Με ταλέντο διασώστη...

Της Πόπης Διαµαντάκου
Ενας και µόνο λόγος ήταν αρκετός για να δούµε και να απολαύσουµε το «Just the two of us» και αυτός είναι ο Γιώργος Καπουτζίδης. Αρκετή αµηχανία και µερικά προβλήµατα ήχου που συµβαίνουν συχνά σε live προγράµµατα µπορεί να χαρακτήρισαν το πρώτο επεισόδιο του τραγουδιστικού διαγωνισµού διασηµοτήτων, αλλά µια...

...εντυπωσιακή έναρξη µε όλους τους διαγωνιζοµένους στη σκηνή που θύµιζε επιθεωρησιακή υπερπαραγωγή και κυρίως ο ίδιος ο παρουσιαστής ήταν αρκετά για να βάλουν τη σφραγίδα της ποιότητας.

Γιατί υπάρχει κάτι που προσδίδει σπάνια πολυτέλεια στο ταλέντο του Γιώργου Καπουτζίδη και αυτό είναι η εξαιρετική αγωγή και η ποιότητα του χαρακτήρα του. Οσο για το χιούµορ του, αποπνέει την πνευµατική του σπιρτάδα και ήταν απολαυστικός, καθώς επιδιδόταν σε πλήθος από µικροµεταµφιέσεις αναλόγως µε την ιδιότητα του διαγωνιζοµένου που παρουσίαζε.

Φόρεσε µαγιό, µπουρνούζι και κολυµβητικό σκουφάκι χάριν του γοητευτικού πολίστα Αντώνη Βλοντάκη που διαγωνίζεται «ζευγάρι» µε τη Ραλλία Χρηστίδου και µετά φόρεσε ρόµπα και το ειδικό κράνος για να παρουσιάσει τον πρωταθλητή τάε κβον ντο Μιχάλη Μουρούτσο, που διαγωνίζεται «ζευγάρι» µε τη ροκ Τζώρτζια, φόρεσε νυφική κουάφ για να σατιρίσει τη νεόνυµφη Μαρία Κορινθίου και δεν άφηνε ούτε την κριτική επιτροπή χωρίς την κατάλληλη ατάκα. Παρά το τρακ που στην αρχή ήταν εµφανές, δεν έκρυβε ότι απολαµβάνει το σόου.

Και ήταν σόου. Ενας µουσικοτηλεοπτικός αχταρµάς σε αµπαλάζ σύγχρονης υπερπαραγωγής, όπου συνδυάστηκαν εκπρόσωποι λαϊκών θεαµάτων παντός είδους από τη θεατρική σκηνή µέχρι την πίστα, από τα µουσικά «ρεύµατα» µέχρι τα τηλεοπτικά είδη και από εποχές της µουσικής µέχρι «εποχές» της τηλεόρασης.

Ηταν ένα θέαµα-παιχνίδι µε το κοινό που ταυτίζεται µε τους παράφωνους. Αυτό άλλωστε είναι και το στοιχείο γοητείας των εν λόγω σόου. Η τραγουδιστική απόλαυση είναι πάντα η µικρότερη. Υπερισχύουν η έκπληξη από τις συµµετοχές και τους συνδυασµούς των ζευγαριών και το σασπένς από τις ψηφοφορίες.

Στην κριτική επιτροπή οι Στέφανος Κορκολής, του πλήθους των τραγουδιστικών επιτυχιών, και Κώστας Τουρνάς, της πρώτης «ροκ» ανάµνησης της ελληνικής µουσικής σκηνής, µαζί µε τις Λυδία Παπαϊωάννου και Αθηνά Λέγκα, των πιο ραδιοφωνικών και Μad κοινών. Ηταν ένας συνδυασµός µε σαφή την πρόθεση να κλείσει το µάτι σε πολλές ηλικιακά κατηγορίες κοινού.

Οσο για τα ζεύγη των διαγωνιζοµένων, συνδυάστηκαν από εκπρόσωποι των τάλεντ σόου που κάνουν καριέρα στο τραγούδι, όπως η Ραλλία Χριστίδου και ο Νίκος Μίχας, µέχρι πρωταγωνιστές της σαπουνόπερας, όπως ο Παναγιώτης Πετράκης, και από δόξες της επιθεώρησης όπως η Ελένη Φιλίνη, µέχρι µύθοι της λαϊκής πίστας όπως ο Λευτέρης Πανταζής ή παλιές δόξες της µουσικής σκηνής όπως η Ελπίδα. Δεν έλειψε ούτε η τηλεόραση των «µικροκάναλων», που εκπροσωπήθηκε επαξίως από µια χαριτωµένη Μαρία Μπεκατώρου, η οποία διαγωνίστηκε ζευγάρι µε τον παλαιό αθλητή και νυν αοιδό Χρήστο Χολλίδη.

Υπερβολικά «ζαχαρένια» µέχρι λιγώµατος η κριτική επιτρο για το είδος του θεάµατος. Ισως γιατί ήταν η αρχή, ίσως γιατί ο υψηλός επαγγελµατισµός αποτρέπει τον χαβαλέ, που συνήθως επικρατεί στου είδους τα σόου διασηµοτήτων, αλλά αν δεν «σκληρύνει» τη στάση της θα πλήξουν οι τηλεθεατές.

Πάντως η ελαφράδα… ελέφαντα που επέδειξαν πλείστοι συµµετέχοντες στο «Dancing with the stars», όπως και οι αγριοφωνάρες διαφόρων διαγωνιζοµένων στο «Just the two of us» είναι ακριβώς τα στοιχεία που δηµιουργούν οικειότητα στο φιλοθεάµον. Δεν ζητείται η τελειότητα του επαγγελµατία, αλλά το χιούµορ και το κέφι του ερασιτέχνη.
NEA