Μαζοχισταί ρεαλισταί...

ΔΕΘ... Αυτό είναι το πρώτο και μεγαλύτερο ψέμα: ότι, τάχα μου, κάθε χρόνο γίνεται Διεθνής Εκθεση στη Σαλονίκη. Κολοκύθια τούμπανα! Τίποτα δεν γίνεται...

ΠΟΣΑ περίπτερα ξένων χωρών και διεθνών επιχειρηματικών ομίλων στήνονται τα τελευταία χρόνια στη «Δ»ΕΘ; Ποιες...

...μεγάλες συμφωνίες κλείστηκαν φέτος; Τι συναλλαγές, τι πωλήσεις, τι τζίρος έγινε; Μπαρμπούτσαλα!

Η «Δ»ΕΘ είναι ακόμη ένα κόλπο των χαμουτζήδων για ν' αρχίζει, υποτίθεται, κάθε σεζόν η οικονομική και πολιτική δραστηριότητα απ' τη «συμπρωτεύουσα». Ακόμη μια μπαγαποντιά των καπάτσων Πελοποννησίων και των υποτακτικών τους που μας κυβερνάνε απ' το '21 κι έκτοτε και προσπαθούν να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια και να μας ξαναπαραμυθιάσουν. Δεν μασάμε! μΠΑΟΚ και ξερό ψωμί, ρε γαμώτη μου!

«ΘΑ μιλήσω με το έργο μου». Ετσι απαντάνε στις δύσκολες ερωτήσεις οι φίλοι μου οι εικαστικοί. Κάνουν κάτι, μια κατασκευή, ένα βίντεο και λένε: «Αυτό είναι το έργο μου! Ο,τι είχα να πω, το είπα μ' αυτό»... Ενα ενδιαφέρον εικαστικό έργο, που θα μπορούσε περίπατο να πάρει το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ των μικρομηκάδων της Δράμας, θα 'ταν το βίντεο-μοντάζ των σημαντικότερων πρωθυπουργικών υποσχέσεων απ' τις ΔΕΘ. Σύμφωνα μ' αυτές, κάθε 500 μέτρα θα 'πρεπε να 'χε εδώ και 20 χρόνια στάσεις ΜΕΤΡΟ...

ΤΟ πρώτο μέρος να 'ναι με αποσπάσματα από πρωθυπουργικές αναγγελίες απ' τις πρώτες εκθέσεις μέχρι τη δικτατορία και το δεύτερο μέρος να 'ναι όλο αφιερωμένο στη Μεταπολίτευση... Με Καραμανλή Α+Β, Παπανδρέου Α+Β και ανάμεσά τους τον Σημιτόπουλο. Ενα πολιτικό, εικαστικό βίντεο κωμικοτραγικό που να αναδεικνύει την εφήμερη τέχνη της αγοραίας πολιτικής· δηλαδή το πώς να παραμυθιάζεις τους άλλους με τόσο κραυγαλέο τρόπο έτσι ώστε να σε καταλαβαίνει βέβαια και ο πλέον ηλίθιος, αλλά ωστόσο, σαν μαζοχιστές ρεαλιστές που 'ναι, να σε ξαναϋποστηρίζουν και να σε ξαναψηφίζουν. Μαζοχισταί - ρεαλισταί· αυτό είμεθα. Ουχί εκ ρεαλισμού -μαζοχισταί, αλλά, αντιθέτως, εξ υπερβολικού μαζοχισμού- (υπερ)ρεαλισταί. Μηδέ της αφεντομουτσουνάρας μου εξαιρουμένης.

ΕΧΩ ανεβεί κάμποσες φορές στη «Δ»ΕΘ απ' τη δεκαετία του '80 και μετά. Απ' την εποχή του... υπαρκτού σοσιαλισμού που την επερνάγαμε ζάχαρη με τα γαρίφαλα στα μπουζούκια και τις δίμετρες ξανθιές Σαλονικιές στα γόνατα. Σκυλευόμενοι για το καλό (τού) ρεπορτάζ, εννοείται...

ΜΕΧΡΙ πρόπερσι οι υποσχέσεις των πρωθυπουργών ήταν για να κάνεις το (εικαστικό) έργο σου. Πέρσι μόνο, ο Καραμανλής και φέτος ο Γιώργος ξέφυγαν, αναγκαστικά, απ' την ισχυρή παράδοση της ολοφάνερης κοροϊδίας. Αφού δεν τους έπαιρνε να υποσχεθούν τίποτα απολύτως...

ΤΟ μόνο εικαστικό έργο που μπορείς να κάνεις πλέον ως μαζοχιστής-ρεαλιστής είναι να τα βάψεις όλα μαύρα στέλνοντας ένα σαφέστατο μήνυμα: «Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε» και «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

ΕΝΑ άλλο εικαστικό έργο θα μπορούσε να 'ταν (ρίχνω ιδέες - θέλω ποσοστά!) να δείχνεις το πραγματικό βίντεο με αυτά που ρωτάνε οι δημοσιογράφοι και απαντάνε οι πρωθυπουργοί και να σκαρώνεις κι ένα φανταστικό με όλα αυτά που ειλικρινώς έπρεπε να ρωτάνε και να τους απαντάνε.

ΑΣ πούμε: «Μα πώς είναι δυνατόν να έχετε επιλέξει σύμβουλο τον οικονομολόγο νομπελίστα Ζόζεφ Στίγκλιτς και να κάνετε ακριβώς τα αντίθετα απ' αυτά που σας προτείνει;».

«ΠΑΛΙ μαλακίες ρωτάς! Μπορούσα να κάνω διαφορετικά, ρε ηλίθιε;! Θα χρεοκοπούσε η χώρα και θα είχαμε στάση πληρωμών. Δεν με λυπάσαι; Ολόκληρος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είμαι! Υποσχέθηκα ότι θα εφαρμόσω, όπως ο Ομπάμα, πράσινο νιου ντιλ και νεοκεϊνσιανισμό και με εξαναγκάζουν, τώρα, να υλοποιώ τον πιο ακραίο μονεταρισμό και νεοφιλελευθερισμό... Τι να κάνω; Τέλεις να πεθάνω;! Ας βρει από κάπου αλλού ο Ζόζεφ λεφτά να δανειστώ και "θα τους την κάνω"»...
Ανδρέας Ρουμελιώτης-Ελευθεροτυπία