Η αγωνία του Κώστα...

ΝΤΟΡΑ ΝΤΑΪΛΙΑΝΑ
Δεν ξάφνιασε ο τέως πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, ούτε ως προς το ύφος ούτε ως προς την πολιτική ουσία της επιστολής του στην προκαταρκτική επιτροπή για το Βατοπέδι.

Δεδομένου ότι τις τελευταίες μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη συντονισμένη επιχείρηση αποχαρακτηρισμού του ιερού σκανδάλου από συγκεκριμένα ΜΜΕ, ενώ η Ν.Δ. του Αντ. Σαμαρά πασχίζει να μας πείσει ότι... πρόκειται για σκευωρία του ΠΑΣΟΚ (ξεχνώντας ότι τα άλλα κόμματα μιλάνε για σκάνδαλο), ήταν μάλλον αναμενόμενο να κινηθεί ο Κ. Καραμανλής, αν μη τι άλλο, στην ίδια γραμμή. Ε! Εκανε κάτι παραπάνω. Αφαίρεσε από τους εμπλεκόμενους υπουργούς του τον πέπλο της κυβερνητικής κάλυψης που του πρόσφερε προηγούμενο Πόρισμα, όπου η Ν.Δ. ανέφερε ρητά ότι οι ανταλλαγές ήταν αποτέλεσμα «κεντρικής πολιτικής απόφασης». Τώρα, παρότι ισχυρίζεται ότι οι πρώην υπουργοί τήρησαν τον νόμο, τους αφήνει να υπερασπιστούν μόνοι τον εαυτό τους. Το ότι η επιστολή Καραμανλή αποτελεί «μνημείο ανακρίβειας, απόκρυψης και συγκάλυψης της αλήθειας» επιβεβαιώνεται από ένα γεγονός που αποτελεί κομβικό σημείο στην πορεία του σκανδάλου. Πρόκειται για την απόφαση του Δικαστηρίου που, το 2004, απέδιδε τη λίμνη στο Δημόσιο. Ομως η κυβέρνησή του τότε και ο ίδιος τώρα, την... ξέχασαν. Είχαν τους λόγους τους αφού, θεωρώντας ιδιοκτησία του Εφραίμ τη λίμνη, προχώρησαν στη συνέχεια σε ανταλλαγή της με άλλα φιλέτα του Δημοσίου, μέσα από σωρεία παρανομιών (αποχαρακτηρισμοί δασών, υποκοστολογήσεις και υπερκοστολογήσεις που ευνοούσαν τη Μονή κ.λπ.). Κι ύστερα έχουν το θράσος να λένε ότι το Δημόσιο δεν ζημιώθηκε. Είναι δυνατόν να υποτιμάται τόσο πολύ η νοημοσύνη των πολιτών; Αντιλαμβάνεται ο καθένας την αγωνία του Κ. Καραμανλή να απαλλαγεί από το σκάνδαλο που, κυρίαρχα αυτό, αμαύρωσε την πρωθυπουργική του θητεία και τον έσπρωξε εκτός εξουσίας. Είναι όμως πολύ νωρίς να ξαναγραφτεί με ψέματα η ιστορία.
enet.gr