Βαρυχειµωνιά...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΠΕΡΣΙ ΤΗΝ άνοιξη, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε µια αγωνία. Να «σκάσουν» οι ιβηρικές µαζί µε την Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή, το πακέτο στήριξης θα ήταν φτωχότερο και η γκρίνια µεγαλύτερη. Αλλο να ‘χουν τρεις χώρες ανάγκη κι άλλο µόνο µία. Ολα αυτά, λογαριάζοντας χωρίς την Ιρλανδία.

ΜΠΗΚΑΜΕ ΠΡΏΤΟΙ λοιπόν στον...
Μηχανισµό Βοήθειας.

Εκτοτε η κατάσταση – όχι η δική µας, της ευρωζώνης – διαρκώς χειροτερεύει. Η χρονιά κλείνει µε τους Πορτογάλους να επιµένουν ότι θα µπορέσουν να βγουν στις αγορές – σας θυµίζει κάτι; – και την Ισπανία ζωσµένη από φίδια.

Οσο για το ∆ουβλίνο, αυτό µε έναν αιώνα καθυστέρηση θυµίζει τους «Νεκρούς» του Τζέιµς Τζόις.

ΣΥΜΦΏΝΑ ΜΕ το ρεπορτάζ, ο Πρωθυπουργός αναχωρεί ανήσυχος για τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οχι για την κατάσταση στο εσωτερικό. Αλλά για την κατάσταση στο εξωτερικό. Οι Γερµανοί – όπως θα περίµενε κανείς – έχουν επιβάλλει την άποψή τους για τον Μηχανισµό Ελεγχόµενης Χρεοκοπίας που θα ισχύσει µετά το 2013. Αυτός ορίζει πως µέρος από το φέσι θα το φορτωθούν και οι ιδιώτες – τραπεζίτες, επενδυτές ή ασφαλιστικά ταµεία – που έχουν αγοράσει οµόλογα της χώρας που πτώχευσε. Οπερ σηµαίνει ότι το ρίσκο τού να επενδύσεις σε χρέος χώρας του Νότου µεγαλώνει. Επειδή οι αγορές προεξοφλούν, αυτό θα κάνει τη ζωή µας πιο δύσκολη. Ο – υπεραισιόδοξος – σχεδιασµός ότι η Ελλάδα θα ξανάβγαινε προς το τέλος του 2011 να δανειστεί στις αγορές, πάει περίπατο.

ΦΥΣΙΚΑ, ο Μηχανισµός Χρεοκοπίας είναι αυτό που λένε οι Αγγλοσάξονες «endgame scenario» – δηλαδή σενάριο για το τέλος του παιχνιδιού. Είµαστε ακόµη στη µέση. Για να φτάσουµε στο 2013 θα χρειαστούν περισσότερα λεφτά για το Ταµείο του Μηχανισµού Στήριξης και το ευρωοµόλογο. Το Βερολίνο όµως λέει «nein». Αυτές είναι δύσκολες αποφάσεις που οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να τις σπρώξουν προς τον Ιανουάριο. Μόνο οι αγορές θα µπορούσαν να επιβάλουν ένα ταχύτερο tempo, αλλά το «ράλι του Αϊ -Βασίλη» που προκύπτει κάθε ∆εκέµβριο, δίνει µια ανάσα στους κυβερνώντες, έστω κι αν υπήρξε ελαφρώς αναιµικό.

ΣΤΟ ΝΟΣΗΡΟ αυτό κλίµα, η έλευση στην Αθήνα του Κλοντ Γκεάν, διευθυντή γραφείου του Νικολά Σαρκοζί, είναι ακόµη ένα πρωθυπουργικό ραντεβού, σε µια ατζέντα που δεν σταµατάει ποτέ να έχει ενδιαφέρον. Θα αποδειχθούν οι Γάλλοι, η αλεπού στο παζάρι των Βρυξελλών; Από τον Οκτώβριο και µετά, πάντως, φαίνεται να συµπλέουν µε το Βερολίνο στα ευρωοικονοµικά κι ας στήριξαν την Ελλάδα πέρσι την άνοιξη. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η βαρυχειµωνιά της Ευρώπης είναι φόντο για µια εξαιρετικά έντονη κινητικότητα σε µια Σύνοδο Κορυφής που, όπως και οι προηγούµενες, θα ασχοληθεί µε την κρίση. Απλώς αυτήν τη φορά ουδείς εµφανίζεται να πιστεύει ότι θα τακτοποιηθούν οι εκκρεµότητες και θα λυθούν όλα τα θέµατα.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.