Του Γιώργου ΜαρνέλλουΜε τις σκιές τους μάχονται στο υπουργείο της Κατεχάκη, μετά την άκριτη και ανεξέλεγκτη προώθηση ενός αντικειμενικά ύποπτου φακέλου-βόμβας από το πολιτικό στο υπουργικό γραφείο του Μιχ. Χρυσοχοΐδη. Γεγονός που...
...πριν από μια βδομάδα στοίχισε τη ζωή του υπασπιστή Γ. Βασιλάκη.
Ετσι, από τη συγκλονιστική αφέλεια πέρασαν στην ανεξέλεγκτη υστερία. Στρατηγοί μελετούν εγχειρίδια, κάνουν αυτοψίες, σηκώνουν φράχτες, παραγγέλνουν κλειστά κυκλώματα.
Εβγαλαν στις γύρω λεωφόρους τα αυτοκίνητα αστυνομικών και υπαλλήλων που εργάζονται στο υπουργείο μέχρι να δοθούν διαπιστεύσεις. Και οι τροχονόμοι γράφουν τα αυτοκίνητα του υπουργείου τους στην Κατεχάκη και στο Γουδή. Υπερρεαλιστικό.
Χθες το μεσημέρι ο υφυπουργός Σπ. Βούγιας προγραμμάτισε συνέντευξη Τύπου για θέματα οδικής ασφάλειας και οι υπεύθυνοι ασφαλείας έκαναν επιδεικτικούς ελέγχους με βάση αλληλοσυγκρουόμενες οδηγίες σε κλίμα πανικού, σύγχυσης και νοσηρής καχυποψίας. Οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι πέρασαν με τις ισχύουσες διατυπώσεις με τα κινητά, τα λάπτοπ και τις κάμερές τους ως εργαλεία δουλειάς. Κανονικά, λέει, αυτά θα κατάσχονται προσωρινά με την είσοδο στο υπουργείο, αλλά επειδή έπρεπε να μεταδοθούν οι ειδήσεις της συνέντευξης, αυτό δεν έγινε.
Οι... εγκέφαλοι το σκέφτηκαν και αυτό. Να κάνουν προσωρινή κατάσχεση των κινητών τηλεφώνων των διαπιστευμένων δημοσιογράφων στην είσοδο. Και όχι μόνο το σκέφτηκαν, αλλά το έκαναν και πράξη δυο-τρεις ώρες μετά τη συνέντευξη, όταν κάποιος ή κάποια, χωρίς όνομα και ιδιότητα από το γραφείο του Σπ. Βούγια, έδωσε εντολή να μου κλειδώσουν το τηλέφωνο στο θυρωρείο πριν ανεβώ και συναντηθώ με τον διευθυντή του γραφείου του, με τον οποίο είχα προκαθορισμένη συνάντηση.
Είχε πολλή ζέστη και δεν μπόρεσα να γελάσω με το ανέκδοτο. Από τη μια έβλεπα κάποιον, που ξέρω 15 χρόνια, να μου ψάχνει το αυτοκίνητο από κάτω με εκείνον τον όρθιο καθρέφτη και που ανάλογα με το ποιος κυβερνά κατεβαίνει από τα σαλόνια στα αλώνια. Από την άλλη, κάποιον να με ακολουθεί με ένα κλειδί θυρίδας 28 να μου πάρει το τηλέφωνο. Του έδωσα το πρόχειρο που είχα στην τσέπη καθώς υπέφερε στο βλέμμα του βλοσυρού επόπτη.
Πέρασα με το άλλο κινητό χωρίς να ασχοληθεί κανείς και το θέατρο του παραλόγου ολοκληρώθηκε όταν κανείς δεν ήξερε ποιος έδωσε εντολή να κατασχεθεί το τηλέφωνο ώς πιθανή βόμβα. Κάποιος μετακλητός ή αμετάκλητος του γραφείου Βούγια; Ή μήπως κάποιος ένστολος νεοσσός του γραφείου, που τον βόλεψαν εκεί για να μη ζορίζεται στον δρόμο με τον καθρέπτη δαπέδου;
Το δράμα είναι ότι μιας παρόμοιας εκδοχής άνθρωπος μπορεί αφ' ενός να κλειδώσει το κινητό ή το σάντουιτς στην είσοδο και αφ' ετέρου να προωθήσει τη βόμβα από γραφείο σε γραφείο. Αυτή και η σημασία αυτού του σημειώματος.
Οσο για τη διαπίστευσή τους την παρέδωσα μαζί με το κλειδάκι της θυρίδας 28, μέχρι να καταλάβουν τι τους γίνεται...
από τη στήλη "Παρέμβαση" - Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου