Η Ισπανία αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά αξεπέραστο εμπόδιο για την Εθνική. Χωρίς να κάνει καμιά ιδιαίτερη εμφάνιση, επικράτησε 80-72 του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στην Κωνσταντινούπολη και πανηγύρισε την πρόκριση στα προημιτελικά του Μουντομπάσκετ της Τουρκίας.
Τι και αν ο...
Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν εκπληκτικός. Τι και αν ο Ζήσης του πρώτου ημιχρόνου δεν έχανε σουτ. Κάθε φορά που οι Έλληνες διεθνείς μείωναν ή περνούσαν μπροστά στο σκορ, το ίδιο παράλογο σκηνικό επαναλαμβανόταν: Κολλούσαν. Τα έχαναν. Απ' όλες τις επιλογές που είχαν, αυτομάτως έπαιρναν τις χειρότερες. Είτε στην άμυνα, είτε στην επίθεση.
Αποτέλεσμα; Ίσως η πιο τσάμπα ήττα στην ιστορία των αγώνων μας με τους «φούριας ρόχας». Γιατί η Εθνική απόψε δεν ήταν κακή. Αντιθέτως, πραγματοποίησε την πιο σοβαρή της εμφάνιση σε αυτό το Μουντομπάσκετ. Κόντρα σε έναν πραγματικά μεγάλο αντίπαλο ξεκίνησε ως όφειλε με σωστή επιθετική άμυνα, ευστοχία πίσω από τα 6,25 και πειθαρχία. Αν παίζαμε έτσι με την Τουρκία, τότε σίγουρα θα είχαμε κερδίσει. Μετά δεν θα χρειαζόταν να χάσουμε από τους Ρώσους για να επιλέξουμε αντίπαλο, θα αποφεύγαμε τους Ισπανούς (και τους Αμερικάνους που τόσο φοβόμασταν) και τώρα θα ήμασταν και εμείς στους «8».
Με τα «αν» όμως δεν γίνεται δουλειά. Και στο παρκέ παρότι κάναμε σχεδόν όλα όσα έπρεπε για να πάρουμε εμείς το εισιτήρια, εν τέλει ξεχάσαμε το σπουδαιότερα. Να πιστέψουμε στους εαυτούς μας.
Η εξέλιξη του παιχνιδιού μιλάει από μόνη της. Φουριόζα η Εθνική στο πρώτο δεκάλεπτο προηγείται με 4-0 και 6-2. Ανασκουμπώνονται οι αντίπαλοί μας και στα μισά είμαστε 11-11. Χεράκι-χεράκι πάμε και για το τέλος της περιόδου, μόνο που ενώ προηγούμαστε με 19-17, θα έρθει Ραούλ Λόπεζ να δώσει με τρίποντο για πρώτη φορά το προβάδισμα στην ομάδα του και στην επόμενη χαμένη δικιά μας επίθεση, θα έρθει ο Ρέγιες στο τελευταίο δευτερόλεπτο με φόλοου να δώσει κεφάλι τριών πόντων στην ομάδα του.
Το χειρότερο όμως ήταν στην τρίτη περίοδο. Με το ημίχρονο να έχει βρει τους Ισπανού να προηγούνται με 37-31 οι Έλληνες παίκτες μπαίνουν φουριόζοι και με ένα σερί 7-0 περνάμε μπροστά. Συνεχίζουμε να κοντρολάρουμε το παιχνίδι και με συνεχόμενα τρίποντα αυξάνουμε τη διαφορά μας σε διάφορα σημεία (47-43 πχ στο 26') και φτάνουμε να είμαστε ακόμα και στο +6 λίγο πριν το τέλος του δεκαλέπτου. Εκεί μας πιάνει το άγχος και πριν πάμε στην τέταρτη περίοδο οι «φούριας ρόχας» είναι μπροστά με 52-51.
Έτσι, στο τέταρτο δεκάλεπτο φαινόταν πως η ζημιά θα γινόταν αν οι Ισπανοί ξέφευγαν, έστω και με την πιο μικρή διαφορά. Και πράγματι ένα τρίποντο του Ρούμπιο στο 36' αποδείχθηκε σκέτη μαχαιριά. Οι παίκτες του Σέρτζιο Σκαριόλο προηγήθηκαν με 57-61 και στη συνέχεια όλα θόλωσαν στο μυαλό των διεθνών μας. Συνεχόμενα άστοχα σουτ χωρίς πίεση, αχρείαστα φάουλ και κομπλάρισμα στην άμυνα ζώνης (2-3). Ε, όταν φτάνει να χάνει και ο Διαμαντίδης δυο βολές και στη συνέχεια να παίρνει το ριμπάουντ κάτω από το καλάθι ο Φώτσης και να αστοχεί και αυτός, τότε καταλαβαίνεις πως έχει χάσει.
Μέσα σε όλα αυτά να μην ξεχάσουμε να αναφερθούμε και στη διαιτησία, που με τα σφυρίγματά της σε καίρια σημεία βοήθησε αρκετά τους Ισπανούς. Ή μάλλον τους επέτρεψε να κάνουν πιο εύκολα το παιχνίδι τους. Δεν ήταν σε καμία περίπτωση η κύρια αιτία της ήττας μας, όμως όταν παίζεις κόντρα σε έναν αντίπαλο που πρέπει πρώτα να νικήσεις στο μυαλό σου, τότε ο εκνευρισμός σου που σε αδικούν μεγεθύνεται δυο και τρεις φορές και δεν σε αφήνει να παίξεις.
Τα δεκάλεπτα: 22-19, 37-31, 52-51, 80-72
Ισπανία (Σέρτζιο Σκαριόλο): Μουμπρού 3 (1), Βάσκεζ 6, Γκιουλ 9 (1), Γκασόλ 4, Γκαρμπαχόσα 5 (1), Λόπεζ 5 (1), Ναβάρο 22 (2), Ρέγιες 6, Ρούμπιο 6, Φερνάντες 14 (2)
Ελλάδα (Γιόνας Καζλάουσκας): Καλάθης 1, Περπέρογλου, Ζήσης 16, Πρίντεζης, Τσαρτσαρής, Μπουρούσης 2, Διαμαντίδης 16 (3), Σπανούλης 12 (1), Φώτσης 12 (3), Σχορτσιανίτης 13...
Naytemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου