Αναζήτηση πρωινάδικης ταυτότητας...

Της Πόπης Διαμαντάκου
Αδυναµίες ουσιαστικές που αφορούν τις δυνατότητές της να στηρίξει την ίδια της την εκποµπή διακρίναµε στην Ελένη Μενεγάκη. Εκοψε τα χάχανα και τις σπρωξιές προς τιµήν της αλλά ξαφνικά µοιάζει σαν να µην ξέρει τι...

...πρέπει να κάνει, σαν να έχει πάρει αποστάσεις. Ισως για να µην παρασυρθεί στα παλιά τσαλίµια;

Πόσες ώρες έλεγε το διαφηµιστικό τρέιλερ ότι µετράει στην τηλεόραση, 11. 235 ή κάτι τέτοιο; Τόσες ώρες εκποµπών για να µην µπορεί χωρίς τις τσαχπινιές και τα κουνήµατα να αρθρώσει µια ολόκληρη φράση που να έχει πραγµατικό ενδιαφέρον; Περιµέναµε µια σπιρτόζικη ατάκα, ένα θέµα το οποίο να της έκανε εντύπωση ύστερα από ένα ολόκληρο καλοκαίρι στον «έξω κόσµο», κάτι που να δείχνει επαφή µε την πραγµατικότητα και να επιβεβαιώνει µια ουσιαστική αλλαγή. Σε απάντησή µας η σιωπή.

Απέναντι, οι Καραµεροχαριτάτοι επιδόθηκαν σε επικίνδυνα ακροβατικά αέρος και βυθού, επιβεβαιώνοντας την αγωνία για τον φετινό ανταγωνισµό. Αυτό που έχει σηµασία και το ξέρουν είναι το περιεχόµενο της εκποµπής και όχι το κερασάκι. Μας φάνηκε σαν να έχουν καθήσει _ Στις περσινές δάφνες; Θα τους κοστίσει.

Πολλές οι αδιάφορες κουβεντούλες εσωτερικής κατανάλωσης µεταξύ τους, οι απαντήσεις στα email και οι χαιρετούρες µε το κοινό. Παρά το εντυπωσιακό τρέιλερ, όπου έπεφταν µε αλεξίπτωτο, πλέον ούτε αλεξιπτωτιστές είναι στην πρωινή ζώνη ούτε όµως η συνήθεια που έχουν δηµιουργήσει αποτελεί πανάκεια για να εξασφαλίσουν νούµερα. Οσο για το αυτοσαρκαστικό υποθέτουµε σποτάκι, όπου έπιναν καφέ στον βυθό σαν να έλεγαν ότι και στον βυθό (της τηλεθέασης;) τον καφέ του πρωινού θα τον πιουν, και αυτό εντυπωσιακό.

Η εκποµπή ωστόσο πήρε τα πάνω της έπειτα από ώρα, όταν εµφανίστηκε ο Νίκος Μουρατίδης σε εκείνο το χολιγουντιανό σκηνικό εισόδου στο πλατό. Ετσι έγινε και η απαραίτητη συµφιλίωση µετά τα όσα, διόλου φιλικά, αντάλλαξαν πέρυσι µε τον Χαριτάτο µέσω κουτσοµπολίστικων στηλών. Δόθηκαν on camera οι απαραίτητες εξηγήσεις _ «εµείς πάντα αγαπιόµαστε», ο µικρότερος, ο Χαριτάτος έκανε τις ρεβεράντζες στον µεγαλύτερο και εµπειρότερο Μουρατίδη, «µου έδωσε τα φώτα του στο ραδιόφωνο και συµβουλές που ποτέ δεν ξέχασα» _ και αγαπηµένοι όλοι µαζί προχώρησαν στη γωνιά της Μπαρµπαρίγου, προς επίρρωση της άποψης ότι ένα καλό φαγητό ευφραίνει καρδίαν, άρα και την µαλακώνει.

