται να έχει επίσης βάση. Και επιπλέον λειτουργεί συμπληρωματικά της τέταρτης εξήγησης. Διότι δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ που δεν επιθυμούν να καταρρεύσει το νόμισμά τους. Είναι και η ίδια η Κίνα (κι ας μην ξεχνάμε ότι και το γουάν προβάλλει ως υποψήφιος ανατροπέας του δολαρίου), η οποία είναι η μεγαλύτερη δανείστρια χώρα των ΗΠΑ και κατέχει συναλλαγματικά αποθέματα, αμερικανικά ομόλογα και άλλα περιουσιακά στοιχεία που αποτιμώνται σε δολάρια, η αξία των οποίων υπολογίζεται ότι φθάνει τα 1 τρισ. δολάρια. Είναι προφανές ότι το Πεκίνο, το Τόκιο και οι άλλοι μεγάλοι πιστωτές της Ουάσιγκτον δεν θα ήθελαν να δουν την αμερικανική οικονομία και το δολάριο να απαξιώνονται προς όφελος του ευρώ, διότι έτσι απαξιώνονται οι επενδύσεις τους.
Είναι αλήθεια ότι υπό τις παρούσες συγκυρίες το ισχυρό ευρώ βοηθά την Ευρώπη να ξεπεράσει ευκολότερα την κρίση χρέους που την ταλανίζει. Είναι επίσης αλήθεια ότι δηλώσεις, όπως η επίμαχη του Σαρκοζί, δεν συμβάλλουν στη διατήρηση της ισχύος του νομίσματος. Θεωρητικώς. Διότι πρακτικώς η δια στόματος του γάλλου προέδρου δήλωση υποταγής του ευρωπαϊκού νομίσματος ενώπιον του αμερικανικού ουδόλως επηρέασε τις διεθνείς αγορές συναλλάγματος. Το απόγευμα της Τρίτης το ευρώ βρισκόταν στις παρυφές των 1,30 δολαρίων, κατά τι ενισχυμένο από την επίσημη εκδήλωση των προθέσεων της Ιαπωνίας να στηρίξει την ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων. Αλλωστε, τις επόμενες ημέρες οι κρίσιμες δημοπρασίες ομολόγων που θα κάνου οι κυβερνήσεις της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας θα αποδείξουν ότι οι ανέξοδες δηλώσεις ενός ευρωπαίου προέδρου που έχει κληθεί να γευματίσει στο Λευκό Οίκο, δεν χρειάζεται να κάθονται σαν πέτρα στα στομάχια όσων τις μαθαίνουν στην πατρίδα του και στην Ευρώπη.
ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου