Εδώ και πολλές μέρες θέλω να στολίσω το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Ίσως το κάνω σήμερα, αν και βαριέμαι Χριστουγεννιάτικα.
Αν δεν το στολίσω πάντως, δεν θα έχω μετά τις γιορτές να μαζεύω.
Άλλωστε, θεωρώ βλακεία να φτιάχνεις κάτι και να το χαλάς 15 μέρες μετά.
Μια φίλη μου...
που είναι τεμπελόσκυλο, αφήνει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο δίπλα στο τζάκι μέχρι το Πάσχα.
Αυτή μάλιστα.
Αν και το μαζεύει αρχές Ιουνίου, οπότε εκδηλώνει την αυτοκαταστρεπτική της μανία έστω και καθυστερημένα.
Παιδιόθεν με χάλαγε το ξεστόλισμα του δέντρου.
Κοιτούσα τη μάνα μου με απορία για το πώς σκέφτεται αυτή η γυναίκα.
Στην ερώτηση μου γιατί το χαλάει και το πάει στην αποθήκη δεν ήξερε να απαντήσει, κάτι σαχλαμάρες μόνο έλεγε του τύπου "για να ξαναχαρούμε το στόλισμα του, τού χρόνου".
Μα δεν είσαι πολύ μαλάκας άμα χαίρεσαι κάθε χρόνο με το ίδιο πράγμα;
Αν όχι, γιατί πηδιόμαστε πολλές φορές μέσα σε ένα μήνα, κάθε μήνα;
Χαρά δεν είναι κι αυτή;
Γιατί την επαναλαμβάνουμε όλο το χρόνο;
Και γιατί παντρευόμαστε μόνο μια φορά, άντε δυο, άντε τρεις στο τσακίρ κέφι, σε όλη μας τη ζωή;
Δηλαδή, από όποια πλευρά να πιάσεις τη μαλακία του ανθρώπου, δεν βρίσκεις άκρη.
Επίσης, αυτό το νταούλι τη γαλοπούλα γεμιστή με κουκουνάρια και σταφίδες, γιατί δεν τη φτιάχνουν και της Παναγίας; Ή το Πάσχα;
Γιατί ντε και καλά να φας γαλοπούλα γεμιστή τα Χριστούγεννα και όχι μια μακαρονάδα με κιμά;
Η καρμπονάρα;
Ή φασολάκια λαδερά;
Με τον Μπάρμπα Στάθη στο ψυγείο , ό,τι θες τρως πια.
"Α, τέτοια μέρα γαλοπούλα τρώνε" απαντούσε η μάνα μου βλακωδώς όπως πάντα στις επίμονες ερωτήσεις που έκανα εγώ το παιδί της, σημειώστε το αυτό, εγώ το παιδί της που δεν πρόκοψα ποτέ να πάρω μια ικανοποιητική απάντηση από τον άνθρωπο που μ΄έφερε στον κόσμο.
Ο οποίος γύρισε και μου είπε μια μέρα : "Και τι κατάφερες στη ζωή σου; Μια άχρηστη έγινες".
Δεν θα΄ρθει ο καιρός όπως έρχονται Χριστούγεννα, που θα ΄ναι ανήμπορη να αυτοσυντηρηθεί;
Στο γηροκομείο θα την πάω.
Να κάνει γιορτές με χειραψίες της Μπακογιάννη και κουραμπιέδες ελεημοσύνης από την εκπομπή του Αυτιά.
Τώρα που είπα για κουραμπιέδες.
Τρελαίνομαι για κουραμπιέδες, αλλά για να φας φρέσκο πρέπει να περιμένεις τα Χριστούγεννα.
Όλο τον υπόλοιπο χρόνο αν βρεις κουραμπιέ σε ζαχαροπλαστείο θα είναι πέτρα σαν τη χιονισμένη κορυφή στις Άλπεις.
Τώρα που είπα για Άλπεις.
Πήγε ένα γνωστό μου ζευγάρι για Χριστούγεννα στη Αυστρία.
Και νομίζει ότι κάτι έκανε.
Βρε βλαμμένα, οι Βαρδινογιάννηδες και οι Πατέρες πάνε κάθε βδομάδα στην Αυστρία κι εσείς χαιρόσαστε που σας αξίωσε ο Θεός να πάτε μια φορά στη ζωή σας;
Αντί να πηγαίνετε κάθε χρόνο στην Αυστρία και να σας αξιώνει ο Θεός να κάνετε μια φορά Χριστούγεννα όπως θα είχατε το δικαίωμα αν ήσασταν Βαρδοπατέρες, χαιρόσαστε που ζείτε λίγο καλύτερα από τα Κρι-Κρί στο Φαράγγι της Σαμαριάς;
Γιατί οι Βαρδινολατσοπατέρηδες κάνουν μια φορά Χριστούγεννα στη ζωή τους, έτσι για να δουν πώς είναι.
