Ντόµινο...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΠΡΙΝ ΑΠΟ εννιά µήνες η λέξη ΔΝΤ ήταν ταµπού στην Ευρώπη. Η κλήση του οργανισµού της Ουάσιγκτον εθεωρείτο περίπου ντροπή για το ευρώ. Οι Γάλλοι, το γερµανικό υπουργείο Οικονοµικών, η Μπούντεσµπανκ και η ΕΚΤ έβλεπαν τους ΔΝΤούδες ως µιάσµατα της ευρωζώνης. Η Ανγκελα Μέρκελ, όµως, επέβαλε την άποψή της. ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ είναι πως η θέση της Ελλάδας υπό την επιτροπεία της τρόικας – και η αµφισβήτηση του Μνηµονίου από τους αγγλοαµερικανούς αναλυτές – δεν εµπόδισε το ευρώ να «χτυπήσει» το 1,40. Αυτό, βέβαια, δεν οφείλεται τόσο στην ισχύ της ευρωζώνης ούτε στην ανάκαµψη της Γερµανίας. Είναι υποπροϊόν της διεθνούς νοµισµατικής αναστάτωσης και της πολιτικής υποτίµησης του δολαρίου που ακολουθεί η Ουάσιγκτον.

ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ το ΔΝΤ τρέχει και δεν φτάνει. Πριν αρχίσει το πηγαινέλα στην Αθήνα, ο Πολ Τόµσεν είχε ήδη την εµπειρία της Ισλανδίας. Η οικονοµική πραγµατικότητα είναι µαύρη. Ωστόσο, όλα αυτά τα σούρτα - φέρτα έχουν δώσει λαβή για καλαµπούρια στις αγορές. Τι χωρίζει την Ιρλανδία από την Ισλανδία; Ενα γράµµα και δύο χρόνια. Οσο για την Ελλάδα, αυτή, από το ξεκίνηµα της κρίσης, άρχισε να αναφέρεται ως Ισλανδία του Νότου. Η πρώτη πρόγνωση επιβραβεύτηκε. Ας ελπίσουµε ότι δεν θα ισχύσει το ίδιο για τη δεύτερη.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Τόµσεν δείχνει πόσο έχει αλλάξει το ΔΝΤ. Πρώτα πρώτα, είναι επικοινωνιακό. Δίνει συνεντεύξεις, απαντάει σε ερωτήσεις, είναι δηλαδή ανοιχτό. Εχουν άποψη, τη λένε και την υπερασπίζονται. Το ενδιαφέρον είναι ότι ουδείς στο ελληνικό χωριό έχει βγει να την αντικρούσει µε επιχειρήµατα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να καθυστερήσει ή να αποφύγει πράγµατα – δεν αρνείται όµως τη βασική οικονοµική λογική της τρόικας, παρουσιάζοντάς την ως αναγκαίο κακό. Η αντιπολίτευση εκφράζει χρησµούς και ξεστοµίζει κατάρες, αλλά δεν έχει εναλλακτική λύση να προτείνει. Ελλείψει διαλόγου άρχισαν ήδη οι κινητοποιήσεις, όπως φάνηκε τόσο µε την εµφάνιση των συνδικαλιστών της ΔΕΗ στο ΥΠΕΚΑ όσο και µε τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου της τρόικας στο «Χίλτον».

ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ η φάση γνωριµίας µε την τρόικα τελείωσε. Οι συναντήσεις της περασµένης εβδοµάδας µε την κυβέρνηση δεν ήταν ευχάριστες, το χρονοδιάγραµµα ώς το τέλος του χρόνου είναι ζόρικο και ο τόνος των δηλώσεων του Τόµσεν πιο αυστηρός. Λίγο το δίληµµα των εκλογών, λίγο το ιρλανδικό µπάχαλο, το spread – η διαφορά επιτοκίου των ελληνικών από τα γερµανικά οµόλογα – έχει περάσει το 9% και µένει ψηλά. ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ το πρόγραµµα έχει µπει στην πιο δύσκολη φάση του. Οι τέσσερις µήνες ώς την τέταρτη δόση είναι οι πιο κρίσιµοι.

Στο διάστηµα αυτό θα φανεί αν µπορούµε να τα καταφέρουµε. Εκτός αν ένα ντόµινο Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και δεν συµµαζεύεται αναγκάσει την Ευρώπη να πάει πρόωρα σε δραστικές συνολικές λύσεις. Δηλαδή φέρει την αναδιάρθρωση χρέους πιο µπροστά.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΌ ΤΑ ΝΕΑ.