Πρώτα ήταν η Ελλάδα και τώρα έχει έρθει η σειρά της Ιρλανδίας να ζητήσει βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ΔΝΤ . Κάθε φορά που μία χώρα βρίσκεται σε δυσχερή θέση, ακούγονται διάφορες καθησυχαστικές δηλώσεις, ότι η εξάπλωση της κρίσης ανακόπηκε, ότι η Ευρωζώνη έχει εισέλθει σε σταθερό δρόμο και ότι το ευρώ [EUR=X] Σχετικά άρθρα διασώθηκε.
Ωστόσο, αναλυτής του Bloomberg συμβουλεύει να μη γίνει τίποτε πιστευτό από όλα αυτά. Οταν οι αγορές τελειώσουν με την Ιρλανδία, πολύ απλά θα μετακινηθούν στην Πορτογαλία και στην Ισπανία και, μετά, στην Ιταλία και στη Γαλλία. Αυτή τη στιγμή, έχει αρχίσει ένα ντόμινο και με κάθε διάσωση οι «κόκκινες» γραμμές εντός της Ευρωζώνης απλώνονται ολοένα και μακρύτερα. Και η διαδικασία αυτή δεν πρόκειται να σταματήσει, έως ότου έρθουν τα χειρότερα για το ευρώ, σύμφωνα με την ανάλυση του Bloomberg.
Η ιρλανδική κρίση κρίνεται πολύ πιο σοβαρή για το ευρώ από την ελληνική. Το μοναδικό πράγμα που μπορεί να σώσει αυτή τη στιγμή την πρώην «κέλτικη τίγρη» είναι μία απλή και ισχυρή δέσμευση από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης να στηρίξουν την οικονομία της.
Το δύσκολο όμως είναι να δοθεί στους εναπομείναντες υποστηρικτές του ευρώ μία εξήγηση για τους λόγους που οι παραπάνω χώρες κατέληξαν στη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Για την Ελλάδα, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι θα έπρεπε να είχε προχωρήσει νωρίτερα σε μεταρρυθμίσεις, κάτι όμως που δεν μπορεί να ειπωθεί για την Ιρλανδία.
Η τελευταία διέθετε μία από τις πιο επιτυχημένες οικονομίες στον πλανήτη στη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών. Το Δουβλίνο ουδέποτε προχώρησε σε ασύστολες δαπάνες και, όταν ξέσπασε η κρίση, υιοθέτησε κάθε δυνατό μέτρο λιτότητας που θα τη βοηθούσε να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της -και χωρίς να ζητήσει εξωτερική βοήθεια.
Ουσιαστικά, καταλήγει η ανάλυση του Bloomberg, το πρόβλημα δεν ήταν η Ιρλανδία, αλλά το ευρώ, και, εάν το ευρώ βρίσκεται στην «καρδιά» της κρίσης, τότε η κρίση δεν θα σταματήσει εδώ. Οι οικονομίες της Ευρωζώνης αποδείχθηκαν υπερβολικά διαφορετικές για να επιτρέψουν σε μία κοινή κεντρική τράπεζα να τις διαχειριστεί, κάτι που αποδεικνύεται από τα ίδια τα γεγονότα: στην Ελλάδα υπήρξε δημοσιονομική κρίση, στην Ιρλανδία τραπεζική, στην Ισπανία έγινε τελικά η έκρηξη της «φούσκας» στον κατασκευαστικό τομέα, ενώ στη Γερμανία υπάρχει ένα τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα.
Μολονότι η «ρίζα» του προβλήματος είναι η ίδια, σε κάθε χώρα υπήρξε μία διαφορετική αιτία που οδήγησε στην κατάρρευση της εμπιστοσύνης στις χρηματοοικονομικές αγορές.
Naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου