Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΙΑ ΚΑΙ ξανάγινε της μόδας ο Ευάγγελος Αβέρωφ- ακόμη και ο υποψήφιος δήμαρχος Νικήτας θυμήθηκε ξαφνικά ότι τον συνδέει με τον Σαμαρά- μπορούμε να αναφέρουμε τη διασημότερη φράση του: «Οποιος βγαίνει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος...».
Απόσταγμα ορεινής πολιτικής σοφίας- που καθαρίζει τη...
σκέψη όπως και το τσίπουρο- το απόφθεγμα του Αβέρωφ ίσχυσε χωρίς εξαιρέσεις τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Οποιος έφυγε από τη Ν.Δ. δεν είχε ιδιαίτερη τύχη καιέπειτα από λίγο, πολύ ή παρά πολύ καιρό- επανήλθε. Βεβαίως, μία σύντομη στατιστική αποδεικνύει ότι η επάνοδος ήταν πολύ ή παρά πολύ επωφελής. Ο Γιώργος Σουφλιάς επέστρεψε ως αντιβασιλεύς του Κώστα Καραμανλή. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος επανήλθε μετά βαΐων και κλάδων.
Και ο Αντώνης Σαμαράς γύρισε για να εκλεγεί πρόεδρος!
ΣΥΜΦΩΝΑ ΛΟΙΠΟΝ
με τον νόμο των πιθανοτήτων, η Ντόρα Μπακογιάννη θα επιστρέψει στη Ν.Δ. σε τρίαοι περιπτώσεις Σουφλιά και Αβραμόπουλου- ή, το πολύ, πέντε χρόνια όπως ο Σαμαράς. Στο μεταξύ, το πιθανότερο είναι πως δεν θα έχει βρει πολλά πράγματα εκτός τειχών.
Δεν καταγγέλλεις το Σύστημα όταν έχεις διατελέσει συστημική «ντάρλινγκ» τα τελευταία δέκα χρόνια. Στο Διαδίκτυο ανθεί ο αντικαθεστωτισμός και δεν βρίσκονται άνθρωποι φίλα προσκείμενοι στην πολιτική. Καλή η ιδέα του Forum- εν είδει επιμελητηρίου ιδεών- αλλά η Μπακογιάννη κινδυνεύει «να βρει το ποσοστό του Στέφανου Μάνου», όπως λένε οι κακεντρεχείς. Και μακάρι να είναι το ποσοστό των «Ταύρων»- εκεί περί το 3%- και όχι το υπό το μηδέν της «Δράσης».
ΣΕ ΔΥΟ Ή ΤΡΙΑ χρόνια το ΠΑΣΟΚ θα έχει φθαρεί από μια οικονομική πολιτική που δεν ωφελεί κανέναν- μόνο τους ξένους δανειστές μας- και θα αντιμετωπίζει ένα κύμα κοινωνικής άρνησης. Ο Σαμαράς θα έχει σφυρηλατηθεί από τις ανάγκες της ηγεσίας και θα έχει συμφιλιωθεί πλήρως με τον καραμανλισμό που είναι και η ενωτική πλατφόρμα της ελληνικής Δεξιάς. Τα αισθήματα του πρώην πρωθυπουργού για την Ντόρα είναι γνωστά. Με τα νούμερα των δημοσκοπήσεων βελτιωμένα και την προοπτική της εξουσίας να επιβάλλει ορθολογισμό, όλοι θα συμβουλέψουν τον Αντώνη να κάνει ανασύνθεση. Θα έχει προηγηθεί, άλλωστε, απολουμπενοποίηση της Ρηγίλλης και προσκλητήριο σε νεώτερα- και καλύτερα- συντηρητικά μυαλά.
Τετριμμένα- και προφητικώς ρηξικέλευθα- όλα αυτά. Με μία διαφορά. Αυτή τη φορά οι κομματικοί σχηματισμοί δέχονται τρομακτική πίεση. Το ΔΝΤ έχει ανοίξει ρήγμα ανάμεσα στην πολιτική και στην κοινωνία. Οπου βλέπουμε να σπάνε κομμάτια- στον ΣΥΝ ή στη Ν.Δ.- παρατηρούμε ότι αυτοί που κρατούν το «μαγαζί» δεν είναι παντοδύναμοι όσο στο παρελθόν. Προφανώς, το πολιτικό άθροισμα έχει υπεραξία που χάνεται με τις αποχωρή- σεις και τις διασπάσεις. Με την επιφύλαξη αυτή, μένει να δούμε αν η ιστορία επαναλαμβάνεται- με άλλους πρωταγωνιστές- στη Ν.Δ.
ΓΝΩΜΕΣ από τα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου