Σορτσάκια...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΑΛΛΗ ΜΙΑ Κυριακή στο κέντρο της Αθήνας. Μόνο που ανάµεσα στους συνήθεις περαστικούς ή αυτούς που περίµεναν στη στάση το λεωφορείο, ξεχώριζες άνδρες και γυναίκες µε τα πολύ κοντά φωσφοριζέ σορτσάκια και τα µαλακά παπούτσια των δροµέων. Ασιάτες, Αµερικανοί και Γερµανίδες περίµεναν να ...
περάσουν τον δρόµο. Ηταν χλωµοί και είχαν το ύφος του σώµατος ανθρώπων που ‘χουν κάνει µεγάλη προσπάθεια. Δεν στέκονταν όµως σαν να ήταν κουρασµένοι, αλλά µε έναν τρόπο που έδειχνε ικανοποίηση.

ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ήταν, βεβαίως, µαραθωνοδρόµοι. Είκοσι δύο χιλιάδες τον αριθµό. Ο Μαραθώνιος µετρούσε δυόµισι χιλιάδες χρόνια. Μόνο που η κούρσα ήταν διπλά ιστορική.

Πού θα βρεις ξανά την ευκαιρία να τρέξεις την κλασική διαδροµή σε µια Ελλάδα που έχει πάει στο ΔΝΤ σε µια χρονιά που τα δηµοσιονοµικά της παραλίγο να τινάξουν την Ευρώπη και τις αγορές στον αέρα; Ενας λόγος παραπάνω να πεις έπειτα από χρόνια «ήµουν κι εγώ εκεί!» στα εγγόνια σου – ανάλογα, βεβαίως, και τι θα έχει συµβεί ώς το 2013.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Πολιτισµού και Τουρισµού Παύλος Γερουλάνος προπονείται κι αυτός στο τρέξιµο. Δεν έτρεξε όµως. Οχι γιατί δεν είναι γνήσιος παπανδρεϊκός – αντιθέτως, είναι ο γνησιότερος όλων. Αλλά γιατί το στυλ του δεν είναι να βγαίνει µπροστά. Οχι πως έχει πρόβληµα να παίρνει ευθύνες. Μετά την καταστροφική ήττα των εκλογών του 2007, ο Γερουλάνος, διευθυντής γραφείου προέδρου τότε, έδωσε στον Παπανδρέου την παραίτησή του. «Υπάρχουν άλλοι µε µεγαλύτερες ευθύνες από εσένα», του είχε πει ο Γιώργος, υπονοώντας ότι δεν είχαν επιδείξει ευθιξία. Υστερα από µερικούς µήνες τού ανέθεσε το αθέατο αλλά ευαίσθητο κοµµάτι της επικοινωνίας: δηµοσκοπήσεις, ποιοτικές έρευνες, τηλεοπτικά σποτ. Με την ιδιότητα αυτή, µετείχε ο Παύλος στην οµάδα της νίκης του 2009.

ΓΙΑ ΤΟΝ Γερουλάνο η εκλογή του Παπανδρέου στην πρωθυπουργία θα µπορούσε να είναι ολοκλήρωση της αποστολής του. Ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο Πολιτισµού και Τουρισµού, που συνενώθηκαν για να αποκτήσουν αναπτυξιακή αιχµή. Παρά ταύτα, η πρώτη χρονιά δεν υπήρξε λαµπρή. Η υφυπουργός Αντζελα παραιτήθηκε, η Ακρόπολη έβγαλε είδηση για τα δακρυγόνα και ο τουρισµός, όπως αναµενόταν, πάτωσε. Οσο για τους «τσάρους» των τεχνών, αυτοί γκρινιάζουν όχι µόνον γιατί έχουν µειωθεί τα κονδύλια, αλλά γιατί ο Παύλος – που τους αντιµετωπίζει λίγο ως απόµακρος pater familias αστικού µυθιστορήµατος – δεν τους πολυσυναντά. Οµολογουµένως, η οικογενειακή εµπειρία του Μουσείου Μπενάκη τον κάνει να βλέπει τον πολιτισµό χωρίς το σύνηθες δέος – ή την ευαισθησία – των πολιτικών.

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ έφερε τον Γερουλάνο πιο κοντά στο κέντρο της κυβέρνησης. Είχε εσωτερικό ρόλο στον ανασχηµατισµό και µετέχει µε Ραγκούση και, πιο σπάνια, Παπακωνσταντίνου στην «οµάδα σχεδιασµού». Υπουργός που συνεργάστηκε µε αυτήν, θυµάται τον Παύλο να στέλνει SΜS από το κινητό του. Η «έκδοση 2.500» του Μαραθωνίου δείχνει, πάντως, πως η πολιτιστική και τουριστική Ελλάδα είναι πρόσφορη σε νέες ιδέες.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.