Επίθετα...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ο Γιάννης Σγουρός τα έχει όλα. Πρώτο και σηµαντικότερο, έχει θητεία στην Αυτοδιοίκηση χωρίς να έχει αφήσει πίσω του συντρίµµια. Ο απολογισµός µιας οκταετίας στη Νοµαρχία Αθηνών είναι θετικός, αφήνοντας µάλιστα πλεόνασµα χρηµάτων. Ο Σγουρός είναι επίσης µια γνήσια Πασοκική υποψηφιότητα χωρίς υποσηµειώσεις και αστερίσκους. Οταν µάλιστα ο Αντώνης Σαµαράς επέλεξε για...

την Περιφέρεια Αττικής τον Βασίλη Κικίλια, στο ΠΑΣΟΚ άνοιγαν – τρόπος του λέγειν – σαµπάνιες.

ΩΣΤΟΣΟ, αφήνοντας κατά µέρος τη γνωστή κοινοτοπία περί «γκαστρωµένης κάλπης», οι εκλογές είναι µια δυναµική διαδικασία. Μπορεί να είσαι φαβορί και να τα κάνεις όλα λάθος. Μπορεί, πάλι, να τα κάνεις όλα σωστά, αλλά να µη σου βγαίνει. Ο Σγουρός δεν ανήκει ούτε στη µία κατηγορία ούτε στην άλλη. Ακόµη περισσότερο: οι εµφανίσεις του στο γυαλί, αντί να επιβεβαιώνουν τη σχέση του µε το εκλογικό σώµα, φανερώνουν παίκτη που µπορεί να ξέρει απέξω κι ανακατωτά τα µυστικά της Αυτοδιοίκησης, αλλά δεν έχει ψηθεί στην πρώτη γραµµή εκλογικών αναµετρήσεων.

ΠΙΣΩ από τις παρατηρήσεις αυτές υπάρχει µια πρόσθετη διαπίστωση. Σε κάθε κάλπη έχει σηµασία τι κρίνεται. Αυτό δεν συµπίπτει πάντα µε το τυπικό διακύβευµα των εκλογών. Είναι επίσης κάτι που δεν διαφαίνεται αµέσως, αλλά αποκρυσταλλώνεται σε ένα δεδοµένο χρονικό σηµείο. Είναι λίγο σαν τη στιγµή κατά την οποία σταµατά η µουσική στο παιχνίδι µουσικές καρέκλες. Ας πούµε, τον Οκτώβριο του 2009 ήταν σαφές πως ο κόσµος αξιοποίησε τις πρόωρες κάλπες ως ευκαιρία να αποδοκιµάσει στο έπακρο τον Κώστα Καραµανλή και τη διακυβέρνησή του.

ΟΣΟ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ στις εκλογές του Νοεµβρίου για την Αυτοδιοίκηση τόσο περισσότερο αποσαφηνίζεται µια πραγµατικότητα. Οι κάλπες αυτές δεν αφορούν τον «Καλλικράτη», ο οποίος είναι σαφές ότι ήδη έχει πάρει ψήφο εµπιστοσύνης. Ούτε φαίνεται να κόπτεται κάποιος ιδιαίτερα για το τι θα γίνει στην Αυτοδιοίκηση και ποιος θα µαζεύει – ή θα ανακυκλώνει – τα σκουπίδια. Το τοπίο είναι θολό. Αλλού υπερισχύουν – όπως γίνεται στις δηµοτικές – οι τοπικές ισορροπίες, συµπάθειες και αντιπάθειες. Αλλού διακρίνεται µια διάθεση των εκλογέων να φέρουν τα πάνω κάτω. Χαρακτηριστικό, από την άποψη αυτή, είναι αυτό που γίνεται στην Πελοπόννησο. Στα χαρτιά ήταν γαλάζια. Στο τερέν όµως φαίνεται να σαρώνει ο Τατούλης.

ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ο Σγουρός φαίνεται να βρίσκεται αντιµέτωπος µε ένα µείγµα αρνητισµού και µηδενισµού. Ισως και µε µια διάθεση εκτόνωσης του εκλογικού σώµατος ύστερα από µια δύσκολη, δυσάρεστη ή τραυµατική χρονιά – διαλέγετε όποιο επίθετο θέλετε – που είδε την Ελλάδα να υπάγεται στους όρους του Μνηµονίου. Ο Γιάννης Δηµαράς είναι υποψήφιος χωρίς αύριο. Από την άποψη αυτή, σωστά κάνει η κυβέρνηση και πολιτικοποιεί τις εκλογές του Νοεµβρίου. Είναι ένας τρόπος να συνεφέρει τους πολίτες από την άρνηση και να τους θέσει έναντι των συνεπειών της ψήφου τους.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.