Ο Καραμανλής και οι άλλοι...

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ.
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναζητήσει, έπειτα από χρόνια, την αλληλουχία των γεγονότων της μεταολυμπιακής ελληνικής υποχώρησης και θα αποδώσει τις ευθύνες σε πρόσωπα για τη σημερινή επαπειλούμενη χρεοκοπία. Ωστόσο ως τότε δεν επιτρέπεται οι πρωταγωνιστές να μένουν σιωπηλοί, όπως...
συμβαίνει ως τώρα. Ο κ. Καραμανλής οφείλειόπως πολλοί απαιτούν- να δώσει απαντήσεις και εξηγήσεις. Το ίδιο οφείλουν να πράξουν και οι υπεύθυνοι της οικονομικής πολιτικής.

Προπάντων ο κ. Γ. Αλογοσκούφης, επί πέντε χρόνια υπεύθυνος της οικονομίας, αλλά και ο διάδοχός του κ. Ι. Παπαθανασίου είναι υποχρεωμένοι να μιλήσουν και να περιγράψουν τη δική τους εκδοχή των πραγμάτων. Υπάρχουν ωστόσο γεγονότα καταγεγραμμένα και αδιάψευστα. Οσοι έχουν παρακολουθήσει από κοντά τη νεοδημοκρατική διακυβέρνηση, θυμούνται για παράδειγμα το παιχνίδι των κκ. Καραμανλή και Αλογοσκούφη με την περιλάλητη απογραφή αμέσως μετά τις εκλογές του 2004.

Δεν έχουν ξεχάσει πώς ανέβαινε ανά δεκαπενθήμερο το έλλειμμα και θυμούνται τη μάχη που δόθηκε στο εσωτερικό της τότε κυβέρνησης για να αποφευχθεί η δημόσια αμφισβήτηση των στοιχείων ένταξής μας στην ΟΝΕ. Τότε επικράτησε η άποψη Αλογοσκούφη, κόντρα σε εκείνη του Γιώργου Σουφλιά που θεωρούσε απολύτως καταστροφική μια ενδεχόμενη δημόσια αμφισβήτηση της ελληνικής ένταξης στην ευρωζώνη. Οπως και θυμούνται ότι για να γίνει αυτό χρειάστηκε να αλλάξει ο τρόπος καταγραφής των αμυντικών δαπανών. Και αφού έγινε ό,τι έγινε και μας έβριζε όλος ο ντουνιάς για τα σούπερ ελλείμματα, οι κκ. Καραμανλής και Αλογοσκούφης υιοθέτησαν την «ήπια προσαρμογή», που δεν ταίριαζε στη ρητορεία και στο ξεφωνητό εναντίον του κ. Σημίτη και των άλλων.

Από τον Ιανουάριο του 2005 ήταν και πάλι σαφές ότι ο προϋπολογισμός δεν πήγαινε και τα ελλείμματα θέριευαν, όπως πάλι δημοσίως είχε επισημάνει ο κ. Σουφλιάς και έκτοτε η κόντρα με τον κ. Αλογοσκούφη ήταν σταθερή- τουλάχιστον επί μία διετία και έφθασε στα όρια γενικευμένης σύγκρουσης. Χρειάστηκε να παρέμβει ο κ. Καραμανλής για να σιγήσει ο θεσσαλός πολιτικός στα τέλη του 2006.

Το 2007 ήταν το σκάνδαλο των ομολόγων, αλλά και η επιβεβαίωση των δυσμενών οικονομικών εξελίξεων που έφερε την προκήρυξη των εκλογών την επομένη του Δεκαπενταύγουστου, οι οποίες διεξήχθησαν για τον προϋπολογισμό του 2008. Ο προϋπολογισμός του 2008, ωστόσο, δεν προέβλεψε μέτρα επειδή το δίδυμο Καραμανλή- Αλογοσκούφη ένιωσε ανασφάλεια από το εκλογικό αποτέλεσμα.

Οταν το καλοκαίρι του 2008 ο κ. Γ. Αλογοσκούφης ένιωσε την απειλή, εισηγήθηκε κάποια μέτρα, αλλά το φθινόπωρο ο κ. Καραμανλής δεν τα άντεξε. Και έτσι φθάσαμε τον Ιανουάριο του 2009, οπότε αντικαταστάθηκε ο κ. Αλογοσκούφης από τον κ. Παπαθανασίου. Οταν ο τελευταίος ενημέρωσε την Κυβερνητική Επιτροπή- στην οποία σημειωτέον συμμετείχε και ο κ. Γ. Προβόπουλοςότι το έλλειμμα του 2008 από 2,7% που έλεγε ο κ. Αλογοσκούφης θα ξεπεράσει το 6% έγινε πολιτικός σεισμός, καθώς η Βουλή είχε ψηφίσει προϋπολογισμό για το 2009 με έλλειμμα 2,3%!!

Καλαμπούρια πράματα δηλαδή. Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε τελειώσει από τον Γενάρη του 2009. Είχε καταστεί από τότε αναξιόπιστη, δεν μπορούσε να πάρει δραστικά μέτρα και γι΄ αυτό ο κ. Γ. Σουφλιάς πρότεινε εθνικές εκλογές τον Ιούνιο μαζί με τις ευρωεκλογές. Ο Καραμανλής θέλησε να παίξει καθυστέρηση, αλλά τον Αύγουστο κατάλαβε ότι είχαν τελειώσει τα ψέματα. Και επειδή ούτε τότε μπορούσε να πάρει μέτρα χωρίς να γίνει κόλαση στη χώρα προκήρυξε τις εκλογές, τις οποίες και έχασε πανηγυρικά τον Οκτώβριο του 2009.

Αυτή είναι μέσες άκρες η οικονομική ιστορία της κυβέρνησης Καραμανλή. Για την οποία, όπως είπαμε, οι πρωταγωνιστές οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις.

BHMA.