Μινώταυρος...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ύπνο του ο Δηµήτρης Δασκαλόπουλος; Θα ήταν ένας τρόπος να καταλάβει κανείς τι πραγµατικά σκέπτεται ο ΣΕΒ για τις αλλαγές που έρχονται στα εργασιακά. Η ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ αλήθεια είναι πως οι εργασιακές σχέσεις θυµίζουν λίγο το παιχνίδι της κολοκυθιάς. Θα περνούσαν µε προεδρικό διάταγµα και υπουργικές αποφάσεις. Μετά έγιναν ειδική διάταξη στο Ασφαλιστικό και...
τελικά νόµος. Οσο για τους µισθούς στον ιδιωτικό τοµέα, οι εργαζόµενοι έχουν χαθεί στον λαβύρινθο τών κατά καιρούς δηλώσεων Παπακωνσταντίνου, Λοβέρδου, Πεταλωτή ή του γενικού γραµµατέα του υπουργείουΕργασίας Ροβέρτου Σπυρόπουλου. Η ΓΣΕΕ θα ήθελε να ενσωµατώσει τον δέκατο τρίτο και τον δέκατο τέταρτο µισθό στη νέα συλλογική σύµβαση εργασίας ώστε να λειτουργήσουν ως αύξηση στους δώδεκα µισθούς. Ωστόσο, η ίδια η συλλογική σύµβαση είναι µετέωρη. Την ίδια ώρα µαθαίνουµε πως επέρχεται µε νοµοθετική ρύθµιση τριετές πάγωµα µισθών στον ιδιωτικό τοµέα, αν δεν το συµφωνήσουν µόνοι τους οι κοινωνικοί εταίροι. Απλό συµπέρασµα: στον λαβύρινθο των εργασιακών δεν υπάρχει ο µίτος της Αριάδνης, µόνον ο Μινώταυρος.

ΩΡΑΙΑ – Ή ΜΑΛΛΟΝ µελαγχολικά – όλα αυτά. Αν όµως η κυβέρνηση παίζει την κολοκυθιά και η ΓΣΕΕ αγωνίζεται να περισώσει ό,τι µπορεί, το ερώτηµα είναι τι έχουν στο µυαλό τους οι εργοδότες. Εδώ αρκεί η απλή λογική. Αν δουλεύει για σένα το Μνηµόνιο και µαζί η κυβέρνηση που το συνοµολόγησε µε την τρόικα και το ψήφισε ως νόµο, εσύ δεν έχεις λόγο να πολυµιλάς. Εµποροι και παράγοντες της αγοράς φοβούνται ότι η συρρίκνωση εισοδηµάτων στον ιδιωτικό τοµέα – µετά το πετσόκοµµα των αµοιβών στο Δηµόσιο – θα εξαφανίσει τη ζήτηση. Με άδειες τσέπες, τι να αγοράσει κανείς; Αυτό όµως δεν αφορά τους βιοµηχάνους.

Αυτοί µετεγκαθιστούσαν τις µονάδες στη Βουλγαρία κι έδιναν µαθήµατα πολιτικής στους κυβερνώντες. Τώρα, ας µην πούµε πως γινόµαστε Βουλγαρία, ας αποδεχθούµε όµως πως η φιλελευθεροποίηση της αγοράς εργασίας επέρχεται ραγδαία. Με απλά λόγια, οι εργαζόµενοι θα πληρώνονται λιγότερο και θα απολύονται πολύ πιο εύκολα. Ολα αυτά στο όνοµα της ανταγωνιστικότητας.

ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ αυτό την επιχειρηµατικότητα; Μένει να το δούµε.

Ωστόσο, είναι γεγονός ότι οι επιχει ρηµατίες είναι οι µεγάλοι κερδισµένοι της τελευταίας πενταετίας. Επί δι ακυβέρνησης Καραµανλή – µε υπουργό τον Γιώργο Αλογοσκούφη – οι επιχειρή σεις είχαν φοροαπαλλαγές. Οχι, βέβαια, ότι έκαναν επενδύσεις. Επί διακυβέρνησης Παπανδρέου µειώνεται το εργατικό κόστος. Αν πάµε σε ατοµικές συµβάσεις, οι εργοδότες θα είναι στον παράδεισο. Στο µεταξύ, η σιωπή είναι χρυσός – µέχρι να αρχίσουν να αυξάνονται τα κέρδη.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.