Άλλος θα΄λεγε πώς αυτοί έχουν κάθε μέρα Χριστούγεννα.
Μέσα, κι αυτό σωστό είναι.
Αυτοί οι κωλόφαρδοι Χριστουγεννιάζουν καθημερινά, απλώς δεν τρώνε κάθε μέρα γαλοπούλα.
Κι εσύ ρε βλακοζεύγαρο περιμένεις να χαρείς μια φορά το χρόνο;
Νομίζεις πως μ΄ αυτό έγινες λίγο καλύτερο απ' τον όχλο;
Έγινες μόνο λίγο καλύτερο απ΄το ζευγάρι που πήγε για Χριστούγεννα στα Τρίκαλα Κορινθίας.
Δεν μπορώ.
Δεν μπορώ τόση βλακεία γύρω μου, τόση υποτέλεια για την ύπαρξη, τόση έλλειψη αυτοσεβασμού.
Τα γράφω τώρα αυτά και ακούω τις καμπάνες να σημαίνουν.
Το μόνο που σημαίνουν είναι πως χαλάσανε 8 φωλιές πουλιών στο καμπαναριό με το Χριστουγεννιάτικο ντάγκα -ντούγκα.
Γιατί έχω απάντηση γι αυτούς που θεωρούν τα Χριστούγεννα μεγάλη θρησκευτική εορτή:
άμα είσαι Χριστιανός παπάρα, να τα' χεις μέσα στην ψυχή σου τα Χριστούγεννα, πρωί -μεσημέρι-βράδυ, τέσσερις εποχές του χρόνου.
Να΄σαι καθίκι περιωπής και να μου τα πρήζεις δεκαπέντε μέρες με ευχές αγάπης και φιλανθρωπίες δεν μου λέει παραπάνω από ένα σάντουιτς στο βρώμικο.
Τώρα, θα ρωτήσει κάποιος: τότε γιατί μωρή μαλάκω θέλεις να στολίσεις δέντρο;
Έχω και γι αυτό απάντηση.
Το παίζω φυσιολογική να με συναναστρέφονται.που είναι τεμπελόσκυλο, αφήνει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο δίπλα στο τζάκι μέχρι το Πάσχα.
Αυτή μάλιστα.
Αν και το μαζεύει αρχές Ιουνίου, οπότε εκδηλώνει την αυτοκαταστρεπτική της μανία έστω και καθυστερημένα.
Παιδιόθεν με χάλαγε το ξεστόλισμα του δέντρου.
Κοιτούσα τη μάνα μου με απορία για το πώς σκέφτεται αυτή η γυναίκα.
Στην ερώτηση μου γιατί το χαλάει και το πάει στην αποθήκη δεν ήξερε να απαντήσει, κάτι σαχλαμάρες μόνο έλεγε του τύπου "για να ξαναχαρούμε το στόλισμα του, τού χρόνου".
Μα δεν είσαι πολύ μαλάκας άμα χαίρεσαι κάθε χρόνο με το ίδιο πράγμα;
Αν όχι, γιατί πηδιόμαστε πολλές φορές μέσα σε ένα μήνα, κάθε μήνα;
Χαρά δεν είναι κι αυτή;
Γιατί την επαναλαμβάνουμε όλο το χρόνο;
Και γιατί παντρευόμαστε μόνο μια φορά, άντε δυο, άντε τρεις στο τσακίρ κέφι, σε όλη μας τη ζωή;
Δηλαδή, από όποια πλευρά να πιάσεις τη μαλακία του ανθρώπου, δεν βρίσκεις άκρη.
Επίσης, αυτό το νταούλι τη γαλοπούλα γεμιστή με κουκουνάρια και σταφίδες, γιατί δεν τη φτιάχνουν και της Παναγίας; Ή το Πάσχα;
Γιατί ντε και καλά να φας γαλοπούλα γεμιστή τα Χριστούγεννα και όχι μια μακαρονάδα με κιμά;
Η καρμπονάρα;
Ή φασολάκια λαδερά;
Με τον Μπάρμπα Στάθη στο ψυγείο , ό,τι θες τρως πια.
"Α, τέτοια μέρα γαλοπούλα τρώνε" απαντούσε η μάνα μου βλακωδώς όπως πάντα στις επίμονες ερωτήσεις που έκανα εγώ το παιδί της, σημειώστε το αυτό, εγώ το παιδί της που δεν πρόκοψα ποτέ να πάρω μια ικανοποιητική απάντηση από τον άνθρωπο που μ΄έφερε στον κόσμο.
Ο οποίος γύρισε και μου είπε μια μέρα : "Και τι κατάφερες στη ζωή σου; Μια άχρηστη έγινες".
Δεν θα΄ρθει ο καιρός όπως έρχονται Χριστούγεννα, που θα ΄ναι ανήμπορη να αυτοσυντηρηθεί;
Στο γηροκομείο θα την πάω.
Να κάνει γιορτές με χειραψίες της Μπακογιάννη και κουραμπιέδες ελεημοσύνης από την εκπομπή του Αυτιά.
Τώρα που είπα για κουραμπιέδες.
Τρελαίνομαι για κουραμπιέδες, αλλά για να φας φρέσκο πρέπει να περιμένεις τα Χριστούγεννα.
Όλο τον υπόλοιπο χρόνο αν βρεις κουραμπιέ σε ζαχαροπλαστείο θα είναι πέτρα σαν τη χιονισμένη κορυφή στις Άλπεις.
Τώρα που είπα για Άλπεις.
Πήγε ένα γνωστό μου ζευγάρι για Χριστούγεννα στη Αυστρία.
Και νομίζει ότι κάτι έκανε.
Βρε βλαμμένα, οι Βαρδινογιάννηδες και οι Πατέρες πάνε κάθε βδομάδα στην Αυστρία κι εσείς χαιρόσαστε που σας αξίωσε ο Θεός να πάτε μια φορά στη ζωή σας;
Αντί να πηγαίνετε κάθε χρόνο στην Αυστρία και να σας αξιώνει ο Θεός να κάνετε μια φορά Χριστούγεννα όπως θα είχατε το δικαίωμα αν ήσασταν Βαρδοπατέρες, χαιρόσαστε που ζείτε λίγο καλύτερα από τα Κρι-Κρί στο Φαράγγι της Σαμαριάς;
Γιατί οι Βαρδινολατσοπατέρηδες κάνουν μια φορά Χριστούγεννα στη ζωή τους, έτσι για να δουν πώς είναι.
Άλλος θα΄λεγε πώς αυτοί έχουν κάθε μέρα Χριστούγεννα.
Μέσα, κι αυτό σωστό είναι.
Αυτοί οι κωλόφαρδοι Χριστουγεννιάζουν καθημερινά, απλώς δεν τρώνε κάθε μέρα γαλοπούλα.
Κι εσύ ρε βλακοζεύγαρο περιμένεις να χαρείς μια φορά το χρόνο;
Νομίζεις πως μ΄ αυτό έγινες λίγο καλύτερο απ' τον όχλο;
Έγινες μόνο λίγο καλύτερο απ΄το ζευγάρι που πήγε για Χριστούγεννα στα Τρίκαλα Κορινθίας.
Δεν μπορώ.
Δεν μπορώ τόση βλακεία γύρω μου, τόση υποτέλεια για την ύπαρξη, τόση έλλειψη αυτοσεβασμού.
Τα γράφω τώρα αυτά και ακούω τις καμπάνες να σημαίνουν.
Το μόνο που σημαίνουν είναι πως χαλάσανε 8 φωλιές πουλιών στο καμπαναριό με το Χριστουγεννιάτικο ντάγκα -ντούγκα.
Γιατί έχω απάντηση γι αυτούς που θεωρούν τα Χριστούγεννα μεγάλη θρησκευτική εορτή:
άμα είσαι Χριστιανός παπάρα, να τα' χεις μέσα στην ψυχή σου τα Χριστούγεννα, πρωί -μεσημέρι-βράδυ, τέσσερις εποχές του χρόνου.
Να΄σαι καθίκι περιωπής και να μου τα πρήζεις δεκαπέντε μέρες με ευχές αγάπης και φιλανθρωπίες δεν μου λέει παραπάνω από ένα σάντουιτς στο βρώμικο.
Τώρα, θα ρωτήσει κάποιος: τότε γιατί μωρή μαλάκω θέλεις να στολίσεις δέντρο;
Έχω και γι αυτό απάντηση.
Το παίζω φυσιολογική να με συναναστρέφονται.
itsaousa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου