Δελτία θέαμα...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ
Αν κάποιος δεν γνώριζε τις ιδιότητες των προσώπων που κάθε βράδυ εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα των «δελτίων» των οκτώ, θα δυσκολευόταν να διακρίνει τους ακριβείς ρόλους τους.
Δεν θα ήταν μάλιστα καθόλου παράξενο, αν εκλάμβανε έναν δημοσιογράφο ως εκπρόσωπο της κυβέρνησης ή κάτι αντίστοιχο. Το...
συναντάμε συχνά αυτό το φαινόμενο, ιδιαίτερα με τη μετατροπή των δελτίων ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών σε θέαμα. Ενα θέαμα μάλιστα με ρόλους διαφορετικούς για κάθε φιλοξενούμενο, με δραματοποιημένα γεγονότα, με φωνές το ύψος των οποίων καθορίζεται από το σενάριο κ.ο.κ. Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς ετοιμάζονται τα «δελτία» αυτά. Αλλά φαντάζομαι πως η δουλειά αυτή δεν θα διαφέρει ιδιαίτερα από το γύρισμα μιας ταινίας μικρού μήκους. Εστω κακότεχνης. Το σενάριο προσαρμόζεται ανάλογα με την επικαιρότητα. Ο σκηνοθέτης αρπάζει το πλέον «πιασάρικο» θέμα της ημέρας, δίνει ρόλους στους δημοσιογράφους-παρουσιαστές και κλείνει και το υπόλοιπο... κάστινγκ. Τις έκτακτες συμμετοχές, δηλαδή, που μπορεί να είναι ένας συνδικαλιστής, ένας βουλευτής, ένας υπουργός. Το αποτέλεσμα του θεάματος το βλέπουμε καθημερινά. Και θα ήταν μάλλον αδιάφορο, αν δεν καταπιανόταν με ζητήματα που αφορούν τη ζωή μας, την καθημερινότητά μας. Με τον ίδιο ανάλαφρο τρόπο διαχειρίζονται κορυφαία θέματα όπως αυτά του Μνημονίου, το Ασφαλιστικό, το Εργασιακό. Ο πολίτης-θεατής ενημερώνεται με όρους δραματοποίησης. Ενδεικτικό παράδειγμα, ο τρόπος διαχείρισης της απεργίας των ιδιοκτητών βυτιοφόρων. Δημοσιογράφοι σε ρόλους υπουργών, προσκεκλημένοι οι συνδικαλιστές που υψώνουν περισσότερο τη φωνή, άρα παράγουν θέαμα, ενημέρωση με όρους εντυπωσιασμού που συνήθως σκεπάζει την ουσία...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