Πέθανε αμετανόητος...

Του ΒΙΚΤΩΡΑ ΝΕΤΑ
Εφυγε χθες από τη ζωή στα 87 του χρόνια ο έγκλειστος του Κορυδαλλού, ο «αόρατος δικτάτορας» Δημήτριος Ιωαννίδης, χωρίς να λογοδοτήσει για...

το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, για το οποίο ήταν αποκλειστικά υπεύθυνος. Στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τον «Φάκελο της Κύπρου» αρνήθηκε να καταθέσει.
Σε γραπτή δήλωσή του ανέφερε προκλητικά: «Αρνήθηκα να καταθέσω εις την εξεταστικήν επιτροπήν, διότι θεωρώ ταύτην ως μη αντικειμενικήν (...). Εδήλωσα, όμως, προς αποφυγήν παρερμηνειών, ότι αναλαμβάνω ακεραίον την ευθύνην της στρατιωτικής ενεργείας της 15ης Ιουλίου στην Κύπρο». Το ίδιο προκλητικά και στη δίκη των πρωταιτίων του απριλιανού πραξικοπήματος, που έγινε το 1975, δήλωσε: «Αποδέχομαι την συμμετοχήν μου εις την επανάστασιν της 21ης Απριλίου 1967. Εις όλην μου την ζωήν υπήρξα στρατιώτης και ενήργησα το καθήκον μου σύμφωνα με την συνείδησίν μου. Ουδέν έτερον έχω να προσθέσω».

Ο πρόεδρος του δικαστηρίου Ιωάννης Ντεγιάννης παρατήρησε: «Δεν κατηγορείσθε διά συμμετοχήν εις την επανάστασιν. Κατηγορείσθε διά δύο αδικήματα -μη σας τρομάζει η λέξις- εσχάτη προδοσία, αυτή η λέξις δεν είναι και πολύ τιμητική να σας αποδίδεται, και δεύτερον αδίκημα διά το οποίον κατηγορείσθε είναι η στάσις. Δι' αυτά τα δύο κατηγορείσθε. Δι' επανάστασιν δεν κατηγορείσθε. Τι αποδέχεσθε;». Πιεζόμενος ο Ιωαννίδης, απάντησε τελικά: «Δέχομαι την συμμετοχήν μου εις την επανάστασιν και τας εκ ταύτης συνεπείας».

Ισόβια

Ο Ιωαννίδης καταδικάστηκε «εις ισόβιον κάθειρξιν διά την πράξιν της εσχάτης προδοσίας» και «εις πρόσκαιρον κάθειρξιν δέκα ετών και αποστέρησιν των πολιτικών δικαιωμάτων επί πέντε έτη διά την πράξιν της στάσεως». Ο «αόρατος δικτάτορας» παρέμεινε έγκλειστος στον Κορυδαλλό από τις 14 Ιανουαρίου 1975 έως προχθές, όταν μεταφέρθηκε στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας, όπου και πέθανε. Ο Ιωαννίδης αρνήθηκε να καταθέσει αίτηση χάριτος για να αποφυλακιστεί - όπως ο Στυλιανός Παττακός και άλλοι πραξικοπηματίες. Τον Δεκέμβριο του 2008, όμως, διά του δικηγόρου του κατέθεσε αίτηση «για διακοπή εκτελέσεως της ποινής του λόγω υγείας, προκειμένου να εισαχθεί στο Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας για νοσηλεία, με σοβαρότατα προβλήματα υγείας, από τα οποία κινδυνεύει άμεσα η ζωή του».

Ηταν ο Δημ. Ιωαννίδης ένας από τους πιο σκληρούς και σκοτεινούς συνωμότες του απριλιανού δικτατορικού καθεστώτος. Χωρίς δισταγμό ανέτρεψε τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο για να αναλάβει ο ίδιος την εξουσία και να αποτρέψει τον «εκδημοκρατισμό» του καθεστώτος. Και χωρίς δισταγμό οργάνωσε το πραξικόπημα στην Κύπρο για την ανατροπή του Μακαρίου. Και όταν η Κύπρος με την τουρκική εισβολή θα οδηγηθεί στην τραγωδία με εκατοντάδες νεκρούς και αγνοουμένους, με διαμελισμό και κατοχή, ο Ιωαννίδης θα μεταθέσει την ευθύνη στους Αμερικανούς δηλώνοντας ότι τον «εξαπάτησαν», διότι τον είχαν διαβεβαιώσει ότι οι Τούρκοι δεν θα επέμβουν. Αυτή η δήλωση, που και πρόσφατα την επανέλαβε, ήταν μια ανοιχτή ομολογία ότι το πραξικόπημα στην Κύπρο για την ανατροπή του Μακαρίου είχε γίνει σε συνεννόηση με τις αμερικανικές υπηρεσίες, με τις οποίες άλλωστε είχε τακτική επαφή, όπως αναφέρουν τα αρχεία της CIA (απόρρητα έγγραφα του 1973 «άνοιξαν» τον Φεβρουάριο του 2002).