Αλλαγές; Στο «10-1», σε πρόσωπα κυρίως αλλά όχι σε πνεύµα, όπου θεωρούµε ότι µειονέκτηµα είναι η επιµονή σε ένα παλαιοµοδίτικο αναµάσηµα της σοουµπιζνεσικής επικαιρότητας. Ποιον ενδιαφέρει πλέον; Ούτε τα πολυφορεµένα δήθεν αστεία βιντεάκια µε συνθέσεις τηλεοπτικών πλάνων, που έχουν κάνει τον κύκλο τους από «Ολα» µέχρι Λαζόπουλο, δίνουν ταυτότητα στην εκποµπή.

Στης Ελένης, πάλι, πρόσθεσαν ολίγη από επικαιρότητα στην αρχή.
Επίσης, αντί εκείνης της παλιάς µενεγάκειας προσέγγισης στο λάιφ στάιλ, όπου όλοι ήταν κούκλοι και υπέροχοι µέχρι που λίγωναν τα πάνελα από ενθουσιασµό, επικρατεί πιο κριτικό πνεύµα, µια διάθεση ξεφλουδίσµατος. Κάτι η Χριστίνα Πολίτη – new entrance – που µε λεπτή πλην σαφή ειρωνεία παρουσίασε τα κοσµικά events του καλοκαιριού, κάτι ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος που µε πέντε µεστές φράσεις και ακλό νητα επιχειρήµατα ξεφλούδισε την Αντζελίνα Ζολί στο «Salt», υπηρετήθηκε αυτό το «νέο πνεύµα», από το οποίο όµως απέχει η παρουσιάστρια. Τα φιλάκια και οι αγαπούλες είναι εύκολες, η κριτική θέλει σκέψη. Η χειρότερη στιγµή, πάντως, στης Ελένης ήταν η συνέντευξη µε τη φαντασµαγορικής οµορφιάς Ζέτα Μακρυπούλια. Αργοσερνόταν, άρρυθµη, µε κοινότοπες ερωτήσεις, µε τον φακό να αναζητά στο λαµπερό χαµόγελο της καλεσµένης _ και όχι πλέον της παρουσιάστριας _ τα «γεµίσµατα» του χρόνου, που άφηνε να περνάει µια εµφανώς απροετοίµαστη και αφηµένη σε παλιές ευκολίες Μενεγάκη. Χάσµατα ύστερα από κάθε απάντηση, άφθονα «ε, ε, ε, µµµ» πριν από κάθε ερώτηση, µε ένα περιοδικό στα χέρια, στο οποίο η Ζέτα είχε δώσει συνέντευξη, έψαχνε τι είχε απαντήσει για να εµπνευστεί την ερώτηση. Προχειρότητες.

Χάθηκαν δυο κάρτες στα χέρια µε σηµειωµένα τα καίρια σηµεία και τις ερωτήσεις; Ισως λίγη προετοιµασία από την προηγούµενη ηµέρα που να βοηθάει να µη χαθεί ο ρυθµός; Να, αυτά συµβαίνουν όταν φύγουν από τη µέση οι µανιέρες των χάχανων και απαιτηθεί ουσιαστική δουλειά.

Η αλλαγή δεν είναι ούτε το σοβαρό ύφος για την Ελένη, που έµοιαζε και λίγο «σαν να βαριέµαι», «σαν να µε σφίγγει ο αντιχαχανικός κορσές», ούτε οι πτήσεις και οι καταδύσεις για τους Καραµεροχαριτάτους. Υπάρχει εκεί έξω ένας κόσµος γεµάτος σπουδαίο υλικό για να γεµίσουν πάµπολλες εκποµπές µε θέµατα από τον αληθινό κόσµο που ενδιαφέρουν και δεν είναι η φόδρα µέσα-έξω µιας ξεφτισµένης σοουµπίζνες, η οποία θα κρατήσει εκποµπές.
ΝΕΑ