Εργαλεία...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΤΡΕΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ µένουν για να τελειώσει το 2010. Τη χρονιά που µας πέρασε, η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου συνοψίζεται σε ένα δίληµµα: πόλωση ή συναίνεση; Η διάζευξη καθρεφτίζει το πέρασµα από την εποχή της µεταπολίτευσης στα χρόνια – ας µην πούµε στη δεκαετία – του Μνηµονίου.

ΑΠΟ ΤΟ 1974 ώς το 2009 – τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια – ο...
δικοµµατισµός, ιδίως δε το ΠΑΣΟΚ, δούλεψε µε την πόλωση. Ο Μάιος του 2010 συµπίπτει µε την ηµεροµηνία λήξης του εργαλείου αυτού. Ο λόγος είναι απλός. Το Μνηµόνιο πολώνει όλους εναντίον του. Είναι µια πραγµατικότητα που τη ζει ως κύριος φορέας του Μνηµονίου η κυβέρνηση Παπανδρέου. Ο Πρωθυπουργός πήγε εξ ενστίκτου να παίξει το χαρτί της συναίνεσης στο εναρκτήριο τρίµηνο της χρονιάς. Σε πρώτη φάση, οι άλλοι αρχηγοί ανταποκρίθηκαν. Αλλωστε, ποιος θα µπορούσε να πει όχι στη διαφάνεια που προωθούσαν οι Εξεταστικές τις οποίες ήθελε να ενεργοποιήσει η συµπολίτευση στη Βουλή; Στα οικονοµικά πάλι, ο Παπανδρέου προσπάθησε να εκµεταλλευθεί την καλή του σχέση µε τον Αντώνη Σαµαρά και τους καλούς του τρόπους σε σχέση µε τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Εγκαινίασε λοιπόν κάτι σαν τετ α τετ διαβούλευσης καθώς χειροτέρευε η κρίση στα δηµόσια οικονοµικά από τον Φεβρουάριο ώς τον Απρίλιο του 2010.

ΩΣΤΟΣΟ, η προσέγγιση αποδείχθηκε θνησιγενής. Η αντιπολίτευση δεν είχε καµία διάθεση να υιοθετήσει τα µέτρα που έπαιρνε η κυβέρνηση. Και οι Εξεταστικές έγιναν πολιτικό φουτµπόλ µε το ΠΑΣΟΚ να τις χρησιµοποιεί για να ενοχοποιήσει την κυβέρνηση Καραµανλή στην υπόθεση της Siemens, το Βατοπέδι και τα οµόλογα, µε πονηρό στόχο να διαχωρίσει τον Σαµαρά από τους καραµανλικούς.

Υστερα το Μαξίµου άρχισε να φλερτάρει µε την περιβόητη Εξεταστική για την οικονοµία, µε αποτέλεσµα να αντιδράσει όχι µόνο η Ν.∆., αλλά και ο Κώστας Σηµίτης, οπότε το ΠΑΣΟΚ έκανε επί τόπου µεταβολή.

ΟΣΟ ΟΜΩΣ βαθαίνουν οι πολιτικές του Μνηµονίου – και µαζί τους η ύφεση – τόσο γίνεται αντιληπτό ότι για να βγει το πρόγραµµα δεν φθάνει ένα κόµµα, όσο µεγάλο κι αν είναι αυτό. Αυτό ήταν το µήνυµα του Στρος-Καν. Εχουµε λοιπόν νέο γύρο προσκλήσεων Παπανδρέου προς πολιτικούς αρχηγούς αύριο. Εχουν προηγηθεί πρωτοβουλίες, όπως αυτή του Ανδρέα Λοβέρδου που κάλεσε τους προκατόχους του στο Υγείας για ανοιχτή συνεδρίαση προ δεκαηµέρου. Πολιτικός της γενιάς του Μνηµονίου, ο Λοβέρδος έχει αναλάβει, µετά το Ασφαλιστικό, την Υγεία. Πιστεύει στη συναίνεση, όπως και ο προκάτοχός του ∆ηµήτρης Αβραµόπουλος. Η ιδέα της πρόσκλησης των διατελεσάντων υπουργών Υγείας προέκυψε, άλλωστε, σε κουβέντα Ανδρέα - ∆ηµήτρη.

ΟΜΩΣ ΠΡΟΣΟΧΗ. Η συναίνεση δεν περιορίζεται στην προσωπική αλληλοκατανόηση όπως έγινε στο Υγείας. Για να λειτουργήσει δεν αρκούν οι καλές προθέσεις κάποιων, αλλά απαιτεί συγκλίσεις µεταξύ κοµµάτων, ιδίως δε των δύο µεγάλων. Αυτά δεν είναι απλά πράγµατα, ούτε στερούνται συνεπειών. Θα τα δούµε άραγε να συµβαίνουν το 2011 ή το 2012;

Ούτως ή άλλως, είναι η οικονοµία που οδηγεί τις πολιτικές εξελίξεις.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.