Ποιος ήταν ο Ιωαννίδης; Σύμφωνα με στοιχεία από τον φάκελό του, που είχαν συγκεντρωθεί από τη CIA αλλά και από άλλες πηγές, ο Ιωαννίδης γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1923 στην Αθήνα και με το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά το 1940 εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων και πήρε τον βαθμό του ανθυπολοχαγού το 1943, υπηρετώντας στις αντάρτικες ομάδες του Ναπολέοντα Ζέρβα.

Μακρόνησος

Μετά την Κατοχή και ειδικά κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου υπηρέτησε στο ειδικό τάγμα του στρατοπέδου της Μακρονήσου. Αργότερα υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες, το 1963 στην Κύπρο και το 1966 τοποθετήθηκε διοικητής του τάγματος της Σχολής Ευελπίδων. Στις 21 Απριλίου με το Τάγμα της Σχολής κατέλαβε κυβερνητικά κτίρια στην Αθήνα, μετέχοντας ενεργά στην ομάδα του πραξικοπήματος.

Τον Οκτώβριο του 1967 ανέλαβε το κύριο πόστο του αρχηγού της ΕΣΑ, από όπου και συγκρότησε δική του ομάδα, με την οποία στις 25 Νοεμβρίου 1973, εκμεταλλευόμενος την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο και τοποθέτησε Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη και πρωθυπουργό τον Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο. Ουσιαστικός, όμως, δικτάτορας ήταν ο ίδιος και κατηύθυνε τα πάντα από το παρασκήνιο.

Ο Ιωαννίδης έγινε ταξίαρχος τον Ιούνιο του 1973 και σύμφωνα με στοιχεία και πληροφορίες της CIA είχε έρθει από το 1968 σε αντίθεση με τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο και πολύ πριν από τις 25 Νοεμβρίου 1973 προετοίμαζε την ανατροπή του με στόχο τη μονιμοποίηση του δικτατορικού καθεστώτος. Ο Παπαδόπουλος προσπάθησε να τον μετακινήσει σε άλλη θέση στη Βόρεια Ελλάδα και να τον απομακρύνει από την ΕΣΑ, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Ιωαννίδης αποδείχθηκε μεγαλύτερος συνωμότης, αλλά και αφελής στη σχέση του με τις αμερικανικές υπηρεσίες, όπως αποκαλύφθηκε με το προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο.

Τα πήρε στον τάφο

Πήρε πολλά μαζί του στον τάφο ο «αόρατος δικτάτορας», που συνωμοτούσε ως μέλος του ΙΔΕΑ από το 1945. Πήρε, μάλιστα, και μέρος στο αποτυχημένο πραξικόπημα του ΙΔΕΑ, που εκδηλώθηκε τον Μάιο του 1951. Πολλά από αυτά που πήρε στον τάφο του ο Ιωαννίδης θα αποκαλυφθούν όταν θα ανοίξουν όλα τα αμερικανικά αρχεία, όπως και ο «Φάκελος της Κύπρου», στον οποίο υπάρχουν συγκλονιστικές μαρτυρίες για τον ρόλο του στην προετοιμασία και την εκτέλεση του πραξικοπήματος.

Θα αποκαλυφθεί ακόμη και ο ρόλος του ως κομμουνιστοφάγου στη Μακρόνησο και διώκτη των δημοκρατικών απόστρατων αξιωματικών όχι μόνο κατά την περίοδο της παντοδυναμίας του, αλλά και προηγουμένως, όταν είχε καίρια πόστα.

Σε ένα διάλειμμα της δίκης των πρωταιτίων η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη πλησίασε τον Ιωαννίδη και τον ρώτησε πώς αισθάνεται σαν βασανιστής και νεκροθάφτης της Κύπρου.

Ο κυνικός και παγερός Ιωαννίδης έχασε το χρώμα του και μουρμούρισε «σας περίμενα πιο ευγενική».

Μιλούσε για ευγένεια ο βιαστής της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και ο κύριος υπεύθυνος της κυπριακής τραγωδίας. *
enet.gr